Wat bepaald of een baby/kind makkelijk of juist minder makkelijk in de omgang is?

Een zeer complexe veelheid aan factoren.

HEEL belangrijk is de houding en uitstraling van de ouders/verzorgers. (Als ouders heel relaxed zijn OF juist niet voelen kinderen dat aan)

Maar dat zegt niet alles want er kunnen enorme verschillen zijn tussen kinderen in één gezin.

Hierbij telt ook erg mee wat de plek is in het gezin. Een oudste kind is heel vaak toch wat serieuzer en misschien minder makkelijk want die is minder gewend. Een derde (nakomertje) die vanaf zijn geboorte is geconfronteerd met slaapjes in het zwembad als de rest zwemt en de soms "onbedoeld" ruwe aandacht van zijn oudere broers/zussen zit meestal NERGENS mee.

En dan natuurlijk erfelijke factoren. Als één van de ouders een onzekere zenuwpees is, is het NIET alleen het voorbeeld van de ouders als het kind dit ook blijkt te zijn, maar in aanleg zat het er blijkbaar ook al in.

Maar als je zelf heel onzeker bent over alles wat je met de baby doet, wordt de baby (tenzij hij/zij de kampioen relax is) toch ook minder makkelijk.

Als je goed naar je gevoel kijkt en doet wat JIJ denkt dat goed is (wat dat ook is, streng, niet streng, consequent, soepeltjes) is je kind minder onzeker en daardoor makkelijker.

Ik vind zelf de onrustigste kinderen degenen waar de ouders over ALLES raad vragen en de ene na de andere theorie uitproberen, zonder te kijken of het wel bij HEN past.

Dus daarmee is de cirkel rond, we zijn weer terug bij het gedrag van de ouders