Ik heb altijd ruzie met mijn ouders, wat te doen?

Question

Ik heb altijd maar dan ook echt altijd ruzie met mijn ouders, er gaat geen dag voorbij. Gisteren was ik ziek. Komt mijn pa weer van het werk Oh zwak hoor!Dan ga ik weer in de verdediging en loopt het weer uit tot een ruzie. En ik heb een aantal dingen die niet mogen en in mijn ogen is het heel kinderachtig. Hoe zien jullie dit?
Niemand mag meer bij me logeren omdat 3 maand geleden iemand bij mij logeerde en we hebben bier gepakt (allebei 1). Ik mag 'savonds door de week niet weg en ook op zoavond omdat ik in havo 3 zit. Dit slaat toch helemaal nergens op? Ik had vandaag dus weer ruzie omdat ik graag weg wou en mijn ouders moesten naar een verjaardag maar ze zeiden dat dat dan niet leuk was voor mijn zusje. Ik zei dus dat er iemand wel bij mij komen kon, maar dat vonden ze niet goed want ze wou vroeg naar bed. Dan kan die jongen toch gewoon weg als mijn zusje naar bed wil. Maar dat was ook weer niet goed en toen heb ik een poos lang doorgezeurd, met deuren gegooid en een vaas van tafel gegooid. Ik heb me spullen gepakt en om 17.15 naar de bossen gelopen, 17.30 kwam een kameraad van me en we hebben een hut gebouwd waar ik dan slapen kon. Later zijn we patat gaan halen en bij zijn huis opgegeten, zijn moeder had met mijn moeder gebelt en ik moest maar naar huis gaan volgens zijn moeder. Zijn moeder ging fitnissen en toen stond me pa opeens in het huis. Ik moest naar huis hij in auto ik op de fiets. Ik ben dus weer in de bossen gereden ( verder in reactie)

 · Accepted Answer

Beste Zavvi, je bent 14 jaar en jouw ouders willen het beste voor jou, dat is niet altijd het leukste.

Ik begrijp goed dat ze boos waren over het bier wat je gepakt hebt, door de weeks 's avonds thuis zijn is normaal, je hebt je huiswerk.

Jij hebt het gevoel dat je behandelt wordt als een klein kind, geloof me, dat denken heel veel kinderen van jouw leeftijd en eerlijk.........je bent ook nog maar 14.

Jouw ouders zullen je langzaam 'loslaten' je zal steeds zelfstandiger mogen zijn, maar dan moet je wel laten zien dat jij dat kán, jouw ouders zullen jou moeten vertrouwen, weten dat je geen gekke dingen doet.

Weglopen is dan niet echt slim, je maakt je ouders hiermee erg ongerust en het is niet erg  'volwassen' om dat te doen, hiermee laat je alleen maar zien dat je nog helemaal niet toe bent aan zelfstandiger te zijn, want je doet iets in een opwelling zonder na te denken over de consequenties.

Gedraag je volwassener en dan zal je vanzelf meer vrijheid krijgen en zolang je je dan aan de gemaakte afspraken houd zal het steeds een stapje verder gaan. Net zo lang tot je geleerd hebt om voor jezelf te zorgen, dat is waar jij samen met je ouders naar toe werkt.

 · Answer

Je moet sowieso niet een vaas kapot gooien dus gewoon rustig blijven. Elke jongere heeft weleens/vaak "ruzie" met zijn ouders. Jouw ouders zijn gewoon zuinig op je en willen niet dat je op vroege leeftijd begint met drinken (met één biertje begint het ;-)Probeer gewoon zoveel mogelijk met je ouders te praten en je gevoelens te uiten.
Als je weer eens onenigheid hebt en je kunt het echt niet uitpraten dan ga je gewoon rustig naar je kamer en ga je even je huiswerk maken/lezen/gamen en als je dan gekalmeerd bent dan ga je gewoon het gewoon rustig weer proberen uit te praten. Het komt allemaal wel goed.

 · Answer

Dit klinkt helemaal niet leuk inderdaad! 
Dagelijks ruzie is niet niks en dat maakt natuurlijk veel indruk op je. Probeer eens voor jezelf op te schrijven wat er allemaal gebeurd, wat je voelt op zo'n moment. 
Echt tips geven over hoe jij met je ouders om moet gaan kan ik niet geven, daar zou ik je beter voor moeten kennen. Daarom is het misschien een goed plan om iemand te zoeken waar je je verhaal kwijt kunt, een psycholoog bijvoorbeeld. Die kan naar je luisteren en tips geven, en ook met dingen die dieper liggen. 
In ieder geval, het is een schrale troost, maar zeker weten dat het met jou goed komt! Je klinkt als een sterke jongen! Alles komt goed!

 · Answer

Vaak worden ouders meer beschermend en bezorgd als hun kinderen groter worden. Er loeren immers zoveel gevaren. Probeer daarom je ouders een beetje te begrijpen als ze jou dingen verbieden die jij onbegrijpelijk vindt.

Toen je vader achter jou aan kwam was dat omdat hij jou graag ziet, anders zou hij onverschillig reageren. Denk daar eens over na. Je hebt ook het vertrouwen van je ouders geschonden door toen bier te drinken. Dat duurt een tijd eer je dat terug gewonnen hebt. Vertrouwen moet je verdienen!

Probeer eens op een rustige manier met je ouders te praten. 
-Leg ze uit wat je dwars zit.
-Stel ze voor wat jij graag zou willen.
-Luister eerst wat ze ervan vinden. 
-Zoek daarna een tussenweg die voor beiden aanvaardbaar is. 
-Beloof dan dat je je daaraan zult houden, en doe dat dan ook!

Tenslotte even wat moed geven: het is een periode! De ruzies met je ouders gaan over een paar jaar vanzelf over. Echt waar :)

 · Answer

Als ze er niet meer zouden zijn zou je ze missen. Realiseer je dat af en toe dat helpt.

 · Answer

Wat klinkt dit toch bekend. Zelf heb ik ook tegen elk heilig huisje aan getrapt. En ik weet zeker dat je niet wil horen dat dit bij de puberteit hoort.... De band tussen mijn ouders en mij zijn pas beter geworden sinds ik het huis uit ging. Maar ja daar heb jij niks aan. VAnuit de oogpunt van je ouders: ze zijn bezord over je, des al net te min een tikkeltje te veel. Je moet ze overtuigen dat je je verantwoordelijkheid aan kan. En schaadt dit ook niet anders ben je bij punt nul of daaronder. Ze moeten je leren vertrouwen, want ook voor hun is dit een nieuwe ervaring. Ze moeten hun kind los laten, en dit is voor hun ook niet makkelijk. Schrijf desnoods op wat jij graag wil en geef dit aan je ouders. Probeer een midden weg te vinden. Heel veel succes in ieder geval.

 · Answer

Het komt allemaal goed.. Ga eens praten met je ouders ( en spreek af zonder ruzie te maken ) en leg uit dat je ook wat ruimte nodig hebt en wel snapt dat ze het vaak goed menen.. Maar van je fouten leer je zeg dat hun maar...

 · Answer

Weglopen naar de bossen en een hut bouwen is wel erg kinderachtig.

Je zou kunnen beginnen met je wat "volwassener" te gedragen en te accepteren dat er dingen zijn die je niet mag.

Het is namelijk een wisselwerking.
Jij gaat niet steeds in de verdediging en niet steeds je kont tegen de krib en niet steeds protesteren en
als je dat kan, dan gaan jouw ouders jou ook
volwassener behandelen.

 · Answer

Beste Zavvi, ik kan je natuurlijk vertellen dat iedere puber van jouw leeftijd dit probleem heeft en dat je ermee moet leren leven dat je ouders van je houden en je daarom zo kort houden voor jouw gevoel en dat die straf wel terecht was maar nu wel te lang duurt.
Ik ben ook 14 geweest en wilde ook graag uit omdat andere kinderen van mijn leeftijd het ook mochten....ik kon mijn ouders wel slaan....
Maar ja, nu zul je wel denken dat de tijd toen anders was als nu maar echt waar!!! later zul je het begrijpen als je wat verder bent en meer van de wereld om je heen ziet en zelf kinderen hebt waar je je verantwoordelijk voor voelt....pas dan zie je niet alleen het mooie en leuke in de wereld maar ook de gevaren.....Je zult dan begrijpen dat je ouders dit niet doen om je te pesten maar ook voor je eigen veiligheid.

Ruzie met je ouders ligt zowel aan jou als aan hun, neem de tijd om naar elkaar te luisteren en geef elkaar de tijd uit te leggen wat je dwars zit (zonder ruzie of stemverheffing), probeer dan elkaar te begrijpen en dan kan je beiden je gevoelens geven....zeker weten dat het dan heus wel weer een prettigere sfeer in huis komt.
Door van ze weg te lopen steeds laat jij alleen maar zien dat ze jou nog meer bij zich moeten houden en maak jij kans straks helemaal nergens meer alleen heen te mogen....laat zien dat je te vertrouwen bent en al heb je problemen (ook met hun) kom thuis en praat over je gevoelens....zo zal jij hun vertrouwen winnen.

Succes ermee

amigo · Answer

Het is flink balen maar ik denk zelf wel eens dat IK te WEINIG ruzie heb gemaakt in die periode. Ik was eigenlijk te keurig, te braaf en te aangepast (en dat heeft me later weer opgebroken)

Dus ik zou nu zeggen. Ik hoop dat zowel je ouders ALS jij je realiseren dat de ruzies er ook bij horen als jullie maar blijven beseffen dat jullie van elkaar houden EN als jullie er in slagen om ten minste elke week IETS van kwaliteitstijd (dus een periode die wel gezellig en leuk is in JOUW ogen EN de van je ouders), zou ik denken, gewoon doorbijten en accepteren dat het onderdeel is van het volwassen worden.

En jij kunt oefenen hoe je met een conflict omgaat en uiendelijk toch je zin krijgt TERWIJL de andere partij ook tevreden is

sterkte, want het klinkt altijd erg makkelijk vanaf de zijlijn

Ik heb altijd ruzie met mijn ouders, wat te doen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (9)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: