Waar komt mijn ziekelijke drang vandaan om kleine kinderen aan het huilen te maken?

Hee ik had at vroeger ook ik wou ze altijd aan het huilen maken om ze naderhand te troosten en dat ik me dsan trots voelde omdat ik hem/haar getroost had.. Hoe oud ben je??

Waarom je dit hebt heeft ongetwijfeld iets met je jeugd te maken. Wat dat is, is natuurlijk onmogelijk voor ons om te weten.

Negeren heeft geen zin, maakt het vaak alleen maar erger.
Ik zou je toch aanraden om eens een keer met een psycholoog hierover te gaan praten, deze drang is een teken dat er iets niet helemaal op rolletjes loopt in jouw innerlijke wereld. Ik vermoed dat je, behalve deze drang, ook andere trekjes hebt die niet zo prettig zijn?

Het kan zelfs zo zijn dat er iets is gebeurt in je hele jonge jaren, iets wat je je niet meer bewust kunt herinneren, maar wat wel een spoor heeft achtergelaten.
Ik zou echt even met een psycholoog gaan praten, de eerste paar afspraken worden ook gewoon door je verzekering vergoed...

Ik vind het heel moedig van je, om dit bij jezelf te durven zien. Echt een compliment voor jou!

Sommige theorieën gaan ervan uit, om 'de oorzaak' te leren kennen. Die gaan ervan uit, dat je een probleem alleen kunt oplossen als de oorzaak bekend is.

Nou, soms is dat zo. Het kan handig zijn. Als je een lege band hebt, is het handig om te weten of het ventieltje los zit, dan wel of er een spijker in zit. Je weet dan wat je moet doen.
Helaas ligt dat bij de menselijke geest zoveel ingewikkelder, dat een inzicht niet altijd werkt.

Er bestaat ook een andere theorie, en die is gericht op het doel. Dus zonder iets te weten over de oorzaak.
Je traint jezelf, tot het doel is bereikt.
Wie weet werkt dit voor jou. Het is in ieder geval een snelle methode. Als hij niet werkt, dan is het toch handig om wat meer over de oorzaken te weten te komen.

Wat je dus kan doen, is die drang duidelijk voelen. Neem er even de tijd voor, ga even zitten. Doe niet, maar voel de sensatie ervan in je lijf. Zo'n gevoel ebt vanzelf weg, vaak binnen een halve minuut. Neem het gevoel dus serieus, maar handel even niet.
Volgens de theorieën, zal het gevoel dan vanzelf uitdoven, omdat jij er geen beloning tegenover stelt.

Ik heb het niet met laten huilen, maar ik vind het stiekem wel eens grappig om ze te laten schrikken :$ Deed ik bij mijn zusje al vroeger, vind het gezichtje dan zo leuk :P Dan lig ik helemaal dubbel,.. en mijn moeder deed het bij mij ook.. misschien komt het daar wel door, maar goed, het heeft inderdaad altijd een reden. Gesprekje met een psychologe kan geen kwaad.

Zie het als een zelfstudie :D

sUCCES!

Misschien vind je de gezichtsuitdrukking grappig,maar ik denk toch dat je een oplossing moet gaan zoeken voor dit (probleem) je moet toch gaan leren je te beheersen.Je kunt zo'n kleintje wel een trauma bezorgen.