Mag ik met deze situatie op mezelf wonen?

Op je zeventiende alleen wonen is goed te doen, mits je je verantwoordelijk gedraagd. Niet elke avond feesten tot 3 uur, maar volwassen gedrag vertonen.

Ik zou naar de huisarts gaan en dit verhaal voorleggen , hij kan je meer tips geven want zolang je geen 18 bent kan je niet zelfstandig in een huurhuis wonen maar er zijn wel andere instellingen waar je evt terecht kan. Je huisarts weet daar wel meer over. Denk je ook aan je kleine zusje? Want als hun redelijk veel alcohol drinken en je moeder heeft bordeline maak ik me daar ook wel een beetje zorgen om

Zoek hulp van een maatschappelijk werker, zij kunnen jou helpen hiermee en ik kan me wel bedenken waarom je deze vraag stelt! Heel veel succes, ik vind t super knap en stoer van je!

je moet 18 zijn en anders mag het ook maar moet je toestemming van je ouders hebben.

je kan ook hulp zoeken en dan heb je geen toestemming nodig. Begeleidt wonen

Het mag zeker. De vraag is echter of je het kan.

Op mijn 17e ben ik ook op mezelf gaan wonen omdat ik naar de universiteit ging. Dat ging prima, maar ik woon dan wel met 14 huisgenoten. Die hebben mij in het begin erg geholpen met een ritme krijgen. Als ik jou was zou ik ook een gezamelijk iets zoeken, dan kunnen jullie elkaar helpen en het is gezelliger.


Om op jezelf te gaan wonen heb je geld nodig (veel meer dan je verwacht, denk aan huur, gas, water, licht, gemeentelijke heffingen ect) ook kost het je meer tijd (zelf koken, schoonmaken, boodschappen doen, administratie, onderhoud...)

Als je dit er voor over hebt zou ik het zeker gaan beginnen te regelen!

Je kunt ook een begeleid wonen traject gaan volgen. Dan woon je niet meer thuis en wordt je klaar gestoomd voor het op jezelf wonen.
Aansluitend aan dit traject zit meestal een eigen huur woning,

zo..dat is allemaal best heftig en ik begrijp volkomen dat je op jezelf wilt.
Ik woon nu bijna een half jaar op kamers, ik vind het erg fijn om m'n eigen plek te hebben en voor mezelf te moeten zorgen, hoewel dat soms toch best lastig is want niks wordt meer voor je gedaan.
je moet zelf je boodschappen doen, koken, de was doen, je huis schoonhouden enz. en daarbij komt dat je ook je dagelijkse en maandelijkse kosten/uitgaven in de gaten moet houden, en dat is zeker niet makkelijk...
Als je je verantwoordelijk gedraagt en goed voor jezelf kan zorgen zou ik zeggen; doen!

denk er wel om dat je nog naar school gaat (dat neem ik aan omdat je nog onder de 18 bent en dus leerplichtig)
en het is dus natuurlijk belangrijk dat je het goed blijft doen op school dus kun je die verantwoording en al die nieuwe 'zorgen' wel aan met én een bijbaantje én school én de situatie bij je moeder thuis die waarschijnlijk ook aardig wat stress meebrengt?

als je het toch besluit te doen (wat in jouw situatie misschien wel het beste is) dan heb ik hier een paar tips voor je:

-als je op zoek gaat naar een kamer..zoek dan naar een hospita, een kamer bij een gezin in huis
(je hebt gewoon je eigen kamer maar dan niet in een studentenhuis maar bij een gezin o.i.d. die bijv. een kamer over heeft en deze verhuurd)
deze zijn vaak goedkoper & schoner en mocht je het (vooral in het begin) toch moeilijk vinden met bepaalde dingen misschien kun je dan op dat moment hulp vragen aan je 'huisgenoten'

-ik weet niet waar je woont of wilt gaan wonen maar als het om grote steden gaat (Amsterdam, Utrecht,Den Haag enz.) kun je beter om die stad heen gaan wonen, dat is goedkoper.

