Onze zoon (7) wordt steeds agressiever. Hij slaat de hele dag zijn kleine broertje (4). Wat kunnen wij hieraan doen?

Gewoon duidelijk aangeven dat zijn gedrag niet goed is, en laat zien dat jullie (ouders) de baas zijn en die het niet goedkeuren.

Gewoon straffen, niet te zacht zijn

Het probleem zit hier duidelijk in het feit dat je man en jij dagelijks ruzie hebben waar de kinderen bij zijn. Pas als je kinderen weer de rust terug vinden in hun leven is dat gedrag op te lossen. Je zit in een vreselijke situatie en ik denk ook niet dat je daar alleen uitkomt. Ik adviseer je om maatschappelijk werk hierin te betrekken zodat je kunt praten met mensen die hier voor zijn opgeleid. Anders loopt dit van kwaad tot erger. Kies voor je kinderen, zij kunnen zelf die keuze niet maken dus doe wat nodig is om te zorgen dat zijn weer in een veilige omgeving kunnen opgroeien. Anders tekenen jullie ze voor het leven. Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst !

Hoe wil je dat je zoon ophoudt met agressie, als hij jullie voorbeelden ziet? Je hebt ruzie in het bijzijn van de kinderen. Arm kind.Hij heeft ook gevoelens, ziet en begrijpt meer dan jullie denken, maar kan het niet uiten dan door dingen stuk te maken of te slaan.
Doe eerst iets aan jullie relatie, Of je gaat ermee door, eventueel met therapie, of je stopt ermee. Als jullie in rustiger vaarwater zitten, dan komen de kinderen dat ook.
Het is net als de veiligheidsvoorschriften in het vliegtuig, help eerst jezelf, dan de kinderen.

Een kind met diabetes is extra gevoelig en heeft stemmingswisselingen. Daarbij is het thuis ook niet rustig doordat jij en je man dagelijks ruzie hebben. Een kind kan hier radeloos van worden en hij kan zich hierdoor uiten door het ergens af te reageren. Ik zou in ieder geval proberen een oplossing te zoeken tussen jou en je man eerst, want een rustige basis is voor kinderen nr 1. Je kunt overwegen in relatietherapie te gaan. Verder kun je het gedrag ook bespreken met zijn diabetesarts, misschien is hij door stress ook niet goed ingesteld.
Sterkte!

Het is vrij duidelijk uit je verhaal dat het hele gezin disfunctioneel is. Dit heeft een wisselwerking op alle gezinsleden en 'flink straffen etc.' is beslist niet de oplossing. Jullie moeten weer in harmonie leren leven. Dit wordt erg moeilijk. Zo niet onmogelijk. Soms is het voor iedereen beter om uitelkaar te gaan. Niet iedereen past bijelkaar. Zelfs niet als je uit hetzelfde gezin komt.

Laat hier een professioneel naar kijken. Misschien valt er iets te redden.
Zoniet...uitelkaar gaan en een goede omgangsregeling voor de kinderen zorgen. Zij zitten momenteel zo vol frustraties dat straf het alleen erger kan maken!

Een kindje met deze ziekte is zo en zo al erg bevattelijk voor zijn omgeving,hij voelt zich anders.
Elke dag een injectie krijgen is niet niks,doet niet alleen pijn maar werkt ook op het gestel van die kleine.

Hij ziet dat zijn broertje niet geprikt hoeft te worden,dat zou jaloezie kunnen geven ( wat ik logisch vind,ik wel en hij niet )
De cirkel van jullie gezin is eigenlijk rond.
kinderen maken ruzie
papa en mama maken ruzie
een gewoonte wat kinderen heel snel overnemen ( weten zij veel )

Uit elkaar gaan kan altijd,lijkt moeilijk ,maar geeft rust.
Dat is niet echt de oplossing als je kinderen hebt namelijk,mits een van de ouders de kinderen slaat dan mijn advies : vertrekken!
Maar ik lees in jou bericht geen slaan van vader en moeder ( gelukkig)

Probeer eens een weekje de jongste telg naar de grootouders te brengen in de vakantie,zodat jullie 'papa en mama'meer tijd hebben voor de kleine van 7 jaar.
Die vraagt om aandacht wat die laat zien in zijn woede-uitbarsting .

