Mijn zoontje van 4 jaar komt regelmatig 's nachts uit bed met klachten, zoals buikpijn en zere ogen. Wat kan ik doen, zodat hij me niet telkens wekt?

Ik denk dat dit echt een klacht is voor de huisarts/kinderarts. Van mijn vader (huisarts) hoorde ik dat buikpijn bij kinderen, en dan vooral rond de navel, vaak psychisch is.

En het ophouden van poep en plas kan er ook op duiden dat-ie moeite heeft afscheid te nemen van iets wat zijn lichaam verlaat. Vooral niet iets om moeilijk over te doen, het zo normaal mogelijk maken.
Misschien weer een potje (zo groot mogelijk) in zijn kamer neerzetten, en dan de ontlasting met groot bombarie 's morgens wegspoelen? Pas als de wekker is gegaan, of zo!

De klacht rond zijn ogen kan ik niet verklaren, maar het lijkt erop dat-ie alles uitbuit om aandacht van jou/jullie te krijgen. Regels hierover (zoals het potje) zullen helpen, alleen kost het je nog wel een paar slapeloze (en machteloze) nachten!

Succes!

Ik zou eerst met het kind naar de huisarts gaan.

En als blijkt dat hij niets mankeert,
dan kun je best streng worden.

Niet alleen voor jou, ook voor zijn nachtrust is het niet goed.

Hij moet gewoon in bed blijven.
En jij bent de baas.

Als je uit heb gesloten dat er niets is, en die kans is best groot ( dat er niets medisch is ) , dan wekt hij je omdat hij aandacht wil en dus aandacht nodig heeft.

Geef hem die aandacht, neem de tijd om zeker 10-15 minuten bij hem te zitten als je hem naar bed brengt, lees een verhaaltje voor, praat de dag door, knuffel lekker.

Maar daarna is het ook echt tijd om te gaan slapen.
Geef een duidelijke instructie dat hij je niet meer mag wekken behalve bij echte noodsituaties. Naar de wc kan, maar dat moet hij dan helemaal zelf doen ( dat kan makkelijk met 4 jr, op school moet dat ook ) Als hij totaal geen aandacht krijgt van je maar zich helemaal zelf moet redden zal dat naar de wc gaan ook snel afgelopen zijn.
Pijnlijke ogen en dergelijke die genezen het snelst als je slaapt, en als je slaapt heb je ook geen pijn, dus dat is makkelijk uit te leggen.

Dan is het nog een kwestie van consequent zijn, geen extra aandacht maar meteen terug naar bed sturen, ook geen negatieve aandacht ( extra boos worden ) maar gewoon kort en duidelijk zijn.

Nog even voor de duidelijkheid: eerst checken of hij niet echt iets medisch heb, en daarnaast wel genoeg aandacht overdag en voor het slapen gaan geven.

Je slaap kamer op slot , en oor dopjes in . Het irriteert je duidelijk , geef je zoon over dag extra aandacht , ook voor het slapen gaan voorlezen enz denk aan laxerende voeding ,pruimen , de blauwe verdun, rosvi , en dat hij genoeg drinkt . Masseer een btj z'n buik . Ook al is het tussen z'n oren hij wil wat aandacht , stel wel duidelijker de grenzen maar geleidelijk , over z'n ogen kijk of niet iets wat irriterend kan zijn , iets op z'n handen , of iets van zalf wat hij op z'n gezicht heeft , nee , loop dan eens lang je arts . Nee geen oordopjes of kamer op slot , maar probeer uit te vinden wat hem uit z'n slaap haalt , succes

Je zoontje is vier, dus waarschijnlijk (net) met school begonnen. Misschien is hij onzeker, voelt hij zich er niet helemaal veilig. Alles is immers nieuw. Vraag zijn juf eens naar zijn gedrag.
Probeer hem veiligheid en vertrouwen te bieden. Straffen helpt echt niet. Ga desnoods naar de huisarts voor die obstipatie. Natuurlijk is het vermoeiend als je iedere nacht er uit moet, ik heb iets dergelijks met mijn dochter gehad, maar uiteindelijk gaat het over.
Sterkte!

#WTF#

......voor #jou# uitputtend?!

en voor je zoontje ZELF dan?

al op het idee gekomen je dokter eens te vragen wat je kan doen aan die zere ogen?

voor je zoontje is het namelijk OOK uitputtend, en daarbij VOELT hij het ook nog een keer zodat ie er wakker van wordt.

neem maar van mij aan dat als een kind een paar keer wakker word dat het niet voor de fun is en hij ECHT ook last heeft. snap dan ook niet dat je klaagt over de trappen die je op en af moet en over hoe uitputtend het is.

ik heb een slaapstoornis (DSPS) en slaap regelmatig maar een paar uur per nacht en sla ook regelmatig een nachtje over. (als je over uitputting wil praten moet je even een weekje met me ruilen)
maar als mijn kinderen wakker worden dan ben ik er voor ze, ik vraag me af wat ik voor mijn kinderen kan doen ipv wat ik *voor mezelf* kan doen omdat ik het zo uitputtend vind.

dit zie ik als mijn PLICHT want ik ben een moeder. niet klagen maar dragen die verantwoording.

dus: de dokter bellen, en wat vroeger je bed in duiken lijken mij een prima optie, en bovendien ook heel makkelijk haalbaar én effectief.

Toegevoegd na 5 dagen:
vergat het helemaal te vermelden!

verdiep je eens in de anale fase van de kleuter. het zou je een hoop duidelijkheid kunnen geven.

Heb je er al eens bij stilgestaan dat hij misschien bang is? Kinderen op die leeftijd zitten met veel vragen, waar ze enkel antwoord op kunnen krijgen van hun ouders. Praat je overdag genoeg met je zoontje over zijn problemen? De obstipatie die hij heeft kan heel pijnlijk en beangstigend zijn. Als hij daar geen goede uitleg over krijgt, houdt hem dat ongetwijfeld uit zijn slaap. (vergelijk het met een onverklaarbare/pijnlijke aandoening die je zelf hebt).

Ga eerst eens met hem naar de huis/kinderarts. Die zere ogen moeten onderzocht worden. Als hij daar druppeltjes voor krijgt is hij misschien al meteen gerustgesteld. En voor de obstipatie is ook een oplossing. Ons kleinzoontje had dat ook, kreeg een mild laxeermiddel en was enorm opgelucht achteraf—-> slaapprobleem opgelost. Probeer het eens, en vooral niet vergeten te praten met je kindje. Stel hem gerust zodat hij jou en ook zichzelf niet meer uit jullie broodnodige slaap haalt.

De een kan beter tegen onderbreking van de slaap dan de ander. Als jij daar erg gevoelig voor bent, kan ik me voorstellen dat dit vermoeiend is. Het helpt om jezelf te trainen wat meegevender te zijn, er bij wijze van spreke al een beetje rekening mee te houden dat het gebeurt en jezelf vooral niet te ergeren als het gebeurt. Het is een fase, het gaat over. Als hij 18 is doet hij dit echt niet meer.

Ben je trouwens alleenstaand? Zo niet: spreek dan met je partner af welke nachten hij 'dienst heeft'.

Die kleine spruit wordt wakker omdat hij pijn heeft, bang is of onzeker is, of naar de wc moet. Het naar de wc gaan kun je oefenen, zodat hij 's nachts zelf kan en durft. Laat een klein nachtlampje branden zodat het niet zo donker is, en leer hem om voorzichtig van de trap af te gaan.

Als hij bang is, kan het misschien helpen om de deur open te laten. Een opvoedkundig misschien controversiële oplossing die wel prima werkt, is het 'crashmatrasje' naast jouw bed. Als hij bang is en hij wil bij je zijn, kan hij gewoon naast jouw bed gaan liggen zonder dat hij je wakker hoeft te maken. Bij mijn dochters werkte dit, na een paar weken waren ze over hun angst heen en kwamen ze niet meer hun bedjes uit. Dat was ook zo rond hun 4e levensjaar.

Die ogen, daar moet je echt even naar laten kijken. Misschien zijn ze gewoon droog en ben je er met een oogdruppeltje voor het slapen gaan al van af.

*** Mijn reactie is zo lang. Ik reageer daarom met het vervolg op mijn eigen antwoord. ***

Wat een reacties allemaal! O_O

Ik kan me best voorstellen dat je weer eens een nacht door wilt slapen hoor BaukjeKim! Natuurlijk wil je dat je kind lekker in zijn vel zit en niet steeds wakker wordt met pijn. Oordoppen in doen en je slaapkamerdeur op slot doen, zal je vast geen geschikte oplossing vinden... Daar had je anders zelf ook nog wel op kunnen komen.

Ik zou zelf denk ik na de zovéélste keer samen met mijn kind praten over het probleem. Kinderen van vier kunnen dat best al goed. Wat ik zou doen:

Leg uit dat het heel vervelend voor hem is dat hij 's nachts zo vaak wakker wordt en dat hij dan last van dingen heeft. Zeg hem dat hij altijd om jouw hulp mag vragen als hij er zelf niet uitkomt! Dat is héél belangrijk hoor, want je wilt niet meemaken dat hij jou niet wakker durft te maken terwijl hij zich heel naar voelt en juist jouw koestering en bescherming nodig heeft.
Vertel hem daarna dat je wel heel erg moe wordt/bent van zo vaak wakker worden. Laat hem weten dat het je moeite kost. Hij mag best weten dat dit zo is, mits je ook maar laat weten dat je dit met alle liefde opbrengt als het nodig is.
Vooral dit laatste is belangrijk erbij te zeggen. Je zoon moet inzien dat het niet leuk is om 's nachts wakker gemaakt te worden en dat je er overdag last van kan hebben. Zoals anderen al aangaven, je zoon zal het aan jou al best gemerkt hebben dat je het niet leuk vindt, dus aan hem uitleggen dat je irritatie niet om hem gaat, maar om het wakker worden op zich, zal hem mogelijk al goed doen.

