Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

hoe leer ik mijn dreumes (15 maanden) dat ze niet moet gillen en schreeuwen?

ze doet dit wanneer haar iets niet bevalt, maar ook juist wanneer ze iets leuk vind of (naar het schijnt) zomaar.

ik begrijp dat wanneer ze nog niet kunnen praten het een manier van aangeven is dat iets niet bevalt, iets gepakt "moet" worden, maar ik wil haar graag leren dat het ook zachtjes kan (of...komt dit later misschien vanzelf?)
negeren, boos worden, gewenst gedrag benoemen en nee/niet doen zeggen werken allen (nog?) niet

het is erg vervelend omdat de kleine er steeds wakker van wordt:(

Toegevoegd na 8 minuten:
er wordt bij ons in huis niet geroepen/geschreeuwd naar elkaar, misschien dat ze het bij de creche andere kinderen ziet doen (ga ervan uit dat de leidsters dit niet doen:)

Toegevoegd na 17 minuten:
denk dat het met name om aandacht vragen en enthousiasme gaat, voorbeeld: als de kat langsloopt wijst ze en gilt om hem vervolgens achterna te willen gaan en te aaien, kusjes geven en knuffelen:)

of boos wanneer bijvoorbeeld het keukenkastje niet opengaat (zit kinderbeveiliging op want daar mag ze niet aankomen) of ze haar hap eten (haar zin) niet, of in geval van het eten niet snel genoeg, krijgt.

ZE KAN DUS NOG NIET PRATEN , DAT IS / VIND IK HET LASTIGE AAN DEZE SITUATIE

Toegevoegd na 6 dagen:
ben ook niet voor straffen in de zin van op de trap/ stafstoel etc omdat ik denk dat ze daar nog te klein voor is, en heus, een kind mag, nee moet, kind zijn, maar een kind moet ook worden opgevoed en leren dat bepaald gedrag niet mag.

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
36.7K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ze kan nog niet praten, maar begrijpt ze al wel wat je zegt?
Meestal begrijpen beginnen ze rond deze leeftijd steeds meer dingen te begrijpen.
Het woord "zachtjes" bijvoorbeeld al ze de kat mag aaien.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je laatste alinea doet m...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
mind123, wat bedoel je? en jack, ik heb de hoop dat ze eea wel begrijpt, maar gewoon graag "lekker eigenwijs" doet. het zal best om aandacht gaan maar aangezien negeren niet werkt......
ik blijf proberen:)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@ krol
Het is inderdaad bespottelijk om een baby te gaan straffen daar heb je groot gelijk in.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
krol en cazzy, ik heb het op geen enkele manier over straffen gehad en dit ook zojuist voor de zekerheid nog eens in een extra toelichting/bewerking gezet , dus snap niet dat jullie daarover beginnen, vind de cursus babygebaren een hele waardevolle tip, dank je wel daarvoor:) ik zag dat er een hier in de buurt gegeven wordt. vind het wel erg kort door de bocht om het bespottelijk te noemen er zullen mensen zijn die dit doen en dat is dan hun manier, misschien niet die van jullie (en mij) maar iedereen is anders en als je vindt dat ze misschien een andere manier moeten kiezen werkt het denk ik niet wanneer je meteen met zo'n waardeoordeel komt
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
ps: zoals in mijn toelichting....een kind MOET kind zijn, maar een kind moet ook leren (en ook al op jonge leeftijd,) wat gewenst en wat ongewenst gedrag is.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Inderdaad. Maar negeer je ook echt? Je mag ze ook niet één keer vanuit de ooghoek bekijken want dat hebben ze snel opgemerkt en als je bv voorbij loopt en bij het voorbij lopen zoiets doen als ja ja ik heb je wel gehoord ook dat wordt gezien als ahaaaa ik krijg hier aandacht het is verbazend hoe snel ze het kleinste opgemerkt hebben tipisch bij kleine kinderen je moet echt opletten wat je doet of zegt anders werkt het niet

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (8)