Jullie beiden zouden volwassen moeten worden,te meer omdat jullie beiden gekozen hebben voor kinderen.
Ruzie lost niets op,verdraagzaamheid van beiden wel.

Mijn zoon had vreselijk problemen met zijn vrouw ,nou ruzies wat gewoon niet goed is voor de kinderen.

Ik rade beiden aan om met iemand van een huwelijksbemiddeling te gaan praten.
Die zijn echt onpartijdig!

Dat hebben ze gedaan,eerst was mijn zoon er op tegen ,maar achteraf heel blij dat ze dit hebben doorgezet
,ze wilden samen doorgaan voor de kinderen.
Dat was hun uitgang punt,nu alweer 3 jaar geleden en het gaat goed met ze,ze worden bewust dat ze niet elkaar kunnen veranderen,alleen zichzelf.

Ga voor je gezin samen vechten,dan komt het met de kleine van 7 echt wel goed.
Wens jullie veel geluk toe!

je kan je zoon van zeven ook op kickboks zetten, dat heeft mijn vader bij mij gedaan want ik was ook zo en de eerste keer na de les was ik best rustig thuis.

Toegevoegd na 5 minuten:
dat komt volgensmij omdat je dan een keer klappen krijgt van iemand anders.

Duidelijke uitleg, dit is inderdaad allemaal niet leuk. Kinderen kunnen opstandig worden doordat het tussen ouders niet goed gaat of jullie het wel of niet laten merken, kinderen voelen dat aan. uw zoon kan het moeilijk vinden, dat veel aandacht naar zijn broertje gaat. maar ook kan het zo zijn dat de oudste misschien een gedragsprobleem heeft, dit heeft mijn broertje ook en dit is veroorzaakt door dingen die zich thuis af gespeeld hebben dit is dus niet aangeboren. ik zou kijken naar hoe je beide kinderen benaderd, en wat voor impact het heeft op de kinderen als er een ruzie is. een manier vinden om beide kinderen tot hun recht laten komen maar ook in laten zien dat de gedragingen niet goed zijn.

eerst en vooral moeten jullie NU stoppen om ruzie te maken in het bijzijn van de kinderen,hou jullie in tot ze er niet zijn of in bed liggen(en dan mogen ze het niet kunnen horen)
Laat je zoon van 7 een sport of hobby doen, waar hij zich kan afreageren of gewoon op een prettige manier afgeleid wordt
Dan raad ik aan, jullie problemen proberen op te lossen,eventueel met hulp
Kunnen de problemen niet opgelost worden in jullie relatie, dan is helaas de enige oplossing een scheiding
Dit is in het belang van jullie beide kinderen

hallo ram.

mijn buurjongetje van 4 heeft odd en daar herken ik dit in.

mischien erop laten testen?

Dit is heel erg vervelend je kan je kindje ook op een vechtsport zetten daar kan hij al zijn woede ook kwijt in plaats van op zijn kleine broertje

Als het jaren niet goed gaat tussen u en uw man, ga er dan maar niet vanuit dat het volgend jaar ineens wel goed gaat.

Begin maar eens een serieus gesprek met je man over een scheiding. Ik denk dat dat al veel oplost.