Nog voordat ik de uitleg van je vraag had gelezen kwam dit antwoord in mij op: zet zijn bedje ergens anders in zijn kamer neer, indien mogelijk in de hoek diagonaal van die waar het nu staat. Hoogstwaarschijnlijk zijn de klachten dan binnen een week opgelost - terug naar het niets waar ze vandaan kwamen.
Mijn indruk is dat je zoontje last heeft van negatieve energie, en dat bovenop wat hij overdag meemaakt is net ff teveel voor hem. Kinderen van die leeftijd pikken zoveel méér op dan wij volwassenen.

Rust hebben we allemaal nodig, zowel je zoontje als jijzelf. Voel je daarom niet schuldig, wat anderen er ook van zeggen hoe je vraag is geformuleerd. 'Plicht is een woord waar men mee op de proppen komt als ergens geen goed antwoord op te vinden is' - die heb ik in mijn tienertijd al gehoord, èn onthouden!
Sterkte meis!

Er zijn hier een paar verschillende zaken aan de hand. Allereerst: die ogen. Je verteld helaas niet of je hiervoor een dokter geraadpleegd hebt. Als dat niet zo is moet je dat zo snel mogelijk doen, mijn ervaring is dat je oogklachten altijd heel serieus moet nemen. Als die oogklachten al medisch behandeld zijn en de klachten officieel over zijn dan is het misschien zo dat hij de oogklachten gebruikt om aandacht mee te trekken. Ik heb zelf een hele oog-voorgeschiedenis gehad en ik kan je zeggen dat als je echt serieus oogklachten hebt slapen juist heel fijn is. Als je slaapt hebben je ogen rust, je ogen zijn gesloten en er kan geen zuurstof of licht bij. Het is dus a-typisch dat de oogklachten juist s' nachts optreden. Wat dan wél overblijft is dat hij aandacht wil, dat kan zijn omdat hij zich alleen voelt of angsten heeft. En dat is voor een 4-jarige midden in de nacht een dringende klacht die je best serieus mag nemen.
Over die constipatie: het kan zijn dat ogenschijnlijk de ergste klachten al voorbij zijn. Maar ik vermoed dat hij het toch nog te vaak ophoudt, dat ophouden is, min of meer, een actieve handeling, juist als hij slaapt en compleet ontspannen is kan die aandrang dan komen. Je zult moeten uitsluiten of hij wel 'genezen' is van het ophouden. Een goede test hiervoor is de mais-test. Informeer daar eens naar bij de huisarts, als die je daar niet verder mee kan helpen vraag dan om een doorverwijzing naar de kinderarts.
Je zoontje wil 's nachts aandacht van jou, dat kan heel vermoeiend zijn. Sluit eerst de medische oorzaken uit. Probeer met hem te praten over dag en nacht en over het belang van slaap. Probeer ook te achterhalen of hij misschien angstig is s' nachts en zo ja, waarvoor, misschien kun je hem tips geven om om te gaan met die angst of een waaklampje neerzetten. Ik hoor uit je verhaal dat er geen wc is op zijn verdieping, overweeg om een camping-toiletje o.i.d. neer te zetten in de buurt van zijn kamer, dan kan hij eventueel zelf naar de WC. En verder: het kan zijn dat hij aandacht wil maar als je bemerkt dat er eigenlijk niet zoveel aan de hand is (geen nachtmerrie, geen lichamelijk probleem o.i.d.) dan hoef je hem 's nachts ook geen echte aandacht te geven. Hou het dan kort en bondig, maak het niet te gezellig. Als je hem al te lief en leuk en gezellig elke keer weer opvangt en instopt kan hij een 'reden' hebben om door te gaan met dit gedrag, dat is niet de bedoeling.
Sterkte en nog een tipje: doe overdag eens een power-nap.

vastmaken aan zijn bed

hem uitleggen dat mama ook slaap nodig heeft en samen met hem kijken wat hij dan zelf kan doen, en vooral laten weten dat je hem begrijpt

ga met hem naar de huisarts, de huisarts zal verder wel raad geven, als dat niet werkt: er zijn ook een soort drankjes te koop voor niet kunnen slapen.