Hoe laat je je eerste kind wennen aan de tweede kind?

Door er alvast veel over te praten met je eerste kind en als het zover is, je eerste kind met veel dingen mee te laten kijken/werken. Een soort verantwoordelijkheids cursusje ;)

Betrek haar al tijdens de zwangerschap bij de komst van de baby. Geef haar, als ze die nog niet heeft, een babypop en poppenbuggy, dan kan ze als poppenmoeder jou nadoen. En zo leren dat een baby tijd en aandacht nodig heeft. Ook kan je haar laten zien dat zij op haar niveau in huis kan helpen, zodat ze bijvoorbeeld als jij de baby aan het voeden bent alvast spullen op tafel kan zetten voor het eten wat jullie daarna gaan doen.

Je gaat er bij voorbaat al van uit dat zij zich tekort gedaan zal voelen terwijl dat met een juiste aanpak natuurlijk helemaal niet nodig is.
Betrek haar overal bij, leg haar uit dat het leuk is om een broertje of zusje te krijgen, geef haar het gevoel dat zíj een grote zus is. Neem haar mee naar de huisarts/verloskundige en later naar het consultatiebureau en laat haar meehelpen waar zij kan en wil.

Doe in ieder geval zoveel mogelijk de saaie langdurige dingen met baby als je oudste op school is (badjes zijn na een paar weken ook wel saai geworden).

Verder kan je oudste je uittesten als je op de bank zit met een fles of je geeft de borst. Zorg dat je daarop voorbereid bent als je de eerste keer alleen bent. Probeer niet eerst van alles met je stem te bereiken maar waarschuw haar 1x als ze iets doet wat niet mag en sta de tweede keer direct op en leg de baby veilig in de box en laat merken dat je dus wel kan opstaan. Veel ouders komen in de valkuil van een oudste die merkt dat ze van alles voor elkaar krijgen omdat de ouder niet wil opstaan met baby maar misschien is ze daar al te oud voor, dat scheelt weer.

Reken er ook op dat de meeste jaloezie pas later komt: als de jongste kan kruipen en de oudste letterlijk dwars kan zitten en de spullen van tafel trekt, speelgoed omgooit etc. Leer oudste aan de eettafel te spelen waar jongste niet makkelijk bij kan en zet je jongste dan in de kinderstoel er tegenover en geef jongste ook eigen speelgoed. Of laat jongste lekker in de box.

Toegevoegd na 59 seconden:
Oja, als je een partner hebt ga dan bijv samen met oudste of juist jongste de boodschappen doen zodat het ene kind alle aandacht van je partner krijgt maar jij kan de boodschappen ook tijdens schooltijden doen.

Onze dochter en zoon schelen bijna 6 jaar. Door haar te betrekken ,zoals Amadea zegt, in alles wat met de a.s. geboorte te maken had, is ze zich als mede moedertje gaan beschouwen.
Nu, 44 jaar later is die verstandhouding nog net zo!
Onze zoon zal bij problemen altijd (voor zo ver wij weten dan) zijn grote zus raadplegen.
Dus dat leeftijdsverschil is beslist niet onoverkomelijk.

De meeste jaloerse grote broers en zussen zijn jonger dan jouw dochter, peuters hebben er vaak meer moeite mee.
4 jaar is een leeftijd dat je al veel kunt helpen, en dat je snapt waarom je de aandacht moet delen.
Wat bij ons wel heel goed werkte, is niet alleen tegen de oudste zeggen dat ze even moest wachten, maar ook tegen de baby, al snapte die dat nog niet. (nee,..., je moet nu even wachten, want ik ben nu met .... bezig.) Dan is de oudste niet altijd degene die een stapje opzij moet doen.
En wat hierbovenstaat is ook een goeie. Je oudste zit al op school, dus bepaalde dingen kun je doen als zij er niet bij is.