waarom eten kinderen soms zo slecht?

Niet teveel aandacht aan besteden, dit zijn meestal perioden die vanzelf weer overgaan.
Hier was het zélf opscheppen en dat ook opeten, al was het maar een klein beetje.
Je kan eens een paar dagen opschrijven wat ze binnenkrijgt, het kan goed zijn dat dit meer is dan je verwacht.
Natuurlijk moet je wel in de gaten houden dat ze niet voor een al te lange tijd niet genoeg eet er kan natuurlijk altijd iets anders de hand zijn.
Maar meestal gaat het vanzelf na een tijdje weer beter.

Toegevoegd na 17 minuten:
Ga vooral niet als ze weinig warm gegeten heeft daarna iets geven wat ze wel eet zoals een boterham of vla. Dan zal ze zeker niet warm gaan eten. Verder lijkt 7 spruitjes misschien weinig maar is echt voldoende als ze over de dag ook nog fruit eet

Negeren, en verder niets tussen door geven. De strijd gewoon negeren, gewoon aan tafel laten zitten en geen strijd om voeren, en als ze wel een bepaalde portie eet belonen bijvoorbeeld met een lekker toetje, snoepje, of 1/2 uurtje tv kijken. Mijn dochter heeft ook wel 3 maand geen toetje gehad, ze vindt warm eten niet lekker, bord niet leeg? geen toetje klaar. En nu lukt het soms wel en soms niet.

Dit is omdat je aan smaken moet wennen, kinderen kennen nog niet veel, en hebben er meer moeite mee. Wij hadden thuis de afspraak dat je het op z'n minst moest proeven: Een klein beetje, en dan mocht je eventueel iets anders. Hierdoor wen je aan bepaalde smaken.
Probeer anders groente e.d.(want volgens mij gaat het daar bij kinderen vaak om) lekkerder te maken met een sausje of op een andere manier klaar gemaakt.
Als dat niet help: ze gaan vanzelf meer eten/lusten. Ik ken iemand die een paar jaar niet warm heeft gegeten: Alleen boterhammen met hagelslag. Die leeft nog steeds, en heeft geen overgewicht oid.

Strijd om eten met je kind verlies je altijd, al is het alleen al om het feit dat etenstijd ruzietijd wordt en daar lijdt het hele gezin onder. Als je kind niet wil eten....dan niet.....maar dan ook niets lekkers erna. Hoe meer aandacht je eraan gaat geven hoe groter het probleem wordt.

Dit hebben we met onze zoon van 5 ook gehad!!!!!
We lopen voor zijn groeiachterstand bij een kinderarts en deze vertelde ons geef hem een half uurtje om het op te eten,doet hij dit niet haal zijn bord weg en dan moet hij dus wachten tot het weer etenstijd is.Tussen door ook geen snoep of andere dingen geven.
Geeft hij aan niks te willen eten,niet eens de tafel mee dekken,en dan dus ook wachten tot het weer etenstijd is.
Wij vonden dit wel erg ver gaan en vonden het erg moeilijk om niet toe te geven als hij dus tussen door begon te jammeren dat hij honger had maar het is even volhouden.Na een week ging het ineens al een stuk beter en nu eet hij echt gewelidig!!!!!.Soms heeft hij het nog wel maar als we dan zeggen je weet dat je dan ook niks anders krijgt en dan eet hij gewoon wel!!!!.

Ik wens je heel veel suc 6 want ik weet hoe frustrerend het is,maar dit heeft bij ons gelukkig goed gewerkt en ik hoop dat het bij jou ook goed gaat.Lust je kind bepaalde groentes niet geef dan 1 eetlepel die ze dan op moet eten,en dan stukje vlees of aardappel meer.

suc 6

Ze eten precies wat ze nodig hebben, maak je er niet druk on... prop ze niet vol en honger ze niet uit... Kinderen leven god zij dank nog veel beter met hun lichaam, en nemen precies dat wat ze nodig hebben... Ze nemen precies genoeg zuurstof (maak jij je ooit druk om de hoeveelheid zuurstof dat ze nemen?) en dit geldt ook voor voedsel... Laat die arme kindertjes toch... Ze hebben het al zwaar genoeg te verduren in deze veelvratige maatschappij...

Het eerste wat je moet doen, is de strijd los laten.
Want dat werkt merendeels alleen averechts.

Bij mijn kinderen helpt het om een klein portie op te scheppen (wat ze echt op moeten eten) en daarnaast schep ik nog en beetje bij.
Dan als ze mopperen over het eten, deel ik het bord in twee gedeeltes, het ene gedeelte mogen ze dan laten staan.

Werkt vaak goed bij ons!

Mocht het nou echt zo erg worden dat je je zorgen maakt over de voedingstoffen of haar gewicht, dan kan je altijd advies in winnen bij een arts/dietiste.

En sommige dingen vinden ze nou eenmaal echt niet lekker smaken, ook al vond je het lekker toen je kind was.
Je smaak kan veranderen.

Misschien bepaalde groentes lekkerder maken door een kaassausje of iets dergelijks.

Succes!

Toegevoegd na 3 uur:
Soms hebben kinderen bepaalde slechte herinneringen bij bepaald eten, raar maar waar!
Mijn zoontje was altijd dol olp spaghtti, ineens wilde hij dat niet meer eten.

Blijkt hij had een keer bij iemand anders spaghetti gegeten, en de sliert bleef in zijn keel hangen.
Hij stikte er dus een beetje in.
Toen ik daar achter kwam heb ik erover gepraat met mijn zoontje, hoe we dat kunnen voorkomen.

Dus ws was de spagetti iets te droog, en heeft hij niet goed gekauwd etc. oplossing is spagetti fijn te snijden en goed te kauwen.
Nu eet hij het weer!

Toegevoegd na 3 uur:
En het helpt ook als je het gezellig maakt aan tafel, en iedereen op zijn gemak laat eten!
En bij werkt mee laten koken en dekken ook, maar dat had je ook al geprobeerd zag ik;-)

Er zijn al veel goed adviezen gegeven. Toch wil er nog iets aan toevoegen.
Kijk allereerst eens wat je kind eet en drinkt overdag. Vaak is dat meer dan je denkt. Vaak eet het kind gedurende dag best redelijk en weet het eet- en drinkgedrag zo in te passen dat het met het avondeten (waar het niet gek op is) eigenlijk ook niet zo veel meer nodig heeft.
Ik krijg uit jouw verhaal dat het probleem bij haar het avondeten is. Zorg dus dat je dochter overdag voldoende fruit en brood eet. Als ze 's middag uit school komt, drink je gezellig een kopje thee o.i.d. met haar met niet meer dan één koekje erbij. Ze moet op dit moment niet de gelegenheid krijgen om haar maag te vullen met veel calorieën die in limonade, chocolademelk, yogidrink en dergelijke zitten. Voor de rest mag ze wel water drinken, maar krijgt ze niets meer waar voedingswaarde in zit, dus ook geen fruit of brood. Tegen de tijd dat ze gaat eten zit er weinig meer in haar maag.
Tijdens de maaltijd moet het gewoon gezellig zijn. Geef haar een overzichtelijk portie eten. Oefen geen druk uit. Laat haar eten wat ze wil, maar geef haar geen toetje als ze ook de rest van haar eten niet opgegeten heeft. Na de maaltijd krijgt ze niets meer (water drinken mag uiteraard wel) tot de volgende morgen.
Het probleem niet in een paar dagen opgelost, want haar lichaam zit nog in een ander ritme. Na verloop van tijd gaat ze 's avonds eten.

Vertel haar wel goed wat de regels zijn en wees consequent tot het probleem is opgelost, maar maak er verder geen punt van. Bespreek deze regel ook met moeders van vriendjes/vriendinnetjes, want als ze daar voor het avondeten de kans krijgt om zich vol te proppen, heb je nog niets aan dit plan.
Houd wel in de gaten dat je dochter voldoende eet om niet ondervoed te raken en raadpleeg in geval van twijfel je huisarts!

