me dochtertje van 3 is gestoken door een wesp en sinds dien durf niet meer alleen te slapen en wil niet meer buiten spelen wat kan ik hier aan doen?

Ik zou het niet weten maar als ze niet wil slapen moet je misschien een klamboe voor haar kopen

spray gewoon iets (b.v hairspray)buiten en zeg tegen je
dochter dat alle wespen nu weg zijn

Haar toch elke dag in haar bedje stoppen. Dit kost je veel energie en je dochter ook, maar als je een keer toegeeft om het niet te doen wordt het "gevecht" groter. Je kan een klamboe voor haar kopen, Dit geeft haar bescherming. Wat betreft buitenspelen: Ga met haar mee naar buiten. Zoek daarbij veel kindjes op. Zo ziet ze dat het normaal is om buiten te zijn. Probeer haar angst niet te vergroten om er steeds op in te gaan. Als je een wesp tegenkomt, reageer dan rustig, raak niet in paniek.

Succes!!!

Gestoken worden door een wesp is idd niet leuk en kan beangstigend zijn. Mijn zoontje -7 jaar- is van de week gestoken op de camping. Hij was daarna ook bang en met hem vele kindjes die erbij waren toen hij gestoken werd.
Ik heb mijn zoontje verteld dat ik zijn angst begrijp en dat bang zijn niet nodig is als je rustig blijft wanneer er een wesp in de buurt is. Zodra er een wesp kwam, nam ik hem bij mij en sloeg een arm om hem heen zodat zijn armen omvat waren en hij dus niet om zich heen kon gaan slaan. Met mijn andere arm duwde ik de wesp dan rustig weg of we bleven rustig zitten tot de wesp wegvloog. Dit heb ik een paar keer gedaan en toen was zijn angst weg.

Wanneer hij alleen wegging heb ik hem verteld een glazen huisje om zich heen te zien waar de wespen niet in kunnen komen. Dit gaf hem een veilig gevoel zodat hij alleen wegdurfde. Om te voorkomen dat we elke keer dat hij wegging het glazen huis ritueel moesten opvoeren, gaf ik aan dat het glazen huis een aantal dagen blijft.
Jij zou dit ritueel kunnen doen wanneer je dochter gaat slapen.

Succes!

gestoken door een wesp is natuurlijk niet leuk
Maar je moet het drama niet groter maken, wanneer jij als ouder hier veel aandacht op vestig dan gaat je dochtertje hier in mee.
Probeer beide zo snel mogelijk het oude leven weer op te pakken.

laten weten dat je haar heel goed begrijpt, maar#niet# aan haar angst toegeven.

zeg bv tegen haar 'ik weet dat je bang bent voor de wespen, maar we moeten nu echt naar de winkel' en dan ook gewoon gaan. al zet ze het op een schreeuwen en gillen, ze moet er doorheen. ga niet blijven troosten, want daarmee hou je bij je dochtertje de angst en onrust vast.

kom je weer thuis benadruk dan hoe flink ze was, hoe goed het ging, en hoe trots je op haar bent.

vind ze het inmiddels heel erg eng buiten zoek dat iets wat ze leuk vind. (speeltuin, wandelen, schommel, kinderboerderij) zodat ze haar angst sneller vergeet.

met slapen hetzelfde. geef er NIET aan doe (ff maling hebben aan de buren dus!) zeg ook hier weer dat je het snapt, maar dat ze wel gaat slapen (woordje MOET ff niet gebruiken, dit benadrukt teveel) beloof dat je nu en dan komt kijken en dit ook doen. wil ze wat drinken omdat ze zich te druk heeft gemaakt is dat prima (water) maar haal haar niet uit haar bed (dan begint het weer opnieuw) wel troosten, maar ook hier niet teveel in mee gaan. (de emotie en spanning houdt ze dan nog langer vast)

heel moeilijk als moeder (breek me mijn snavel niet los) maar als je 1 keer toegeeft ben je verzekerd van een hele lange nasleep.

ze MOET nu ervaren dat er niet overal wespen op de loer liggen om haar te prikken. dus alle 2 ff doorzetten nu. :))

succes!!

Zeggen dat je ze al uit het huis heb gejaagt en dat je buiten anti wespwn spray hebt gespoten en dat alles goed is.

Waar wespen niet van houden zijn kruidnagels. Een potje op tafel, zorgt dat ze daar niet komen. Wellicht kan ze een klein zakje met kruidnagels bij zich dragen, zodat ze zich iets veiliger voelt?! Succes!

Hang iets op in haar kamer of plak een sticker op de muur of op haar handje en zeg dat deze wespen weg jaagt.

Probeer er verder niet teveel aandacht aan te schenken. Als je er teveel op ingaat zal ze alleen maar bevestigd worden in haar angst.