Hoe krijg ik mijn broertje op het juiste pad?

Laat hem zien hoe belangrijk goede punten kunnen zijn voor de toekomst. Als hij een mooie toekomst wilt, moet hij ook goed leren. Praat eens met jullie ouders hierover, als de ouders het vertikken, moet je gewoon een streng en goed gesprek met hun hebben. Wat je doet met het lijstje spullen, is een goed begin. Duik eens samen met elkaar de boeken in, laat hem niet weggaan tot hij meewerkt. Na een tijdje als hij goede punten heeft, hopen dat hij deze lijn dan doortrekt.

Veel succes ;)

Het is mooi dat je als grote broer voor je kleine broertje opkomt. Maar pas op, jij bent niet verantwoordelijk voor hem. Dat zijn je ouders. Wees een grote broer voor je broertje, maar dan wel één waar hij altijd terecht kan. En dan mag je rustig doen wat je nu doet. Maar de echte oplossing voor je broertje ligt bij je ouders. Praat op een volwassen manier met ze. Laat ze weten hoe jij er over denkt. En als zij niet geïnteresseerd zijn dan moet je dat echt aangeven bij een jeugdhulpinstantie of bij de kinderbescherming. Dat is heftig, maar voor je broertje het beste, wil je niet dat hij straks verkeerde vrienden krijgt en het nog slechter met hem afloopt. En bedenk wel, als je broertje goeie hulp krijgt, dan kun jij een échte broer voor hem zijn, in plaats van een opvoeder. Sterkte ermee!

Ga goed met hem praten.. en als het echt niet lukt probeer er dan met je ouders over te hebben.

het is al wel goed wat je nu aan het doen bent! :D

Waarom moet jij dat doen ? je ouders zijn daarvoor de aangewezen personen.
Laat je broertje toch lekker in zijn eigen vet gaarkoken zeg Het lijkt me sterk dat hij zich erg blij zal voelen met dikke onvoldoendes.
Jij moet ophouden de reddende engel uit te hangen
als je ouders hun taak niet op zich nemen is dat hun zaak
soms is het juist je goeie wil wat averechts werkt

Dan neemt je broertje zijn eigen verantwoording niet op zichzelf en ik snap dus ook niet hoe je ouders dit kunnen toestaan.
of denken ze misschien ach dat doet zijn oudere broer/zus? wel

Ik zou zeggen, let jij maar op jezelf, je bent 25 jaar ? volgens je profiel ???
je hebt wel andere dingen aan je hoofd dan op je broertje te letten zeg.

als 1e mn complimenten dat jij je inzet voor je broertje .

Wat jij hier mee moet of verder nog kan doen is de mentrix vragen of zij een gesprek met je ouders wil aangaan .


of anders maatschappelijk werk om advies vragen en desnoods inschakelen .

dit maakt meestal meer indruk.
n vreemde iemand van school oid ,diehun komt vertellen dat het niet goed gaat met hun kind op school .

Dit moet de ouders toch wel iets doen !!
kadootjes geven is een goedkope manier van aandacht geven materieel liefde ,
je broertje krijgt wat hij wil en hoeft zich niet in te zetten .
Iemand moet je ouders hier op wijzen ,maar of jij dat moet doen .


Je boertje vraagt eigenlijk om gestuurd te worden ,daar ben jij mee begonnen maar pikt hij wrs niet of het maakt geen indruk daar ben jij niet verantwoordlijk voor

het ligt erook aan hoe de verstand houding is die jij heb met je ouders .


veel succes ermee !

Vraag je broertje waarom hij dit doet, en leg uit waarom hij dit niet moet doen. Vraag je ouders waarom het hen niks kan schelen ?
Ik weet verder niet goed ward je er mee zou moeten doen , maar leg je broertje zoizo uit waarom goede cijfers van belang zijn , misschien zit tie ergens mee?

suc6!

ik heb echt heel veel respect en bewondering voor je dat je deze verantwoordelijkheid op je neemt en ben ook van mening dat je het tot nu goed aanpakt, jammer dat er niks mee gedaan wordt van zijn kant.

heb je ook met je ouders gepraat over dit probleem en hoezeer zij eigenlijk de verantwoordelijkheid op zich zouden moeten nemen, zien ze dat wel in?

Misschien zou je eens naar jullie huisarts kunnen stappen, dit klinkt raar maar deze zou jullie kunnen doorverwijzen naar een psycholoog of iets dergelijks, een huisarts heeft veel verschillende soorten contacten en kan je misschien andere tips geven.
Een psycholoog raad ik aan omdat die meer inzicht heeft in hoe je met dit soort situaties om kunt gaan en vooral hoe je broertje dingen op een andere manier kan (leren) bekijken.

verder kun je misschien ook eens met zn vrienden praten of in ieder geval pijlen of die ook zo dwars zijn en zo ja..praat met hun ouders, wat doen die eraan?

en misschien veel films en/of documentaires met hem kijken waarin jongeren zoals hijzelf hun leven vergooien zonder na te denken over de toekomst..misschien gaat er dan een belletje rinkelen? (dit zal wel lastig zijn want waarschijnlijk blijft ie toch niet zitten kijken maar je kunt t proberen :S )

nogmaals: erg goed van je!
succes met dit alles en niet opgeven want kennelijk bekommert niemand anders zich om zijn toekomst

Tja, je kan natuurlijk hulp inwinnnen bij het CJG en BJZ in jouw buurt.

Als het echt de kansloze kant opgaat kan de kinderrechter hem in een gesloten inrichting plaatsen en wordt hij min of meer gedwongen om te presteren en moet hij zijn vrijheden verdienen.

Ik denk dat je broertje een beetje beinvloedbaar is, en met de verkeerde vrienden om gaat. Misschien is het een idee om aan je Mentrix te vragen of die naar een andere klas kan.

Ik zou je ouders ook duidelijk maken dat ze je broertje op 't moment slecht opvoeden. Zorg dat het hard aankomt dan doen ze er meer mee.

Allereerst vind ik het steengoed van je dat je verantwoordelijkheid voor je broertje neemt en wat erg dat je daardoor in een ouderrol geraakt bent.

Wat ook jammer is, is dat je daarvoor je rol als broer/zus hebt moeten verlaten en je broertje daarom jou als gelijke moet missen.

Zelf heb ik naast volwassen zoons, pleegkinderen.
Soms nemen mijn kinderen een taak over omdat ik als pleegouder dan in conflict kom met beleidvoering vanuit pleegzorg en BJZ, omdat je als pleegouder de goede omgang met de eigen ouders moet bevorderen als dat mogelijk is.

Waarom vertel ik dit: je lijkt in de rol van pleegouder geraakt te zijn en kun je enerzijds niet vanuit gelijkheid naar je broer handelen en anderzijds toont het het falen van je ouders, wat voor jou en je broertje pijnlijk moet zijn.

Iemand moet verantwoordelijkheid nemen en dat heb je gedaan.
Toch zou ik me niet te druk maken, zolang het om af en toe een sigaret, liegen, chaotisch zijn ed. is dat leeftijdconform gedrag voor een 13 jarige.
Het is een fase die overgaat, bepaalde delen van zijn hersenen zijn nog in aanleg en is er een disharmonie in hem die je bij veel pubers aantreft.

Misschien dat het mogelijk is dat je eens stevig met je ouders praat, het is zeer belangrijk voor je gezin dat de
verantwoordingen weer komen te liggen waar ze horen.

Dat je je broertje aanstuurt kan door hem ook als zeer verwarrend en zelfs als oneigenlijk ervaren worden.

Ik pleit er dus voor dat je poogt naar normalisering, desnoods met hulp van buitenaf.
Ook jij hebt recht om maatschappelijk werk en andere instanties in te schakelen.
Ga daarom eens met je huisarts praten.

Deze helpt ook met hulp en verwijzingen on je gezin weer sociaal gezond te maken.

Nu trek je die kar zelf en dat gaat je eens opbreken, wie past er op JOU?

Ik heb echt veel respect voor je maar ook jouw situatie gaat mij aan het hart.

Veel moed, wijsheid en sterkte wens ik jou.
Pas goed op jezelf!!

Het kan zijn dat je broertje ergens mee zit, meestal is er een oorzaak voor dit gedrag.
Misschien kan de mentrix, indien nodig, hem doorsturen naar een psycholoog?Wens jou veel sterkte!