waarom zijn kinderen bang voor honden?

hm.. een grote bek vol tanden op ooghoogte is meestal niet zo aantrekkelijk. Voor kinderen zijn honden groot, sterk.

Maar lang niet alle kinderen zijn bang voor honden hoor.

Omdat honden onvoorspelbaar zijn....
Ze maken herrie, ze springen tegen je op en ze hebben tanden, hele lange (in de ogen van angstige kinderen)

Niet alle kinderen zijn bang voor honden, ik zelf was als klein kind al dol op honden.

Maar ik kan me voorstellen dat een grote hond die tegen je op wil springen of blaft, bedreigend is voor een klein kind.

Kinderen zijn niet per definitie bang voor honden!Maar als het kind klein is en de hond groot kan ik het me best voorstellen. Daarbij ligt het ook aan het gedrag van de hond,als hij vrolijk kwispelend op een kind afkomt,zal het kind niet zo gauw bang zijn.

Over het algemeen wordt de angst van ouders vaak aangepraat naar de kinderen toe (bijv. spinnen).

Als kind kun je ook een vervelende ervaring hebben gehad met zo'n grote beest met die grote tanden.
Daarbij maken ze in de ogen van deze kinderen een angstaanjagend geluid.

Ik was als kind als de dood voor honden, voor een teckel liep ik een straatje om, om hem maar niet tegen te komen.
Ik denk doordat ik thuis niet ben groot gebracht met honden, ik ze eng vond omdat ze zo konden blaffen tegen je, terwijl je je van geen kwaad bewust bent.
Misschien ooit een enge ervaring gehad met een hond, dat weet ik niet.
Ben er trouwens wel overheen gegroeid, heb op dit moment 3 honden te logeren en heb er zelf 2, dus een kleine kennel hier......(is leuk uitlaten met dit weer:))

Als kinderen opgroeien met honden, er van baby af aan een hond om hen heen is, zullen ze zeker niet bang zijn voor honden. Er zijn alleen een paar dingen die je een kind moet leren, en dan vinden kinderen honden prima, en honden kinderen ook....

Twee oorzaken... 1) aangeleerd, is de moeder bang voor honden, dan maakt ze de kinderen ook bang voor honden... 2) Een keer gebeten in de jeugd, maakt bang voor het leven...

Omdat je van nature bang bent voor slangen, spinnen en andere potentieel gevaarlijke beesten.

Alleen je ouders kunnen je dan overtuigen dat je hier niet bang voor hoeft te zijn.

Eigenlijk is de kans groter dat het andersom is omdat de hond dan een traumatische ervaring met het kind heeft gehad. Hier kun je alles bij bedenken.

Vooral een nieuw kind is interessant voor een hond. De hond denkt dat het een nieuw lid is van de roedel en zal het ook zo benaderen. Omdat een kind geen hond is zal dit vrij lastig voor hem zijn. Het is daarom belangrijk dat in de 'roedel' die gezin heet je kinderen altijd boven de hond in rang moeten komen te staan. Aan je kinderen moet je ook meegeven dat ze de hond niet moeten pesten (wat ze wel eens graag willen doen). Hierbij kun je denken aan staartje trekken, proberen er op te zitten. Een hond kan dit wel eens gaan zien als normaal speelgedrag tussen twee nest broertjes/zusjes. Een hond kan op een hondse manier aangeven wanneer het te hard wordt. Een kind niet. Als je kind gaat krijsen tijdens dat het met je hond aan het spelen is, denkt je hond dat je kind lol heeft in het spelen en zal alleen maar harder gaan 'spelen'. Eventuele concequenties zijn vast wel bekend.

Mocht je hier meer over willen weten, laat het mij dan horen.

Een kind leert van ouders en anderen. Als een van de ouders zelf bang voor honden is kan het kind dit gedrag overnemen. Het kind kan dan ook bang worden.

Wanneer een kind gebeten is, kan het bang worden voor de hond die gebeten heeft. Dit kan tot gevolg hebben dat het kind bang wordt voor alle honden. Als een grote hond onverwacht tegen het kind aanspringt, het kind omver loopt, of opeens heel hard gaat blaffen kan het kind zo schrikken dat het bang wordt voor honden.

Angst is niet altijd te begrijpen. Sommige mensen zijn bang voor hele kleine hondjes, die heel lief gedrag vertonen. Dat komt doordat angst ontstaat wanneer het lichaam een gevaarlijke situatie ontdekt. Als gevolg hierop maakt het lichaam stresshormonen aan. Deze stresshormonen bepalen het angstgevoel. Dus veel stresshormonen betekent een groot angstgevoel. Dat is ook de reden dat het geen zin heeft tegen een angstig kind te zeggen "Joh, doe normaal, je hoeft niet bang te zijn, het is maar een klein hondje". Het kind voelt de angst en kan dit niet zomaar veranderen.
Angst kan afnemen door te handelen. Dat is de reden dat kinderen hard gaan rennen en met de handen gaan wapperen. Door te gaan rennen naar een veilige plaats proberen ze zichzelf in veiligheid te brengen. Door te handelen nemen de stresshormonen in het lichaam af waardoor de angst verminderd.

