Waarom hebben sommige hele kleine meisjes zo'n sprookjeswereld met prinsessen en k3, roze? Is een fase, of denken ze dat het echt is?

dat is een fase ,en gaat vanzelf over,kleine jongens fantaseren ook dat ze bijv. ridder zijn.
het is zeker niet nadelig voor later.het hoort bij kind zijn.

Het spel van de fantasie, de verbeelding is van groot belang voor de geestelijke gezondheid van kinderen. Het helpt om de grens tussen fantasie en realiteit te bewaken. Het is een fase. Als men zich aan de regels houdt van het spel, als de fantasiebeesten hun plaats in de kinderkamer niet verlaten en onder controle gehouden worden, is er weinig kans dat zij de reële wereld in bezit nemen.

Het kind, dat zijn fantasiewereld inschakelt, om problemen op te lossen, werkt aan zijn emotioneel welzijn. Met zijn fantasiewereld kan het zijn contacten en zijn link met de realiteit onderhouden. Door tijdelijke uitstappen naar de fantasiewereld, wordt het contact van het kind met de realiteit zelfs hechter. Kinderen gaan anders om met fantasie dan volwassenen. Een kind kan moeiteloos omschakelen van werkelijkheid naar fantasie en omgekeerd. Dus er zijn geen nadelen, en ze krijgen het niet moeilijk als ze volwassen zijn. Fantasie is heel normaal bij kinderen.

Het gaat wel over, na een tijdje.. Maar, niet bij alle kinderen denk ik. Bij mijn broertje niet tenminste..

Mijn broertje was 5 en dacht dat hij een F1 bestuurder was. Ik had toen, van die kleine race autootjes gekocht, van die hele kleine. Op een dag zag ik dat hij met zijn kleine vingers naar rechts en naar links ging. Nou, het bleek dat hij, ik weet niet hoe, de sturen van de autootjes eraf heeft gehaald, en zogenaamd auto reed met die sturen haha. En hij deed er ook een raar geluid bij, wat je bij een auto hoort. Hij schakelde ook nog, zogenaamd, wel grappig. En dit ging zo jaren door, tot zijn 10de.. De sturen werden met de tijd wel groter :) en nu, ( hij is 13 jaar ) fantaseert hij over een m3.. Bij hem is dat auto liefde niet over..

Kinderen die opgroeien zien de grote-mensen-wereld om hen heen. Ze zien wat wij volwassenen doen en spelen dat na. Ze spelen vadertje en moedertje, schooltje enz. Ze zijn lief of boos tegen hun knuffel, imiteren soms perfect de stem van vader, moeder of de juf, en hoor je terug wat je zelf eerder tegen het kind zei!
Kinderen maken een file met hum speelgoedauto's omdat ze horen dat papa in de file heeft gestaan.
Zo leren kinderen, ze werken aan hun ontwikkeling, ontdekken de omgeving en kunnen de situatie naar HUN hand zetten. Het hoort er allemaal bij en dat gaat helemaal vanzelf. Want geen kind zal denken: "ik ga vandaag eens aan mijn ontwikkeling werken".

Maar heel weinig kinderen hebben een prinsessenleven als voorbeeld. Dat komt dus ergens anders vandaan.
Uit voorleesboekjes, van de televisie, en van ons, volwassenen. Ze imiteren dan een echte fantasiewereld, die extra aantrekkelijk is omdat daar mooie jurken bij horen, en prinsesjes uit verhalen vaak hun zin krijgen.
Vooral kleine meisjes vinden dat prachtig. Ze weten heel goed dat dat niet echt is hoor! Maar het is zo leuk omdat ZIJ het spel bepalen, en zij het middelpunt zijn.

Sommige kinderen, zoals in jouw vraag, zijn er heel moeilijk uit te halen, zo zitten ze midden in hun spel. Is soms lastig, maar niet erg. Zeg (als het jouw dochter zou zijn) ruim van te voren (kwartier) dat ze moet stoppen omdat ze moet eten, weg moet enz. Zet evt. een wekker. Dan kan ze er naar toe werken. Houd een scheiding aan tussen de prinses en het kind. Dus niet in de prinsessenjurk eten.
Verstandige ouders stellen paal en perk. Ze mogen best eens een poosje meespelen, maar niet de hele dag.
Het gaat over hoor! Ik ken geen enkel meisje dat op de middelbare school nog prinsesje wil zijn!

Je schrijft over een kinderkamer. Woont ze in zo'n groot huis met rijke ouders en een echte kinderkamer?
Dan kan ik me iets voorstellen bij dat verwende gedrag.