hoe leg je een kind van 3 jaar uit,, dat het hondje er niet meer is?

Vertel haar dat het hondje een sterretje is geworden en dat alle mensen die dood gaan naar de hemel gaan. Vertel dat oude/ zieke mensen of dieren daarheen gaan en dat het voor haar nog lang geen tijd is om nar de hemel te gaan. Misschien zorgt oma of opa daar op de hond.
Ook kun je het boekje 'kikker en het vogeltje' voorlezen, dit gaat ook over doodgaan.

ik vind het verhaal over de regenboogbrug enorm troostrijk.
misschien kan je je dochtertje daar een vereenvoudigde versie van vertellen?

Mijn ex vertelde aan mijn zoontje toen zijn hond was overleden dat zijn hond nu veranderd was in een wolk. Mijn zoon zal toen ongeveer dezelfde leeftijd hebben gehad als jou dochter nu. Tommy is nu een wolk geworden. En dat was kennelijk voor mijn zoon goed te begrijpen. Misschien kun je er wat mee?

lastig uitleggen aan zo'n hummeltje.

je kan zeggen dat je snapt dat ze naar diesel wil, maar dat dit niet mogelijk is omdat diesel op een speciaal plaatsje is. natuurlijk heeft diesel het naar zijn zin daar (samen met andere dieren die ook weg of overleden zijn)
op dit plaatsje bestaat geen pijn en ziekte, en kan diesel lekker spelen met anderen dieren. het nadeel van dat plekje is dat het zo bijzonder is dat mensen er niet kunnen komen (wel oppassen want de link naar dode hond, en dode mensen is snel gelegd: mama, ga jij ook dood?)

je kan zeggen dat je diesel ook enorm mist, en ook verdriet hebt dat je niet meer bij elkaar kan zijn, en samen verdrietig kan zijn om die lieve diesel.


ik weet niet of de hond ziek was en of je haar hier bij betrokken hebt? met mijn kindereren heb ik dat zoveel mogelijk gedaan (afgestemd op hun eigen behoefte)
zo gaf ik ze ook de kans om afscheid te nemen (samen snotteren bij het in laten slapen) en maakten bv tekeningetjes die we bij het dier neerlegde.

je kan zeggen dat diesel een sterretje is (de andere sterretjes zijn honden vriendjes bv) hier zijn de sterretjes onze overleden vogels, ratten, hamsters en zelf opa is een sterretje.
het kan een kind enorm troosten om toch nog wat te zien in de vorm van een sterretje (kijk mama, opa of de parkiet houdt een oogje in het zeil als ze 'het' sterretje zien)

en mocht ze vragen stellen waar je echt het antwoord niet op weet kan je dit ook zeggen. moeders weten niet alles. soms stellen mij kids een vraag en geef ik aan dat ik er even over moet denken om het zo goed mogelijk uit te leggen.

open en eerlijk blijven. voor een kind begrijpbaar verpakken, maar nooit afschepen want dit hebben ze enorm snel door (en daar gaan ze juist vragen over stellen)

misschien kan ze een tekening maken of jou wat op laten schrijven en dit sturen naar diesel (bijzondere enveloppe en op de post doen, of aan een ballon omhoog laten gaan bv) als het voor haar begrijpelijk is en ze op haar eigen manier kan verwerken dat diesel er niet meer is dan is het goed.

hoe je hier precies vorm aan gaat geven weet je als moeder zelf het beste want jij kent je dochter het beste.


succes en sterkte met het verlies

Ben eerlijk. Hoe ingewikkelder je er over doet, des te moeilijker het te begrijpen wordt voor kleintjes. Dus wolkjes, sterretjes, engeltjes en de hele rimram maken het er niet makkelijker op. Als je zelf de overtuiging hebt dat je hondje in een of andere hemel is, moet je niet nalaten om dat te vertellen, maar verder:

Het hondje was oud, zijn leven was klaar, nu is hij dood en hij komt niet meer terug. Alle dingen die leven gaan een keertje dood. Natuurlijk zijn wij daar verdrietig om, want hij komt niet meer terug en het was een heel lief hondje. Maar we kunnen wel blijven denken aan hoe lief hij was en hoe veel pret we samen hebben gehad.

