Betweterige peuter een probleem?

Volgens mij is er niks mis met jouw peuter,haar uitspraken zijn niet brutaal,maar zoals ze het thuis gehoord en begrepen heeft,en dat komt mij intelligent en goed opgevoed over,ja dat ze op het eind van de discussie boos wordt,is dan begrijpelijk.Echt brutaal is bij mij iets anders.
ik vind het eerder vreemd dat een kinderdagverblijf daar niet mee om kan gaan!

als ik het zo lees lijkt jou dochter mij gewoon erg nieuwsgierig en slim. ze wil graag laten blijken hoe slim ze is door met volwassenen in discussie te gaan.
vaak is dit gewoon een teken van verveling. vraag aan de begeleiders of ze jou dochter iets te doen geven op haar niveau en niet dat van de andere kinderen. probeer die leergierigheid te blijven prikkelen

ik had namelijk hetzelfde probleem toen ik zelf zo jong was.

Doe je er goed aan, dat is natuurlijk aan je zelf, hoe je wilt opvoeden.

Kinderen, kleine kinderen zeker, hebben behoefte aan structuur, duidelijkheid en dus regels. En de regels moet de volwassene bepalen. Kleine kinderen hebben dat niet re bepalen. Regels en beperkingen creeeren veiligheid, het kind weet waar ze aan toe is.
Onderhandelen komt later in de opvoeding, als ze zo klein zijn bepaald de volwassene. Kinderen zijn nog niet in staat om te bepalen wat er waarom gebeurd. De volwassene creeert de leefomgeving. Als je haar nu al mee laat bepalen weet ze eigenlijk het verschil nog niet tussen goed en fout, ze heeft nog geen waarden en normen en ze kan zich nog niet op een juiste manier inleven, invoelen in anderen. Die beoordeling kan het kind dus ook niet meenemen in zijn wensen. Het kind is nog egocentrisch ingesteld, volkomen normaal voir die leeftijd.
Eigenlijk zou je dus nu voor haar moeten bepalen, haar leren luisteren, leren wat goed en fout is, een veilige duidelijke leefomgeving creeeren, de ontwikkeling zijn gang laten gaan en in een later stadium kun je met het kind gaan onderhandelen.
Je kunt niet rennen voor je kunt lopen.
Meedenjen is leuk, maar je peuter bezit nog niet de vaardigheden om reeele dingen te wensen. Ze begrijpt het allemaal nog niet en ja, dan is de ander al gauw stom.

Maar je maakt natuurlijk zelf de keuze hoe je wilt opvoeden.

Persoonlijk denk ik dat als je haar nu te veel ruimte geeft om te onderhandelen dat je dan een monstertje jn de dop creeert. Laat het kind kind zijn en bepasl voor haar.

Succes!

Voor beide valt wat te zeggen. Ik snap best dat jij wil dat je dochter leert haar mening te formuleren, en dat je wilt dat ze haar eigen wil ontwikkelt. Maar bedenk wel dat ze nog maar 3 en een half is! Sommige dingen moet niet over worden gediscussieerd, die zijn gewoon zo omdat een volwassene zo besloten heeft. Hoe graag jij het ook wil, je doet er niet goed aan je dochter nu al op hetzelfde niveau als haar ouders te plaatsen met betrekking tot inbreng. Tuurlijk, ze hoeft geen stil meisje te worden dat alles maar goed vind, daar wordt niemand gelukkiger van. Maar ze moet wél leren met gezag om te gaan, en zoals ik het uit jou verhaal opmaak heeft ze daar toch echt moeite mee. Ze is gewend overal haar mening over te mogen geven, maar dat is lang niet altijd zo positief als het klinkt. Nu gaat het over een stoel die niet aan tafel staat aangeschoven, maar straks wil ze ook gaan beslissen over mama's kapsel, waar de vakantie heen gaat, de kleur van papa's nieuwe auto...En ze raakt er aan gewend dat er naar haar geluisterd wordt, met als gevolg dat ze dat als vanzelfsprekend gaat zien en ook gaat eisen. Niet alleen van jullie, maar ook van leerkrachten, andere kinderen...

Als ze ouder wordt geeft dit vaak ook problemen. Ze kan wel samen spelen, maar alleen met kinderen die het zelfde willen als zij en haar de baas laten zijn. Ze zal zich veel meer afgewezen voelen als er een keer iets buiten haar om beslist wordt, dan wanneer je haar nu leert dat ze niet overal iets over te zeggen heeft. Ook al geef je haar nu niet altijd haar zin, ze raakt wel gewend aan het geven van haar mening.