Door zelf het goede voorbeeld te geven. Dus als je boos bent toch op een rustige toon blijven praten, en ook niet onder aan de trap naar boven roepen. Vraag haar op gedempte toon wat ze wil, en of dat ook zachtjes kan. Want dan wil jij misschien wel doen wat ze vraagt. Maar als ze blijft krijsen, dan negeren. Laat haar merken dat het geen effect heeft, maar wel als ze gewoon doet.
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
misschien een domme vraag van mij, maar begrijpt ze dat (15 maanden) of....zeur ik en is het gewoon heel normaal gedrag????
Amadea
12 jaar geleden
De komst van de baby kan veroorzaken dat zij het gevoel heeft niet opgemerkt te worden. Misschien dat ze daarom is gaan gillen. Maar als je ook duidelijk tijd aan haar geeft, dan zal het vast beter worden!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
ze gilde eerder ook al, toen heb ik bovengenoemde dingen geprobeert, alleen nu, met de kleine, is het nog weer net iets meer storend
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
haar gehoor is (gelukkig) in orde:)
maar idd een goeie tip, dank je wel
Lastig om van een afstand te zien wat er aan de hand is. Mogelijk kun je een patroon of prikkel ontdekken waarna het steeds optreedt. Gillen en schreeuwen kan vastzitten aan angst en geen andere adequate uitdrukkingsvorm hebben om te zeggen wat er aan de hand is. Ook de eigen onmacht van jou voelt het kind aan en dat maakt het nog ingewikkelder. Kijk of je ergens ook maar een nauwelijks zichtbare verandering of ogenblik van verbetering zie en beloon dit met warmte en nabijheid. Mogelijk kun je zo stapje voor stapje de uitingsvorm veranderen in iets wat voor jullie allebei meer ontspanning geeft. Mocht je achter een patroon of prikkel kunnen komen waardoor jouw kindje gaat schreeuwen, kijk of er dan iets aan de aanleiding kan veranderen. Als je er niet uit komt, zoek dan hulp en blijf er niet mee aan het modderen. Dat is voor allebei erg lastig. Heel veel wijsheid gewenst'

Toegevoegd na 22 minuten:
Ik lees niet dat ze ook blijdschap en lachen in haar uitdrukkingsrepertoir heeft. Zelf weet je echter of dit wel of niet is. Het patroon van schreeuwen-gillen gebeurt bij dingen waarbij jouw kindje opgewonden raakt in positieve en negatieve zin. Kijk eens of je andere mogelijkheden hebt om het reactiepatroon te doorbreken tijdens positieve aanleidingen door bv. samen de poes te gaan aaien. Gedragsverandering van jou en haarzelf kan haar afleiden van het eigen patroon van gillen en als het verandert dan geef je ze een vette knuffel en prijs je ze heftig. Bij negatieve prikkels mag het kind ook verdrietig zijn omdat dit dan een normale reactie is alhoewel er een verschil is tussen gillen en verdriet hebben. Hopelijk krijg je goede tips en kijk vooral naar de tips die in jouw hart goed voelen. Dat wat je vanuit jouw hart doorgeeft, voelt jouw dochter ook.

Toegevoegd na 11 uur:
Goed om te lezen dat het ook een stralende dochter is. Kijk eens of je iets kunt via de huisarts bij bv. een orthopedagoog of kinderpsycholoog als die in de buurt zit.
Mijn ervaring houdt hier op. Succes
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mijn kinderen hebben ook zo 'n periode gehad. Of hard krijsend gaan liggen, en met hun hoofd op de vloer slaan.
Stik negeren, dan ontdekken ze snel dat dit gedrag nergens toe leidt. En dan ook echt negeren, zelfs niet kijken naar je kind. Bedenk: negatieve aandacht is ook aandacht.
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Werkt ook niet bij elk kind hoor! Ik had er een die als ik die negeerde dat ie dan achter mij aangerend kwam, en een andere als ik die negeerde dat ze dan gewoon bleef staan en het niet eens erg vond dat ik geen aandacht gaf, en een andere vind het vreselijk als ik hem geen aandacht geef, gewoon positief blijf, er zelfs om lach en zijn gedrag negeer. Het ligt helemaal aan de situatie.. Zo zie je, voor elk kind werkt het uiteindelijk anders.
Tja, wat moet je doen?? Dat is een hele goeie vraag. Waar ik het eerste aan denk: JIJ bent haar ouder en aan het eind van het verhaal weet jij het beste wat er voor jouw kind het beste is. Het was makkelijker geweest als er een gebruiksaanwijzing bij kwam, maar helaas... zo werkt dat niet.

Ik ben zelf ook moeder van drie totaal verschillende kinderen, inmiddels alweer grotere kindjes, maar ik weet het nog goed hoor, dat ze zo klein waren.