Mijn kinderen waren ook nooit bang voor honden, tot ze ineens achterna werden gezeten door een bulldog, een franse of engelse (zo'n grote in ieder geval)

Dit heeft hun zo laten schrikken, dat ze een jaar lang bang waren voor honden.
En daarna zijn ze langzaam aan gewend aan de honden van de buren...Dus nu zijn ze niet meer zo bang.

dus mijn antw is, door slecht of nare ervaringen, kunnen kinderen bang zijn van honden.

En idd ook als het door de ouders is overgenomen
(de angst)

Niet alle kinderen zijn bang voor honden hoor,ik ben ook een honden liefhebber en aai spontaan honden ze komen ook altijd naar mij toe ...dus ook naar mijn kinderen. Zij aaien ook iedere hond en ik heb nog nooit gezien dat zij bang zijn .Ik denk dat angst ook aangeleerd gedrag kan zijn . Als kinderen een negatieve ervaring hebben met honden kan ik mij voorstellen dat ze bang zijn en blijven ,als ouders bang zijn kan dat ook overslan op de kinderen.

Ligt er ook net aan. Mij kinderen zijn bijvoorbeeld honden gewend en zijn er helemaal niet bang voor. Ik heb dan een klein hond maar me zus heeft een Mechels herder en gaat ook goed. Het lijkt mij vooral de kinderen die niet met dieren op groeien dat ze bang zijn. De meeste mensen zijn vaak bang voor het onbekende. Een kind kan helemaal angstig zijn als ze iets naar hebben meegemaakt met een hond bijvoorbeeld gebeten. En een hond kan angst aanvoelen en gaan dan juist grommen blaffen of bijten als het in de aard van de hond ligt. Bijvoorbeeld de hond van me baas is een leuke hond maar je moet geen angst tonen want dan valt hij je aan. Dus als jij als kind zijne angst toont word je het bevestig dat je beter bang kan zijn want de hond reageert niet vriendelijk.

Persoonlijk denk ik dat ouderen veel meer bang zijn voor honden, in plaats van kinderen. Kinderen zien niet snel gevaar, ouderen wel. Ook zijn het vaak de ouderen die de (hun) angst overbrengen naar hun kinderen.

In principe zal een kind niet echt bang zijn voor een hond. Hoewel het eerste contact met een grote hond best beangstigend kan zijn.
Zijn de ouders zelf bang dan brengen ze dit vaak over op hun kinderen.
Hoe gevoeliger het kind is voor deze signalen, hoe groter de angst.!

Omdat volwassenen het kind geen veilig gevoel geven en geen rekening houden met de angst zijn veel kinderen bang voor honden.
Ik heb heel wat kinderen hun hondenangst kunnen ontnemen, door met een lieve pup naar het toe te gaan en dan kunnen kinderen die bang zijn zo'n lief en weerloos diertje aaien, daarna gaan we over op de ouders van de pups, die zijn ook heel zachtaardig.
Langzaam opbouwen en scherp op angstreacties letten.
Niet doordrukken en het kind het tempo van opbouwen laten bepalen.
Ruim binnen een uur is het leed (vrijwel altijd definitief) verholpen.
Kind en hond kunnen dan een fijne tijd met elkaar hebben.
Deze eenvoudige en doeltreffende werkwijze heeft zich
bewezen.

Het ligt er net aan hoe de ouders hun kinderen opvoeden
en of er al een hond aanwezig is in huis.

Omdat ze dan geen honden gewend zijn. Als kinderen opgroeien met honden zullen ze er ook niet bang voor zijn. Ook is het vaak zo dat de ouders van die kinderen ook geen hondenliefhebbers zijn. Net als met spinnen, als je als moeder hier heel panisch over doet, zal je kind dat overnemen.

Niet alle honden zijn lief. Er zijn ook bijtende honden. Het is logisch dat het kind voor agressieve honden bang is. Dat zijn de meeste kinderen.

Ik ben zelfs ook soms bang voor een hond.
Gewoon angst gevoel dat die jou onverwacht bijt.

Niet alle kinderen zijn bang voor honden, mijn jongste dochter van 1,5 vindt ze echt geweldig. Ze blijft altijd staan bij een hond. Ook op straat, dan moet ik haar echt weg sleuren.

En mijn oudste dochter van 3 die vindt koeien helemaal geweldig, die wil ze dan aaien. Maar die lopen dan bij haar weg, en dan is mevrouwtje nogal boos....