-houd goed bij (op je computer of in een schrift) wat je inkomsten en uitgaven zijn, door dit bij te houden kun je goed in de gaten houden hoeveel je kunt uitgeven en eventueel sparen.

-als je je geld ontvangt, stufi en bijdrage van je vader, zet dan meteen het geld voor je huur even apart zodat je nooit in de knoop komt met het betalen van je huur

-als je eten gaat koken, maak dan genoeg klaar om 2 keer van te eten. Als je je eerste portie hebt gehad, vries je de rest gewoon in om een volgende keer op te eten.

-je kunt bij de Action boekjes kopen die ''op jezelf'' of zoiets heten. het zijn kleine boekjes die niet meer dan 3 euro per stuk zullen kosten. In die boekjes kun je verschillende superhandige huishoudelijke tips vinden! echt een aanrader!

meer past er niet meer bij,
succes met alles!

Een heftig verhaal, begrijp dat je graag het huis uit wil.
Is er misschien een mogelijkheid om bij een familie lid te gaan wonen totdat je je examen hebt gedaan.

Het beste kun je idd naar een woningcorporatie,deze kunnen je daarin helpen. zij zullen je ook vertellen dat je onder de 650€ huurgrens moet blijven ivm huurtoeslag. Als je vader je financieel wil steunen heel fijn natuurlijk maar ik zou hem er van proberen te overtuigen dit ook vast te laten leggen op papier. Ik bedoel na de mavo zou ik echt nog doorleren wat betekend dat naast je parttime baan en studiefinancier (wat in jouw gevalwel hoog zal zijn)  je alle kosten moet betalen en dat zijn er een hoop! Om die te drukken en om sociale contacten op te doen zou ik voorlopig voor een studentenhuis kiezen! Ook zou ik me als ik jou was nu al inschrijven bij woningcorporaties zodat je straks eerder kans hebt op een woning in de plaats waar je wilt wonen. En voor je zusje, hou het in de gaten en als je ziet dat het verkeerd gaat, melden bij de kinderbescherming! heel veel succes!

Er bestaan speciale begleidingscentra voor kamerbewoning, daar leer je dus op jezelf wonen, boodschappen doen, rekeningen betalen enz.
Bij Maatschappelijk werk of GGZ kunnen ze je doorverwijzen, je kan dit niet zelf doen een instantie doet dit voor je.
Omdat je 17 bent moet een van de ouders daarvoor wel toestemming geven, maar daar heb je dan je vader voor.
Als ik jou was zou ik het ik ook op mezelf gaan en zorgen voor extra begeleiding in huis voor je moeder ivm je zusje.
Je klinkt als een jongen van 17 met een behoorlijke levenservaring al een een behoorlijke mate van zelfredzaamheid, petje af daarvoor!
Jammer dat je moeder meer voor je stiefvader kiest dan haar eigen kinderen.
Succes verder.

Ik kan me goed voorstellen dat het zo echt niet meer gaat thuis. Doordat je al aardig wat hebt meegemaakt ben je vast al een stuk volwassener dan veel van je leeftijdsgenootjes maar je bent toch nog wel erg jong.
Ik kan me voorstellen dat op jezelf wonen misschien net een brug te ver is. Er komt dan wel heel veel op je af, financiën, boodschappen, huishouden, administratie enzovoorts. Ook kan het best een beetje eenzaam zijn om helemaal op jezelf te wonen.
Het lijkt me voor jou het beste om op zoek te gaan naar begeleide huisvesting. Dan woon je helemaal op jezelf maar er zijn wel mensen om je heen die je een beetje kunnen helpen.
Ik weet niet in welke regio je woont maar in Utrecht heb je het bijvoorbeeld het BHU en in Veenendaal heb je bijvoorbeeld Kwintes. Vaak heb je voor begeleide huisvesting een doorverwijzing nodig van Bureau Jeugdzorg.
Zoek even op google met als trefwoord een -grotere- stad in jouw buurt + begeleide huisvesting en kijk of er ook zo'n organisatie bij jou in de buurt is. Bel ze op en informeer.
Ik denk dat dat een hele goede stap voor jou kan zijn.
Succes.