En als ik zelf denk aan de tijd dat mijn kinderen gilden, was het eerste wat ik deed ze op de trap zetten. Of in de hoek. Want hoe anders moet een kind van 1,5 snappen dat het niet goed is dat ze aan het gillen is? Je kan het uitleggen, maar dat snapt je kind niet omdat het met die leeftijd dat nog niet niet onthoud, zoals je zelf ook al aangeeft.

Ik heb geleerd: 3 keer waarschuwen en je bent eruit. Eerste keer zeg je: Sssst, zachtjes praten (terwijl je het zegt doe je je vinger voor je mond), tweede keer zeg je het iets bozer en ook met je vinger voor je mond, en de derde keer zet je haar op de gang! Heel kort maar, ze is pas 1,5. Voor elk jaar dat ze oud is een minuut. En daarna ga je naar haar toe, vraag je haar wat ze heeft gedaan, en dan zeg je dat mag niet ,en dan moet ze sorry tegen jou zeggen en dan begint het hele riedeltje weer van voren af aan, tot dat ze begint te snappen dat als ze gilt ze op de trap moet en dat dat niet leuk is, en dat ze dan ook echt straf heeft.

En nee, dat heb ik niet van tv, mijn eigen moeder heeft mij ook zo opgevoed en haar vier andere kinderen ook... zat zelf geregeld ook op het matje (letterlijk) of op de trap en ze doet dat met alle kinderen om haar heen en het werkt prima! Moet ook wel, want ze is oppasmoeder.

Eén ding: probeer niet van alles, maar blijf consequent, hou het vol. Als je van alles gaat proberen dan snapt je kind er uiteindelijk ook niks meer van, ze willen graag regels hebben, hoe jong ze ook zijn.

Toegevoegd na 16 uur:
ipv van op de trap (als je bang bent dat ze naar boven gaat) kan je dr natuurlijk ook gewoon op een stoeltje, kruk, matje (bij de deur) zetten... in elk geval ergens waar het niet leuk is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Prima.
"straffen", duidelijk zijn, consequent zijn,
en belonen. +
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@krol
Wat is er mis mee om een kindje van 1,5 jaar even een time out te geven? Ze moet toch leren op de een of andere manier dat het niet goed is en dat het niet ge-accepteerd wordt!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Oh, nou sorry, had ik verkeerd gelezen, ik las 1,5 jaar. Dan nog maakt het niet uit of je kind 13 maanden is of 15 maanden..., of 11, 6 of 7 jaar (mijn eigen kinderen), gillen kan en mag gewoon niet, tenminste niet als er geen reden voor is. Als ze iets doen wat niet mag, dan is "nee" niet altijd de werkende oplossing.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
een kind time out geven omdat ie gilt kan gewoon hoor. En ik zeg helemaal niet dat een kind zijn emoties niet mag uiten, maar er is een verschil in gillen en GILLEN.. Waarom moet een kind zijn scheur open trekken om jouw aandacht te krijgen? Als een kind mijn aandacht wilt hoeft ie niet te gaan gillen, dat kan ook gewoon rustig gedaan worden. Maar als het kind niet op houdt na, 1, 2, 3, of weet ik veel hoeveel keer zeggen, dan houdt het écht een keer op om lief en aardig te blijven. Ik blijf erbij: een kind heeft regels nodig én grenzen, en ook al is het kind pas 15 maanden, hij of zij hoeft daar niet al overheen te denderen zo klein als dat ze zijn! En als je daar niet al bij bent als ze zo klein zijn, dan blijft dat doorgaan! Dáárom mijn advies. Maar als het voor jouw kids wel werkt om lief en aardig te blijven, dan is daar toch niks mis mee? Het is een advies, meer ook niet.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik ervaar het ook helemaal niet als aanval, hoor. Ik probeer alleen te zeggen dat als een kind gilt om negatieve aandacht te krijgen dat dát niet kan, en ja tuurlijk mag een kind blij zijn en hard praten en weet ik veel wat, daar zijn het kinderen voor en misschien komt het zo over dat ik zeg dat een kind zijn emoties niet mag tonen, maar dat heb je dan waarschijnlijk verkeerd gelezen want een kind mag tonen wat hij wil, als het maar niet is om aandacht te krijgen op een foute manier. Want dát kan gewoon niet naar mijn mening. En nou, toevallig had ik laatst mijn neefje van nog geen twee jaar die in zijn kinderstoel moest gaan zitten omdat we gingen eten maar keihard aan het gillen was en raar deed, absoluut niet wou zitten, schoppen met zijn voeten, steeds uit het stoeltje gleed, wou helemaal niks meer, wou niet eten, wou van alles niet en dan... wat moet je dan? Moet je dan ook zeggen "nee dat mag niet?" en optillen? WAnt het hielp dus niet om dat te zeggen. Het was puur om zijn zin te krijgen, en het enige wat hielp was hem omdraaien in zijn stoeltje, zodat hij merkte dat wat hij deed geen aandacht opleverde, maar toen dat ook niet hielp moest ik hem zo stevig vasthouden als een baby voordat ie eindelijk rustig werd! Ik kan nog tig voorbeelden opnoemen van kleintjes die gillen om welke reden dan ook, bijv omdat ze hun schoenen niet aanwillen, of omdat ze niet willen eten, niet willen slapen, of juist wel... omdat ze hebben ontdekt dat als ze zo doen, dat mama en papa ze dan hun zin geeft. En nee, dan werkt "nee, dat mag niet" niet altijd. En een time out geven als je weggaat werkt ook niet. Het ligt aan de situatie uiteindelijk en welke reden het is.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Bij mij gaat het erom: als ik mijn kind hun zin geef als ze gaan gillen, wat is dan de volgende stap als ze ouder worden? Als je leert dat gillen mag om hun zin te krijgen, dan leer ze je in feite dat als je negatieve aandacht gaat vragen je krijgt wat je wilt. GA je dan toch wel het keukenkastje opendoen? Of laat je haar dan toch niet eten, want dat wil ze toch? En oh, ze mag best de kat aaien als die kat dat neit wilt... Kindjes van 15 maanden weten dondersgoed wat wel en niet kan en hoever ze al kunnen gaan. Ik wil het, dus het gebeurt en oh goh het mag niet van mama en nu? Nou dan ga ik gillen om me zin te krijgen, en dan is het aan mama om te besluiten of je je kind toch haar zin geeft, of niet. Want uiteindelijk bepaald moeders hoever een kind mag gaan en wat er wel of niet toegestaan wordt. Daarom zeg ik: regels en grenzen aangeven zijn héél belangrijk, of ze nou 15 maanden zijn, of al 11 jaar, kinderen hebben dat gewoon nodig.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
bigmomma, ben het helemaal met je eens en in dat geval dus ook met krol, tis denk ik maar net wat je straffen noemt, maar een kind moet zeker leren wat wel en niet geaccepteerd gedrag is anders wordt het later met de nek aangekeken omdat het onopgevoed is etc.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@osstraat
Je kan haar ook in haar kinderstoel zetten en dan gewoon omdraaien, tot ze weer rustig is. Dat werkt ook vaak. Kinderen worden zowiezo met de nek aangekeken, je doet het toch nooit goed. De mensen die jou met de nek aankijken die weten niet hoe jouw kind is, hoe jij je kind opvoedt en hoeveel moeite jij met je kind hebt. Het is een moment opname. Ik maak me daar al jaren niet meer druk om. @krol, heel herkenbaar! Mijn kinders zijn alweer tussen de 6 en 11 maar ik weet nog heel goed toen ze klein waren haha! Vondt het geweldig. Ik vindt dat ook de meest belangrijke tijd zo tussen hun 1e en 4e jaar, want die leeftijd is wel het belangrijkst, je leert ze wel de belangrijkste dingen en juist in die leeftijd moet je daar al mee beginnen. Ik ken mensen die dat pas doen als hun kinderen ouder zijn, die zitten dan al op de kleuterschool (en daar verwachten ze opgevoedde kinderen), dan denk ik... had dat gedaan toen ze jonger waren! En dan noem ik een kind dat niet met twee worden praat, of gewoon ongemanierd praat, keihard praat, gilt en schreeuwt en alles verzint om zijn zin te krijgen (nee dat mag niet, nee dat mag niet, ok alsjeblieft) .. en als je dan vertelt dat je dat geen goeie situatie vindt, dan hoor "Ja, maar hij/zij IS nou eenmaal zo!" (en dan zeggen ze nog nét niet dat ze het schattig vinden). Dus al met al vind ik het een hele goeie vraag!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
dat had ik een keer met de dochter van mijn vriend.
ze was toen ik denk 2,5 jaar en had bij de kruidvat in de gaten waar het snoep te halen was.
dat mocht uiteraard niet van ons en toen het haar in een fractie van een seconde toch lukte, (je kent dat vast wel) en wij haar zeiden dat dat niet mocht vond de manager het erg schattig en zei ach ze is nog zo klein en het is zo verleidelijk. ja, maar over een jaar als ze hetzelfde doet is ze onopgevoed, dus laten we nu maar wel vast beginnen....;) denk dat de kinderstoel een goeie tip is, maar misschien als ze iets ouder is?
het lastige is ook dat ze dan echt vreselijk boos zal worden en het ECHT op een krijsen zet en je het dan wel kan vergeten. Er staat zeer zeker wel een koppie op zeg maar, en dat is leuk hoor, maar ook echt wel eens moeilijk.
waar bij haar zus 10x nee genoeg was is bij haar 100x nee nog niet genoeg, een echte uitdaging dus:)
Wat leuk dat je zo'n enthousiaste dreumes hebt! Mijn dreumesje van dertien maanden is ook hyper enthousiast, zit te schreeuwen van blijdschap als papa eraan komt. Geniet ervan, de tijd dat je een keurige volzin krijgt ipv het gezellige gebrabbel komt snel genoeg.
Laat je dreumes zelf eten, met de handen of met een lepel. dan hoeft ze niet continu op jou te wachten. Dat duurt ook lang. ik lees dat je ook een baby hebt, ik neem aan dat die ook huilt als er iets is? probeer dreumes en baby goed gescheiden te houden qua lawaai, blijf zoveel mogelijk met haar beneden/ in een andere ruimte, leg wat luiers en doekjes etc beneden neer, ik neem aan dat je haar nog niet zonder toezicht laat? Geef haar eens een stapel oud papier om te scheuren en ja dan kan je een hoop gegil verwachten, dat is toch leuk?