En natuurlijk goed de grenzen aangeven bij je kind, als het niet mag dan mag het niet, dus misschien toch iets strenger optreden.
En ik las hier net nog een andere tip van iemand, waarom doe je je zoontje niet op een sport, inderdaad een vechtsport judo, kung-fu of kickboksen. Dat zijn hele goeie sporten voor kinderen.

een en al spanning dus als ik het zo lees.
tussen de kids, tussen jou en je man, tussen jullie en de kids.

een vicieuze cirkel die niet doorbroken kan worden als JULLIE niet veranderen. veranderen jullie naar elkaar dan pas kunnen de kinderen ook veranderen.

laat de kleine man zijn energie buiten kwijt, lekker rennen, spelen, ravotten etc. benadruk de dingen die goed gaan.

blijf zelf rustig als het weer tot een uitbarsting komt, en las een time out in. zeg 'nee, dit doen we hier niet' en breng je zoontje naar een ruimte waar hij uit zijn pan kan gaan. geef je zoontje een manier waarop ie wel zijn agressie (het is pure frustratie door de situatie!) op kwijt kan. praat rustig met hem als ie weer door de dolle bui heen is en vraag waaróm hij zo boos was.

als je dit weet kan je afspraken maken of een compromis sluiten. triggert zijn jongere broertje hem leg dan uit dat hij er niets aan kan doen, maar dat je dit voor de oudste ook heel erg vervelend vind. leg uit dat je de aandacht moet verdelen, maar zorg ook voor een dagelijks moment 1 op 1 aandacht. (spelletje doen, of lekker dollen, samen knutselen, of wat hij leuk vindt)

kom je er niet uit en is de belasting voor iedereen in het gezin te groot zoek dan hulp en geneer je hier niet voor. het is voor het bestwil van de kinderen, want op deze manier sloopt het iedereen in het gezien, en gaat het van kwaad tot erger als je niet ingrijpt.

jullie reageren allemaal heftig op elkaar, dus het kind weet niet hoe hij met zijn woede om moet gaan.


ik wens je heel vee sterkte toe!!!

Als ik je verhaal lees heb ik echt met je te doen.
Ga naar de huisarts, (Maak een dubbele afspraak) leg het probleem uit, het liefst samen met je man.
Hier spelen echt heel veel problemen die van invloed zijn op elkaar.
Hij/Zij zal dan inschatten wat hier het best kan worden ingezet.
Maatschappelijk werk, Relatie therapeut, Gezinstherapie.
Keuzes voldoende.
Gooi niet gelijk het bijltje erbij neer om te scheiden, kinderen hebben beide ouders nodig, misschien is jullie relatie makkelijk te redden.
Als je echt alles heb geprobeert en het lukt niet in de relatie, kun je altijd nog scheiden, maar dan moeten de problemen met je kinderen nog opgelost.
Tuurlijk: Je man komt moe van zijn werk, wil rust, maar jij bent ook moe, zou het dan niet heerlijk zijn als hij eerst - een half uurtje - zich met de kinderen bemoeid, heb jij ook even tijd voor jezelf.
Meid, ga samen naar de huisarts en vecht er voor.
Een relatie instand houden is niet makkelijk en kinderen opvoeden al helemaal niet.
Ook al lijkt het bij een ander zo vlekkeloos te verlopen:
ECHT NIET
Iedereen moet hiervoor vechten.

Ik ben zelf geen ouder, maar ik zal dit doen (of niet):



Dingen die je niet moet doen:

1.Jaag hem niet de stang op
2.Geef geen preken van hier tot Tokio
3.Geef geen straffen, dan lokt hij het juist meer uit
4.Geen agressief geweld

Dingen die je wel kan doen (of nodig zijn):

1.Praat er met je zoon rustig over
2.Stuur hem naar een cursus over beter omgaan met je familie en spullen (bestaan die?)
3.Doe de kamer van de baby op slot, zodat hij er niet bij kan
4.Stop waardevolle spullen (of spullen die snel kapot gaan) op een plek waar hij niet bij kan. (Op een hoge kast bijvoorbeeld.)
5.Praat er met je man rustig over
6.Stuur (eventueel) je man en je zoon naar een psycholoog. (Of iemand waar ze mee kunnen praten, als ze niet naar jou luisteren.)

Mvg,
MrMorrie1