De dood is niks geheimzinnigs, het is het logische gevolg van het leven.

"Zijn (of haar natuurlijk) lijfje deed het niet meer. Hij was kapot gegaan en de dokter kon niet meer helpen. Hij kan niet meer lopen, niet meer blaffen, niet meer spelen, niet meer ademen. Hij is dood en kan nooit meer bij ons terugkomen." Zoiets zou ik zeggen...
Ook vertellen dat je zelf ook erg verdrietig bent en dat je hem erg mist, kan helpen om het verdriet te delen. Je kunt je kind helpen met verwerken door samen iets moois te maken met een fotootje van het gemiste beestje en dat ergens op te hangen ofzo.

Vooral bevestigen dat het erg verdrietig is, maar dat er niets meer aan te doen is. Hoe jammer we dat ook vinden...

* Succes! *

Ik zou herinneren aan dat goudvisje door het toilet en verder vooral samen met haar (in haar wereldje) delen met haar verdriet zodat ze begrijpt dat jij ook verdriet hebt, daar hoef je denk ik niet al te veel voor te doen en te doen alsof we we over gaan tot de orde van de dag. Het verdriet slijt.

Gewoon recht voor de raap de waarheid vertellen.

Mijn dochter is vorig jaar een dochtertje verloren, haar oudste dochter die niet ouder was dan 4 begreep verdomd goed wat er aan de hand was en accepteerde dat

Ik denk dat jouw dochter druk is met rouwen. Dit moet je begeleiden zodat ze het kan verwerken. Wees duidelijk en draai er niet omheen. Zie ook de tips van anderen boven mij.

Pas op met uitspraken als (als je gelooft): 'God vond hondje zo lief dat hij hondje bij zich genomen heeft' of 'hondje is gaan slapen en niet meer wakker geworden'. Kinderen kunnen dit omzetten in gedachten waardoor ze nooit meer lief willen zijn of niet meer willen gaan slapen.

Heeft je dochter het dode hondje gezien? Hebben jullie een afscheid gehad?

Zo ja, ga naar de plaats waar het hondje (evt denkbeeldig) is op het moment dat zij daar behoefte aan heeft (een boom oid). Zo niet, creëer zo`n plek - begraaf bijvoorbeeld een foto met het geliefde speeltje of een bot dat van hondje was.
Laat haar tekeningen maken en breng deze in het begin zo vaak als ze wil naar hondje en bouw dit af naar bijv alleen in het weekend. Leg bij ieder bezoek uit dat hondje er niet meer is, dat hondje dood is. Leg uit wat dood is (je lichaam doet het niet meer of een eigen versie, afhankelijk van jullie overtuiging en/of geloof) en dat je altijd aan hondje mag denken.

Uiteindelijk zul je merken dat er geen behoefte meer is om 'de plek' te bezoeken, maar is alleen de foto in de kamer nog voldoende. En zelfs de foto kan op een gegeven moment verhuizen naar een plek waar je wat minder vaak komt en uiteindelijk misschien zelfs in een doos belanden.

Mensen willen nou eenmaal een gedenkplek hebben, wij doen niet anders. Dat geldt dus ook voor kinderen, hoe klein ze ook zijn - het geeft ze de kans te relativeren.

Heel veel succes en wijsheid gewenst!

als allereerste heel veel sterkte!
vertel de waarheid dat het hondje ziek was of oud was of iets dergelijks. en dat het hondje nu dood is maar dat jullie volgend jaar voor een nieuw hondje gaan kijken en dat hij een goed leven heeft gehad enzovoort gewoon een beetje bedenken. veel succes ermee !