Ik begrijp als moeder van drie niet zo goed dat je je eraan ergert. ik vind het erg jammer. Hoe kan je boos worden op zo'n wurmpje? Eigenlijk is zo'n dreumes nog een baby. Je hebt snel, heel snel, kind op kind gekregen misschien zijn je hormonen wat op hol? je zou eventueel kunnen overwegen om je dreumes babygebaren aan te leren maar ik denk dat je nu even met beide benen op de grond moet staan. Vertroetel haar liever!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je dochter heeft nog niet de capaciteiten om zich verbaal uit te drukken en doet het op haar manier. Inderdaad kan het zijn dat ze dat gedrag gezien heeft bij andere kinderen. Het is eigenlijk een taal die ze leerde, een manier om zich uit te drukken. Net zoals bij verbale uitingen, doet ze dit door imitatie.
Het haar echt afleren lukt niet vrees is. En er is natuurlijk ook een verschil tussen tieren en brullen als ze haar zin niet krijgt of gewoon om uiting te geven aan een emotie.
In het eerste geval kan je maar één ding doen : negeren. Vrij zenuwslopend, ik weet het, maar als je reageert op welke manier ook, weet ze snel dat dit de weg is om haar zin te krijgen. Dan wacht je een moeilijke tijd als ze wat ouder wordt (rond 2 jaar is soms een lastige periode wat dat betreft, omdat kinderen dan in een eerste fase van Ik-vorming vertoeven en grenzen aftasten).
Het enthousiast gillen kan je soms wat temperen door "sssht" te zeggen en even samen met haar rustig te worden. Bv. door ze even op de schoot te nemen en te wiegen. Zorg m.a.w. dat "sssht" aan iets leuks gekoppeld is. Als je haar leert wat "sssht" betekent krijg je na verloop van tijd soms het grappige fenomeen dat ze dat tegen zichzelf begint te zeggen (was bij mijn dochter vroeger alleszins het geval...).
Ik lees ook dat het vooral vervelend is omdat de baby er steeds wakker van wordt. Is het een optie om de baby in een aangrenzende ruimte te laten slapen, zodat de deur dicht kan?
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
de baby ligt boven met haar slaapkamerdeur dicht, maar we hebben de trap in de woonkamer zonder deur (met traphekje)
de trap was open, hebben we zelf een tijd geleden dicht gemaakt voor geluidreductie. ik deel je mening volledig dat ze het dus wel zal moeten leren om het zachter aan te geven en zeg hoe je het moet zeggen/vragen, ik weet dat ze dat nog niet kan maar om problemen in de toekomst te voorkomen en soms wordt ze er rustig van.
liveisgreat
12 jaar geleden
okee, dat is toch al een verbetering hoop ik, dat die trap nu gesloten is.
ik lees nu ook dat ze "met de deuren klappert" en dat jij de deuren dan dicht houdt zonder haar aan te kijken. Als mijn dochter vroeger zoiets uithaalde zei ik vrij streng "nee!"en deed ook "nee" met mijn vinger. Deed ze het dan nog, dan zette ik haar even in de kinderstoel (waar ze niet uit kon) en zei "Mag niet". Ze krijste en gilde dan vaak tot ik mijn oren tuitten, maar ik deed alsof ik het niet hoorde. Haar papa zette haar dan in de gang (als ik niet thuis was). Maar dat heb ik zelf nooit gedaan, alleszins niet op die leeftijd.
Op latere leeftijd zette ik haar in haar kamer, deur open (ik bedoel ; niet op slot) en zei "als je terug rustig bent mag je naar beneden komen". Dan hoorden we haar stampen en tieren (haar kamer was vlak boven de leefruimte) maar na een tijdje kwam ze dan rustig naar beneden. En dan kon ze ook zeggen waarom ze zo boos was. Op de leeftijd van jouw kindje vind ik dat eerlijk gezegd geen optie, het zou haar een enorme schrik kunnen bezorgen. Ze is ook nog niet verbaal genoeg dat je kan uitleggen waarom je haar in de kamer/gang etc. zet.
Wat ik me nu wel afvraag is of er iets veranderd is in haar gedrag sinds de baby er is...
De drie opvoedingsregels:
1 - Negeren (van ongewenst gedrag)
2 - Afleiden (als het eerste niet helpt)
3 - Ingrijpen (als het tweede niet helpt)

Het geblèr is een vorm van aandacht trekken. Als je erop reageert wordt het ongewenste gedrag beloont en zal het doorgaan. Negeren is waarschijnlijk het effectiefst. Afleiden zou kunnen helpen, maar pas op dat dat geen 'belonen' wordt. Ingrijpen door het kind een timeout te geven als laatste redmiddel.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
deze periode hebben mijn kinderen ook gehad, ook in de periode dat ze nog niet konden praten en niet aan konden geven wat ze juist wilden.

zelf heb ik op het schreeuwen niet gereageerd. (dit gedrag is dus niet zelfbelonend)

voor sommige dingen had ik gebaren verzonnen. op momenten dat ze doorhadden dat schreeuwen geen zin had pakte ik ze op en vroeg wat ze wilden. door te wijzen kon ik aan de reactie zien wat wel of niet de bedoeling was, of ze wezen het zelf aan.

op welke manier ze het ook aan kunnen geven met of zonder hulp, wil nog niet zeggen dat dingen die ze willen kunnen natuurlijk.

wellicht scheelt het om te bedenken dat het geen klaagzang tegen wie dan ook persoonlijk is, maar puur het feit dat het frustrerend is dat een kind zich niet duidelijk kan maken, of kan aanvaarden dat niet alles op DAT moment gebeurd waarop het kindje het wil.

zo te lezen doet je kindje het uit frustratie (ze moet lang wachten of kan niet duidelijk maken wat ze wil) maar dit zijn echt fases die weer overgaan.

ook lijkt me dat je kindje dit doet uit enthousiasme als de kat langsloopt. je zou dan kunnen proberen om zich op een andere manier te uiten (ze kopieren alles dus dit is een voordeel)

als ze weer gilt kan je bv zelf zachtjes roepen 'jaaa, de poes!' en hierbij in je handen klappen. staart trekken mag natuurlijk niet, maar misschien heb je een hengel waar ze mee kan spelen samen met de kat omdat deze erachter aan gaat zodat ze samen schik hebben.

grote kans dat je dochtertje op een gegeven moment ook gaat klappen en 'poes' zegt ipv van te schreeuwen.

afleiden zal meer helpen dan bestraffen (helemaal als ze juist schik heeft of als ze al gefrustreerd is)

eigenlijk is er op alles wel een foefje te vinden om dit gedrag om te buigen zonder te betreffen. als ze eenmaal een andere manier heeft gevonden is dat natuurlijk een dikke pluim waard zodat het aantrekkelijker wordt dan de luidruchtige manier ;-)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding