Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe pak ik mijn ouders aan die het ouderlijk gezag ondermijnen?

Echtscheiding achter de rug, noch vader noch moeder trekt zich het lot van me aan. Ben net 18 geworden.

Ik slaap in de garage. Op 1 meter afstand van mijn bed allemaal zwaar houtbewerking gereedschap, tangen, boren, cirkelzagen, verhuisdozen, etc. Commentaar mag ik niet geven, dan worden mijn ouders ongelooflijk boos. Bij mijn familie hoef ik ook niet aan te kloppen, ik moet me niet aanstellen. Dit al 1 jaar.

Is dit normaal? Ouders horen een mentale plicht te hebben richting hun kind, die komen ze in deze niet na. Hoe los ik dit op zonder hulpverlening? Een rechtszaak? Heb ik recht op advocaatkosten vergoeding? Al een hele tijd geen slaap meer gehad.

Toegevoegd na 1 dag:
Kleine update: mijn ouders krijgen agressieve trekjes. Ik zou teveel de baas in huis uithangen, en teveel 'lawaai maken' over de situatie. Als JIP mij niet kan helpen, denk ik toch dat ik eens richting een rechter ga kijken. Het geld om er zelf iets aan te kunnen doen, heb ik niet. De mogelijkheden om dat te kunnen krijgen via werk, worden ook geblokkeerd. Erg jammer dat dit zo moet...

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
3.7K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (8)

Als je denkt dat de situatie er beter op wordt als je juridische hulp inschakelt, kun je eens naar een juridisch spreekuur gaan.
Of ga naar het maatschappelijk werk in je gemeente en informeer of er mogelijkheden zijn om op jezelf te gaan wonen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
normaal lijkt het me zeker niet
ga liever naar maatschappelijk werk voordat je juridisch iets probeert dat maakt de zaak alleen maar erger
en is iets dat je echt als laatste middel gebruikt
via huisarts kan je verwijzing krijgen
(Lees meer...)
13 jaar geleden
Ik denk - nee, ik weet wel zeker - dat je even moet aankloppen bij het Jongerennformatiepunt (JIP) in je woonplaats/ dichtsbijzijnde grote stad.
Dikke kans dat zij iets voor je kunnen doen op het gebied van zelfstandig wonen danwel kamertraining.

(Googel op jongeren informatie punt (3 woorden :roll) en je woonplaats / stad in de buurt).

Ook zou je kunnen aankloppen bij het maatschappelijk werk, maar die sturen je waarschijnlijk daarheen door.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Je bent 18 dus voor de wet volwassen, je zou gewoon informatie ( vrijblijvend) aan een advocaat kunnen vragen, en als je dan toch een advocaat neemt kan die altijd een verklaring van onvermogen op laten stellen zodat je weinig betalen hoeft. Schrijf je in bij de woningnet zodat je wachtlijst voor een woning kan opbouwen.slaap misschien een keer een weekend bij een vriend of vriendin zodat je even bij kan komen en verder heel veel sterkte
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ouders die hun ouderlijk plichten al niet goed nakomen als hun kinderen nog minderjarig zijn.......

ik vrees dat het een hopeloze strijd is als je eenmaal meerderjarig bent zoals nu.

Beter proberen ZONDER je ouders een leven op te bouwen.

In principe hebben ze onderhoudsplicht tot jij 21 bent, dus als je wilt kun je ze misschien dwingen.

Maar, ga jij daar niet aan onderdoor? Dat is denk ik het ergste dat kunt meemaken.

Maar aan de andere kant waarom niet, je kunt juridisch advies inwinnen, een eerste gesprek is vaak gratis en kijken hoe je zaak er voor staat

sterkte
(Lees meer...)
amigo
13 jaar geleden
Nee, dat is absoluut niet normaal. De zorgplicht voor kinderen is zelfs wettelijk vastgelegd. Wat jammer dat jij zulke ouders hebt! En nog boos worden ook. Bah!

Joh, het is moeilijk, maar trek de deur achter je dicht en neem afscheid van die lui. Ze zijn het niet waard om jou als kind te hebben.
Vertrek! En je zult zien, dat je sterk genoeg bent.

Het ligt aan je inkomen hoeveel je moet bijdragen aan een rechtszaak. Ga naar een juridisch loket, die kunnen je doorverwijzen. De advocaat kan regelen, dat je ouders een bijdrage op jouw bankrekening storten.
Het LBIO kan dwangmaatregelen treffen, zoals loonbeslag, zodat je ouders dat ook echt gaan doen.

Maar beter is het om alle banden door te knippen. Wees niet afhankelijk van hen. Sta op eigen benen. In het begin zal dat moeilijk zijn, maar over 5 jaar zul je heel trots zijn op jezelf. En dan komt het vanzelf weer goed.

Oh ja, als je later zelf kinderen hebt, behandel ze dan met liefde, hè. Je weet nu hoe dat niet moet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Nee, dit is geen normale situatie maar dat weet je zelf ook al. Natuurlijk is dit jouw kant van het verhaal en daar wordt op gereageerd maar ik denk dat het goed is te praten met mensen die het hele verhaal gaan uitzoeken en van daaruit gaan kijken waar jij het meest mee geholpen bent. Het JIP is daar inderdaad de beste voorziening voor. Verder hoop ik dat je vrienden hebt bij wie je terecht kunt, desnoods tot het moment dat er een andere oplossing gevonden wordt want dit lijkt me een mensonterende situatie. Ik ben werkzaam in de jeugdhulpverlening en het is jammer dat je daar niks mee wilt, al weet ik ook niet zeker of de jeugdzorg nog iets zou kunnen nu je 18 bent. Hoe dan ook ik wens je alle goeds toe en hoop dat er snel een oplossing komt!

Toegevoegd na 2 minuten:
Ik lees net dat het advies van de vrienden ook niet werkt voor je (in je reactie). Dus zoek gewoon echt snel contact met een hulpverleningsinstantie want dit is niet te dragen in je eentje. Sterkte.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@BigBrother. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt.
Joh, denk eens goed na over wat 'hulp' voor jou nou precies inhoudt. Ja: hulp. Het moet hulp zijn en zeker geen dwang.
Ga dus je behoeften na. Zie je een leuke baan, maar mis je een diploma? Dan is jouw behoefte de betreffende opleiding. Heb je moeite met een overvaller? Dan is je behoefte: vaardigheid in zelfverdediging. Heb je moeite met de omgang met mensen? Dan is je behoefte: 'leren omgaan met kritiek'.
Snap je wat ik bedoel. Probeer dus niet in problemen te denken, maar in behoeften.
En hulp is kan dan gewoon twee dingen zijn: jou helpen bij het duidelijker voor ogen krijgen wat je behoeften zijn, en jou helpen met subsidie voor scholing o.i.d.
Bij 'hulp' sta JIJ altijd in het centrum. Ervaar je dat niet zo bij een hulpverlener, zeg dat dan tegen hem; hij behoort dat te begrijpen!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@BigBrother: Verdorie! Dit is nou precies waarom ik het zo jammer vind dat je het niet bij hulpverlening wilt zoeken. Zoals gezegd:ik werk in de Jeugdhulpverlening en ik zie mezelf absoluut niet als iemand die jou 'achter de geraniums' zou willen zetten! Dat vind ik echt bijna beledigend. Het kan zijn dat jij er slechte ervaringen mee hebt en er zullen gerust mensen zijn die vanuit een ander principe denken als ik doe, maar ik kies voor jeugdhulpverlening omdat ik mensen het gun zo goed en positief mogelijk de maatschappij in te gaan en niet omdat ik dan makkelijk inkomen genereer! Zoals Klaas 1952 het aangeeft, zo zie ik het ook (@Klaas1952: goed omschreven!), het gaat hier om jou. En niet iedereen is er op uit om jou het gevoel te geven dat het aan jou ligt. Het zal alleen,sámen met jou een grote zoekactie worden naar wat wenselijk is. Maar eerst en vooral zal je moeten weten dat er ook mensen zijn die wél te vertrouwen zijn. Succes!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Sharon64: dank voor je compliment. En ik begrijp de hulpverleners ook, hoor. Je wil graag hulp verlenen, je studeert er jaren voor, en dan wordt je afgewezen! Maar als je dit gevoel hebt, ben je wel in de hulpverlenersvalkuil gevallen. Het is een les: hulp is datgene, waar de klant (in)direct om vraagt, niet datgene wat jij als hulpverlener te bieden hebt. Alle goede bedoelingen ten spijt.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@klaas1952: Nee joh... Komt het zo over? Alsof ik me afgewezen voel?? Niks van dat al hoor. Ik vind het alleen jammer wanneer mensen dingen over jeugdzorg/hulpverlening zeggen of schrijven die absoluut niet stroken met waar ons werk voor staat. Helaas moet ik uit eigen ervaring erkennen dat bepaalde beslissingen of reacties van 'collegae' niet altijd aan dat plaatje voldoen. Omdat ik daar anders in sta baal ik dan wel van dat vertekende beeld dat Jeugdzorg daarmee soms af geeft en daar reageer ik dus op. Ten overvloede meld ik nog graag dat ik, gezien de reacties van de cliënten waarmee ik werk, ik eerst en vooral uit ga van de vraag van de cliënt en dat ik niet vanuit een eigen behoefte bevrediging werk en denk. Maar nu lijkt het net of ik me wil verdedigen tegen een aantijging en zo vat ik jouw reactie absoluut niet op. Ik snap waar je het over hebt en zie het ook om mij heen soms zo gaan, ben er op zeker moment ook heus wel aan ten prooi gevallen, zeker weten! Maar ik geloof niet dat ik daar na 17 jaar JHV nog last van heb.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Sharon64: mijn reactie is zeker niet tegen jouw persoonlijk bedoeld, dus je hoeft je niet te verdedigen. Immers, deze jongen heeft geen hulp bij jou gekregen. Maar wat jij zegt ligt wel in dezelfde lijn als wat ik zeg.
En inderdaad: deze jongen klaagt vanuit zijn persoonlijke ervaring. Je kan hem dat niet kwalijk nemen.
Sharon: keep up the good work!
Je ouders hebben zorgplicht tot jij 21 bent , maak een afspraak bij je Huisarts en praat over je thuissituatie hij /zij kan je helpen!!!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding