mijn dochter van 8jr twijfelt aan sinterklaas,hoe kan ik dit aanpakken?

Door zelf vragen te stellen waardoor je erachter kunt komen of ze je aan het uithoren is, of echt twijfelt. Maar op die leeftijd denk ik toch dat ze echt gaat twijfelen aan zijn bestaan.

Ze is veel slimmer dan je denkt... Die weet dat ze meer zal krijgen als ze in sinterklaas gelooft... Ze weet wel beter, het is een slimmeriksje...

Vertel haar wat ze wil weten, wees samen met je kind en speel ermee... Al pratende komje erachter wat ze wil horen en hoe je dat moet zeggen... Dat zijn nu de momenten die in dat kind blijven hangen tot ze zelf oma is en dan koestert ze deze ontmoetingen zeer... Wees blij en geef je kind hierin alle aandacht, lekker samen zijn... En dan weet je precies wat je moet zeggen, dat hoef je echt niet te horen van iemand op GV...

Het feest wordt niet bedorven door oprechtheid, maar eerder door leugenachtigheid.

Gewoon eerlijk de waarheid vertellen.

Ik ben het met Xinix eens dat ze ook wel eens kan denken dat als ze er niet (meer) in gelooft dat ze dan ook niks meer krijgt. Misschien moet je daar eens achter proberen te komen. Ze weet natuurlijk ook niet dat grote mensen ook wel nog kadootjes krijgen terwijl die er niet meer in geloven, of zal daar in ieder geval misschien wel aan twijfelen hoe dat dan zit.

Alle verhalen over 'hulp-sinterklazen' ten spijt, wist ik ook op de leeftijd van jouw dochter, dat het over was met de Sint...ik vond het heel erg : ook al op die leeftijd hing ik erg aan de sfeer van tradities, en geen schoen meer zetten, niet meer zingen voor de kachel.....ik vond het heel jammer...Tot mijn moeder vertelde hoe 'grote mensen' sinterklaas vieren : met surprises maken om elkaar te plagen, met gekke gedichten schrijven.
Dat vond ik nou weer hoogstinteressant, en toen ik samen met mijn moeder m'n eerste surprise voor mijn vader aan het maken was, ( mét de onvermijdelijke groene zeep, en een spoor van gedichtjes door het hele huis om het te vinden), was m'n teleurstelling heel snel vergeten.

Als je dochter nu twijfelt, dan is ze (en met haar 8 jaar kan dat heel goed) er misschien aan toe om de waarheid te horen. Ik kan me voorstellen dat je daarvan baalt, zo vlak voor het feest...
MIsschien kun je de waarheid nog een beetje verhullen tot 6 december, zodat je dit jaar nog "echt"sinterklaas kan vieren. (in hoeverre is het nog echt als je dochter al zo twijfelt...) Ik denk dat je er goed aan doet om eerlijk te zijn

Ik zou in ieder geval geen leugens vertellen en de vragen die ze stelt naar waarheid beantwoorden. Wat je ook kan doen is het volgende. Als ze een vraag stelt, vraag dan wat zij zelf denkt dat het antwoord moet zijn. Als ze bijvoorbeeld vraagt hoe het kan dat Sinterklaas al meer dan 200 jaar oud is, dan vraag je aan haar wat zij er zelf van denkt. Dan komt ze er zelf wel achter dat hij niet echt kan bestaan. Dat komt minder hard aan dan wanneer je haar plotseling uit de droom helpt door te zeggen dat hij niet bestaat en dat ze dus jaren is voorgelogen door de volwassenen. Toen ik vroeger zelf uit de droom werd geholpen, was ik nog het meeste boos over het feit dat ik als enige van het gezin niet wist dat hij niet bestond. Onze dochter, nu 15 jaar, hebben wij vanaf het begin altijd zelf na laten denken over of hij wel of niet kon bestaan en dat heeft ze nooit als een gemis beschouwd en ze vond het ook niet moeilijk om haar mond tegenover haar klasgenootjes te houden want ze ging daarvoor te veel op in het sinterklaas gebeuren, ondanks dat ze wist dat hij niet bestond.

Vertel haar maar de waarheid. Je hebt al lang genoeg gelogen.

Dit is jammer. Je kleine meid wordt groot.

Uiteraard zou ze het moeten weten. Maar laat haar dit jaar 'in de waan'. Als jullie allemaal samen sinterklaas vieren: Stuur haar met papa op pad. Laat ze samen een cadeautje voor jou kopen en bij op de stapel laten leggen, onder het mom van 'He, weet je wat leuk is.. Gaan wij ook een cadeautje aan mama geven!'. Dan heeft je dochtertje naderhand meer het gevoel al mee te hebben gedaan & het verklaart waarom zoveel mensen cadeautjes kopen (Ja, die helpen sinterklaas ook)

In sinterklaas geloven is 'leuk' maar het moet leuk blijven. Dus als jou dochtertje denkt dat sinterklaas niet meer bestaat, vertel haar dit dan gewoon! Anders wordt sinterklaas alleen maar een groot raadsel voor haar...

Vertel je dochtertje gewoond dat Sinterklaas eigenlijk een verkleede man is. Natuurlijk zou ze dit niet leuk vinden maar vertel haar ook dat ze nog steeds cadeautjes krijgt. Dat jullie nu misschien wel surprises gaan maken en dat zij dan ook cadeautje aan 'mama en papa' mag geven.

Zorg gewoon dat het nog een feest voor haar blijft maar vertel haar wel de waarheid. Want het maar half weten/niet zeker weten is helemaal niet leuk voor een kind!

Succes er mee!
Groetjes!

Die vragen stelt ze niet voor niets, ik denk dat het nu de tijd is om haar uit te leggen hoe het nu werkelijk zit met de sint.ik zou eerlijk zeggen dat het wel een leuk feest blijft ook komende december maar dat het niet echt is.Dat de Sint een verkleede man is ,maar dat het goed komt het de cadeautjes.Mijn zoon kreeg te horen dat de sint niet echt was en barste in tranen uit ,omdat hij dacht dat hij dan niks meer kreeg als hij er niet meer in zou geloven.

Je kunt het nog even afwachten. Voor veel kinderen die net voor Sinterklaas twijfelen of hij wel echt is, is het geloof in de Goedheiligman vanaf het moment van aankomst weer terug. Als dit zo is, laat haar dan dit jaar nog een keer heerlijk genieten van "het geloven in Sinterklaas", maar help haar na het Sinterklaasfeest uit de droom.

Na Sinterklaas is een heel mooi moment. Je dochter heeft dan een heel jaar om aan het 'niet bestaan' van Sinterklaas te wennen.

Als dit echt niet lukt, kun je het haar ook voor Sinterklaas vertellen. Dit is voor haar een heel moeilijk moment, want veel klasgenoten geloven nog. Zij zit vol van wat ze gehoord heeft en zal het moeilijk vinden dat zij hier niet met haar vriendinnen over mag praten.

Als ze niet meer in Sinterklaas gelooft, kun je haar betrekken in 'complot'. Je kunt bijv. samen met haar een keer iets uitzoeken om in de schoen te doen o.i.d.
Op die manier voelt ze zich 'groot'. Ze krijgt dan een andere rol in het vieren van het Sinterklaasfeest.

Ik wist het al toen ik 6 was .Als ze nog een jonger broertje of zusje heeft zal ze trots zijn bij de grote mensen te mogen horen. heeft ze geen broertje of zusje dan zal ze haar rol kunnen spelen op school.
dus doe maar alsof je een groot geheim verklapt maar zeg wel dat sinterklaas ooit heeft bestaan wat eigenlijk zo is.
dus zet een geheimzinnige stem op ;)
en wijdt haar in ;)

het wordt tijd dat je het haar uitlegd.straks hoort ze op school dat sinterklaas niet bestaat en dat is ook vervelend voor je dochtertje.

Toen ik als kind begon te twijfelen heeft mijn moeder me de 'waarheid' verteld op zo'n manier dat ik nu het grote geheim van de grote mensen wist... Ik voelde me een hele pief en kon op dat moment gaan genieten van alle 'geheimzinnigheid' waar ik zelf ook aan mee kon doen, cadeautjes kopen en verstoppen en gedichtjes schrijven...
Ik ben blij dat mijn moeder het zo heeft aangepakt...

Als je het moeilijk vindt een keuze te maken tussen de waarheid vertellen en de 'leugen' voortzetten, dan is het misschien een idee om haar vragen te spiegelen, dus op al haar vragen een wedervraag geven. (Wat denk je zelf? Hoe zie jij dat voor je? Weet jij het?)

Bijvoorbeeld:

Zij: Mam, hoe komen de cadeautjes hier in huis binnen terwijl wij geen schoorsteen hebben?
Jij: Hoe denk je zelf dat dat gebeurt?

Het antwoord dat zij dan zal geven geeft jou wellicht een beter beeld van hoe zij tegen de situatie aankijkt. Als ze met een heel fantasierijk verhaal op de proppen komt en dat vol overtuiging brengt is het misschien leuker om haar in die waan te laten. Als ze sceptisch reageert en voorzichtig (of juist stellig) suggereert dat het hele verhaal rondom Sinterklaas wel eens opgezet zou kunnen zijn, dan is het ook duidelijk wat je te doen staat.

Succes!

Toen mijn zoon 8 jaar was, kwam hij ook wel thuis met de verhalen van de andere schoolkinderen, dat Sinterklaas niet bestond. "Maar jullie liegen toch niet tegen mij hè, want dat mag niet, dat heb je zelf gezegd"en daar sta je dan met je goed gedrag. Ik heb hem toen verteld ,dat Sinterklaas er alleen voor de kleine kinderen is en dat hij nu groot genoeg is voor de kerstman, die neemt het dan over. Vond hij wel spannend en zo kwamen de pakjes onder de kerstboom te liggen. Op gegeven moment zei hij dat Sinterklaas en de kerstman niet echt bestonden en dat hij wist dat de ouders de cadeautjes kochten. Toen kon ik hem gemakkelijk uitleggen dat het een traditie was en geen leugen, hij vond het toen prima want hij was nu goed in staat dit te begrijpen.