Succes!

Toegevoegd na 21 minuten:
O ja en in deze fase geen soep vooraf, want ook daarmee voelt de maag gevuld aan en lukt het niet om het 'normale' avondeten er in te ktijgen.
Gezonde verse soep (met veel groenten) is wel een goed idee bij de lunch te geven.

Toegevoegd na 22 minuten:
ktijgen = krijgen

Honger wordt veroorzaakt doordat het maagzuur te sterk wordt en zo het lichaam aanzet te gaan eten/drinken.
Kinderen kunnen in bepaalde fasen van hun leven zo bezig zijn met andere zaken, dat ze geen acht slaan op de hongerprikkel, er gaat wat om in die kopjes.
Soms is overprikkeling dan ook een oorzaak (gamen, computeren enz.)
Er is echter wel wat aan te doen, mijn kinderen zijn ook door zulke fases heengegaan.
Eigenlijk moeten ze een beetje geherprogrammeerd worden.
Ook als een kind een wat laag bloedsuiker gehalte heeft
(ongeveer 3.5of lager) dan zijn ze vervelend , geprikkeld maar zijn zich niet bewust dat ze voeding nodig hebben.
Waar ik goede ervaringen mee heb is
-NIET DWINGEN want dat wekt aversie en recalcitrant gedrag op,
-enige tijd VOOR het eten thee en koekje (overbrugt het laag bloedsuikerprobleem)
-kinderen een dag in de week het menu laten kiezen
(betrekken in het proces)
-soepje vooraf (eetlustopwekkend) mag ook cup a
soupe zijn.
-Vermijdt wat de kinderen echt niet lusten, laat ze max tien dingen opschrijven.
-Geef ze het gevoel dat je hun probleem begrijpt ipv er een probleem van te maken.
-Beloon ze als ze een week lang alles in reele porties opeten.
-Vooraf GEEN CHIPS EN SNACKS en calorierijk drinken, vooral geen COLA en /of drankjes waar taurine in zit.
-weinig tussendoortjes en zeker geen zakken snoep in eigen beheer.
-Niet voor de TV eten, maar gezamelijk aan tafel waar dan ook gelijk plaats is voor ondelinge aandacht en gesprekken.
-Maak het eten gezellig en heb als ouders een goed humeur (dat kun je door wilskracht bereiken)

Het eten wordt dan meer een sociaal gebeuren waarbij kinderen zich begrepen , gerespecteerd en gewaardeerd voelen.
Met bovenstaande methode heb ik oa. twee meisjes met echte anorexia weer helemaal normaal leren eten, ze eten me nu zelfs de oren van het hoofd.
MAAK VAN HET ETEN EEN FEEST en bezuinig daar NIET op.
Heel veel succes.

Wij laten haar kiezen wat ze eet, maar wij kiezen dan ook zelf wat wij eten. Ieder kan dus precies dat eten waar behoefte aan is, en precies zoals hij/zij het het lekkerst vind. In ons huis wordt genoten van het eten.

We hebben geen strijd, eet wat er goed in gaat en nooit tegen je wil. Wat je tegen je wil opeet wordt toch niet echt goed verwerkt.

Om te ontdekken wat ze lekker vinden, moet er wel met regelmaat iets geproefd worden, wat al een tijdje niet meer op het menu stond. Wat ze de ene maand niet lekker vinden, kan de volgende wel goed gekeurd worden en andersom. Heb dus altijd iets achter de hand wat snel klaar is, als het eten er niet ingaat, desnoods een fruitsalade met brood bijvoorbeeld.

Vrijheid en respect geeft volgens mij de beste resultaten. Het eten is er voor ons, wij niet voor het eten. Dus pas de mens niet aan aan het eten, maar pas het eten aan aan de mens.

Geen aandacht en zeker geen strijd.
Zelf heb ik ooit op een "onpedagogische" manier de oudste zoon voor het blok gezet.
Niet eten, oke zet het maar in de koelkast. Zonder eten naar bed
Volgende morgen geen brood maar eten uit de koelkast, wilde niet eten.
Naar school, uit school haalde hij het eten zelf uit de koeling en vroeg: Mam wil je het warm maken.
Zonder morren opgegeten en na een prima gesprek nooit geen problemen meer gehad.!

Kinderen eten wat ze nodig hebben. Als ze 7 is en weinig tot niets eet zit ze waarschijnlijk in een periode waarin ze (vrijwel) niet groeit. Binnen een paar jaar (rond 9-10 jaar) gaat ze ineens meer eten en komt ze vlak daarna in een groeispurt. Dan heeft haar lichaam meer eten nodig. Biedt haar niet enkel aan wat ze lust. Zorg dat ze 2-3 keer in de week eet wat ze lekker vindt, maar pas het eetpatroon niet aan haar smaak aan. Dit is belangrijk voor later als ze alle voedingsstoffen wel nodig heeft.
Verder niet te veel aandacht aan schenken. Stel een regel op, bv je groente (7 spruitjes inderdaad) eet je op en iedere dag een stuk fruit en verder lekker zijn beloop laten.
Mijn kinderen zijn broodeters. Avond eten is niet hun favoriet, maar als ze in de groei zijn lusten ze ineens weer aardappels of is macaroni met paprika ed erin ineens wel lekker...

Succes en ben maar blij dat het geen alleseter is anders zou je weer problemen hebben richting overgewicht. Zo is er altijd wat... ;-)

In de puberteit doen zich ook regelmatig eetproblemen voor. Deze eetproblemen kunnen een onderdeel zijn van de puberteit en de strijd om onafhankelijkheid. Het kind kan een houding hebben van: 'ik bepaal zelf wel wat ik eet en wanneer ik eet. Ik heb jou als ouder niet meer nodig om voor mij te zorgen.'
Maar ook de invloed uit de omgeving kan een belangrijke rol gaan spelen. Met name meisjes worden in de puberteit erg gevoelig voor uiterlijk en het ideaalbeeld van een slanke vrouw. Meisje beginnen op dieet te gaan en in de puberteit ontstaan ook de eetstoornissen als anorexia en boulimia.
Ook zien we soms een de puberteit een herhaling van een gedraging uit de peutertijd, namelijk niet eten om aandacht te krijgen. De puberteit kan een zeer verwarrende tijd zijn. Adolescenten duwen hun ouders weg, maar hebben anderzijds nog wel veel behoefte aan aandacht. Ze weten niet altijd hoe ze dit kunnen krijgen en vervallen dan soms tot een oud mechanisme, namelijk niet eten.

Ik zeg niet dat jij dit doet maar maak er geen strijd van. Want dat win je nooit, als ze niet willen eten dan gewoon bordje weg halen en net doen alsof er niks aan de hand is.
Vaak is het een periode die weer voorbij gaat.
en ze hebben niet zo veel als ons nodig. Zo doen wij het ook. En met de dag gaat het iets vooruit. Die kleinste van ons was ook een bar slechte eter. succes ermee!

Ik heb vroeger van mijn ouders altijd moeten eten wat de pot schaft, of ik nu kokhalsend aan tafel zat of niet, ik moest altijd wel een paar happen ervan eten, klinkt nogal Cru, maar het gevolg ervan is wel dat ik nu alles lust, kan niet zo snel iets opnoemen wat ik echt vies vind, alleen rode bietjes ben ik geen fan van, maar verder, vlees , vis, groente maakt me allemaal niet uit, en wel zo gemakkelijk dat je lekker gevarieerd kunt eten... smaken veranderen met de jaren bij kinderen, dus altijd blijven proberen met proeven, maak er een feestje van, eten is iets kostbaars waar we van moeten kunnen genieten...