Je wil als kdv leidster niet met 12 kinderen in discussie over of we wel of niet de jas aan doen als we buiten spelen, of over of we gaan knutselen of vrijspelen...Sommige dingen moeten gewoon omdat de ouder/leidster/leerkracht het wil, punt. Daar van leren ze omgaan met gezag (wat ze niet alleen op school, maar ook later in haar werk toch ook echt zal moeten als ze voor een baas werkt) en het leert haar rekening te houden met de wensen van een ander. Soms is het beter je mond te houden en water bij de wijn te doen, dan te zeggen wat je vind.

Je bewijst haar een gunst door haar af en toe te verbieden zich er mee te bemoeien. 'Waarom die stoel daar staat? Omdat papa hem daar heeft neer gezet, einde discussie'. Volwassenen bepalen de regels, en zij accepteert ze. Zal ze het niet altijd mee eens zijn, zeker niet omdat ze het niet gewend, maar voor haar is het echt het beste.

Ik denk persoonlijk dat je, je dochtertje iets duidelijker zou kunnen maken dat waneer anderen zoals de leidsters op het kdv iets zeggen wat ook klopt zoals waneer zij soep gaan eten en je dochter zegt nee brood, je dochter hierin leert vertrouwen te hebben in anderen die het ook bij het het juiste eind hebben als het goed is.
Waneer zij telkens of vaak het laatste woord heeft, krijgt zij het gevoel het beter te weten terwijl dit niet zo is.
Ook zou zij kunnen denken dat luisteren niet perse hoeft omdat zij het toch al weet.
Ik vind ook niet dat het aan het meiske is om papa te wijzen op bv de stoel die daar of daar moet.
Tuurlijk het is best grappig en af en toe wel leuk, echter zou het geen taak van haar moeten zijn ook al heeft ze best gelijk als iets zo is op dat moment, toch hoeft je dochtertje dit naar mijn idee niet te corrigeren wat een ouder of verzorgende wel als ´taak´ heeft.

Zelf heb ik een stiefzoon van bijna 12 die sinds een aantal maanden bij ons woont.
Ik herken wat je beschrijft, wat ik heb gedaan en nog doe is hem duidelijk uitleggen dat hij niet steeds het laatste woord kan hebben of er tegenin gaan omdat hij daarmee eigenlijk zegt dat de ander maar wat zegt en niet de waarheid zou spreken.
Waneer hij niet stopt dan zeg ik na eerst te hebben gewaarschuwd dat hij een time out mag nemen bij de eventuele volgende betweterige opstand.
Meestal is het dan afgelopen en herinnerd hij zich weer dat ik volwassen ben en heus wel weet dat hij bv hoort te eten en niet van de lucht kan leven.

Dat je het gevoel hebt dat je dochter zich niet serieus genomen voelt, daar kan ik me iets bij voorstellen.
Ze noemt de juf na een discussie wel eens stom, dit geeft denk ik aan dat ze werkelijk denkt dat zij alles beter weet en waneer de juf haar duidelijk maakt dat dit niet zo is en of ze wil gehoorzamen, wordt je dochter opstandig.
Ik denk dat het raadzaam is haar op peuterniveau, spelenderwijs steeds meer te laten zien dat anderen best gelijk hebben en dat zij dit leert te accepteren zonder mokken.

volstrekt normaal voor een kind van 3,5. thuis doet mijn peuter dat ook alleen ben ik niet zo dom om een eindeloze discussie te voeren. heel onprofessioneel van de leidsters. als een kind haar mening geeft zeg je daar rustig iets op terug. je hoort het kind, je begrijpt de standpunten maar je hebt besloten dat het toch anders gaat.

Misschien kan je een kleine compromis doen. als ouder/leidster hoef je niet altijd gelijk te krijgen. wil je dat wel dan leer je dat ook aan het kind.

Als ze daarna blijft mokken en zeuren, het gedrag negeren en vrolijk verder gaan waar je mee bezig was.

ik heb ook een regelkind en het heeft te maken met veiligheid, als het niet klopt is het eng. als een huis tuin en keukenmuts als ik dat weet moeten ze dat daar ook kunnen.
de juf kan ook uitleggen waarom het brood daar ligt. wat is de moeite? dus spreek de leidsters aan en niet je dochtertje. je betaalt ze om voor je kind te zorgen.

Wat ontzettend slecht van dat KDV dat ze niet eens met een 3,5 jarige kunnen omgaan. Ik zou het hoger gaan spelen, deze stituatie is niet acceptabel.

Wel mijn complimenten naar u, wat een heerlijk kind lijkt ze mij!!! Een echte aanwinst!