Oppaskind (4) wil niet naar bed. Iemand een gouden tip?

Misschien samen naar boven gaan zonder te zeggen het is bed tijd.

En dan gewoon haar uitkleden pyjamaatje aan ,neem een boekje en zet er gewoon op het bed ,nog niet in stoppen.

Ga dan voor lezen,en laat haar mee kijken met de plaatjes en zo doe je haar langzaam met liefde de dekentjes om haar heen.

Ga zelf op je knieën zitten voor haar bedje en lees samen nog wat door ,even uitproberen ,meestal lukt het wel.
succes!

Wees duidelijk en commanderen kan dan een prima oplossing zijn. Ze móet gewoon mee naar boven, punt uit, geen discussie mogelijk.
Dit kan je vooral laten merken door je stem en de manier waarop je iets zegt

Ik zou het fijn vinden als je nu mee naar boven gaat werkt minder goed dan
Hup het is bedtijd, kom we gaan naar boven.

Probeer die laatste zin ook resoluut uit te spreken, zodat er eigenlijk al geen nee antwoord op mogelijk is.

Zet een kookwekkertje op 5 minuten, neem dat mee naar boven, als ze voor het aflopen van het wekkertje in bed ligt lees je 2 verhaaltjes voor.

Om haar een idee te geven van wat 5 minuten is kan je ook het wekkertje al beneden zetten als je aangeeft dat het bijna bedtijd is. Als het afloopt gaan jullie naar boven loopt het wéér af en ze ligt in bed heeft ze 2 verhaaltjes verdient.

Je kunt ook een wedstrijdje doen wie het eerst boven is. Let wel op met de trap.

Daar kun je gewoon afspraken over maken, ruim voor bedtijd. Dan zeg je: Weet je wat? je mag 5 minuten langer opblijven. Maar dan spreken we wel af dat je daarna ook meteen lief mee naar boven gaat. Als ze zich daaraan houdt, dan prijs je haar en dan zeg je dat je dat de volgende keer weer kunt doen, omdat ze zo goed luistert. Gaat ze niet lief mee naar boven, dan zeg je dat dat jammer is, dan kun je de volgende keer niet opblijven, want het kost teveel tijd als ze daarna moeilijk doet. De keer daarna kun je het dan weer een keer proberen.

Wat goed helpt, vooral ook met jongere kinderen, is het groeten van de dingen.

Als het slaaptijd is, neem ik het kind bv. op de arm en we kijken eerst es door het raam. Dan wensen we alle dingen goeienacht en voor "tot morgen" of bij een middagdutje "tot straks" zodat het kind voortdurend de boodschap krijgt dat het morgen weer doorgaat en dat alles en iedereen rusten gaat. Blijkt heel geruststellend voor kinderen.

Concreet wordt dat (liefst in fluisterstem):
- slaapwel wolken, tot morgen
- slaapwel steentjes op de oprit, tot morgen maar weer
- slaapwel vogeltje in de lucht, tot morgen
- slaapwel huisje van de buren, tot morgen
- slaapwel bomen, tot morgen
- slaapwel blaadjes aan de bomen, tot morgen

enzoverder.

Ik rek er zo'n 5 à 10 minuten voor uit. Het maakt het kind rustig en weet dat alles, maar dan ook alles gaat slapen.
Nadien is het kind zo bedeesd dat het rustig gaat liggen. Ik zorg ervoor niets "spannends" te doen zodat het kind niet opnieuw actief en alert wordt.
Doorgaans slapen ze zeer snel na zo'n rustige afsluiter van de dag.

Ow ja, als het kind tv keek, zet je de tv ook uit met "slaapwel tv, tot morgen" of "slaapwel speelgoed, tot morgen".

Bij het naar boven gaan, groet je ook heel traag alles wat je tegenkomt "slaapwel trap, tot morgen", "slaapwel schilderij, tot morgen",...

Je bent dan zelf ook heel rustig en maakt de omgeving van het kind daarbij eveneens rustig. Het lijkt alsof het kind nadien zich "verplicht" voelt rustig te blijven voor alles wat het al welterusten wenstte.


Succes !

Speel een gezelschapsspelletje met haar op haar bed, lees ook een boekje voor en ze zal vanzelf wel in slaap vallen, wat je ook kan doen is zeggen dat je voor haar een verhaaltje zult voorlezen op voorwaarde dat ze daarna gaat slapen.

Ik ben vroeger ook veel oppas geweest, en heb toen ondervonden dat kordaat zijn het enige is dat werkt. De kinderen vinden het leuk om bij een oppas uit te testen hoe ver ze kunnen gaan, zeker een 4 jarige. En 'nee' zeggen is zo'n magisch woord. Je hebt meteen de aandacht en wacht af wat de oppas met dat woordje gaat doen :)

In zo'n geval pakte ik het kind in kwestie gewoon op en zei: "En ik zeg ja, je mama heeft gezegd om ... uur gaan slapen, en dan moeten we dat doen." Dan werd er wel even een lipje getrokken, maar eens boven was dat vlug over, bij het vertellen van een leuk verhaaltje.

Het zusje mee naar boven nemen zou ik niet doen, want dat is te veel afleiding voor de kleinste. Om te vermijden dat ze uit bed komt, of misschien bang is, kan je zeggen dat je even in de buurt blijft. (badkamer of zo)

Als je wil weten wat de ouders bedoelen met 'een spelletje' bij het naar bed gaan, kan je vragen of je eens mag komen kijken hoe zij het doen als ze thuis zijn. Zo is het slaapritueel hetzelfde bij jou als bij haar mama en aanvaard ze het misschien gemakkelijker.

Ik ben zelf ook oppas, en probeer eerst gewoon rustig vragen! Nou als dat niet lukt zoals in jou geval, doe dan een spelletje wie er als eerste bij haar kamertje is! En als ze dan wint kan je haar belonen met iets van als je wint mag je de volgende keer 5 minuten later naar bed. Dan kan je de volgende keer haar 5 min. Later naar bed sturen en weer met hetzelfde spelletje maar dan een andere beloning! Of ga zelf naar boven en doe alsof je gaat slapen! Ze zal het dan waarschijnlijk niet meer leuk vinden beneden en komt ook! Dan kan je haar in bed stoppen en zeggen dat je zelf ook gaat slapen! Bij mij werkt het altijd.
Veel succes!

Als ik mijn oppaskindjes het bed in wil krijgen gaat dat vaak als makkelijk. Wanneer ze weer beneden komen word het moeilijker. Ik heb een methode die misschien wel werkt.

Zit je samen beneden en zeg dat ze naar bed gaat. Maak er geen vragen van. Ze mag er geen nee op kunnen antwoorden. Anders zeg je kom... we gaan in bed een verhaaltje lezen.

Eenmaal in bed pak je een boekje uit haar kast, die mag ze evt zelf uitkiezen. Vraag haar een boekje uit te zoeken dat ze al kent. Nu maak je er een spelletje van.

Ik ga voorlezen zegt je. En straks ga jij het stilletjes in je hoofd afmaken. Je leest 2 of 3 bladzijdes. En vervolgens verlaat je de kamer met het licht uit.

Meestal komen ze daarna niet meer beneden.
Komen ze wel naar beneden, laat je haar het verhaal vertellen. Oh? hoe liep het af dan? evt doe je het nog een keer.

Resoluut optreden werkt vaak goed, maar je hebt ook kans dat je met een tegenstribbelend kind zit. En dat is niet fijn, want dan wordt het een machtstrijd.
Je kunt de kookwekker neerzetten en haar de keus geven: "wil je NU naar bed over over 10 (of15) minuten?" Ze zal natuurlijk over 10 minuten kiezen. Zet dan samen met haar de wekker op 10 minuten en zeg duidelijk: "Dan gaan we heel lief mee naar boven als de wekker gaat."
Doet ze dat niet zeg dan: "jij doet niet wat we hebben afgesproken, dus volgende keer mag je niet kiezen en ga je vroeg". Ws gaat ze dan wel mee.

Je kunt ook enthousiast vragen of jij haar mag voorlezen. De meeste kinderen vinden dat leuk, dus zegt ze "ja".
Zeg dan dat je dat graag boven in bed doet omdat je het zo knus vindt om even bij haar te liggen. Misschien dat ze dar gevoelig voor is.

Succes, probeer je alle tips uit?

Vertel 5 min van tevoren dat jij toverduimen heb, waar verhaaltjes uitkomen. Kinderen worden nieuwsgierig.
Maar dat verhaaltje vertel je alleen boven.
Daarvoor kun je wel spelletjes doen, maar niet voorlezen.
Nadat de pyjama aan is en tanden gepoetst instoppen en duimen omhoog met de vraag uit welke duim ze het verhaaltje wil horen.
Zorg dat je van tevoren een verhaaltje heb gelezen en bedenk er anders 1 ter plekke. (Veel leuker)
Zorg voor een vrolijk verhaaltje, zodat er heel wat wordt gelachen (vaak helpen verhaaltjes over konijnen keuteltjes, vliegende bloempjes e.d. erg goed) Als dat kind maar gaat schaterlachen.

Als het verhaaltje uit is: Knuffel en welterusten zeggen.
Blijf naast haar bedje zitten op je knieën, handen naast je gezicht, maak geen oogcontact meer.
Als ze uit bed stap: Zonder oogcontact en zonder iets te zeggen terug leggen en ga zelf weer zitten, blijf dit volhouden tot ze slaapt.
Iedere keer als je oppas de afstand tussen het kind en jou vergroten nadat je welterusten heb gezegd.
Eerst naast het bed, dit paar x, dan 1 meter er vandaan, bij de deur, dan achter de deur, halverwege de trap, beneden.
Als je halverwege trap en beneden ben wel een enkel keertje kijken. Krijgt het kindje het vertrouwen dat je er nog ben.

Dit bovenstaande, van naast het bed zitten, heb ik ooit eens op t.v. gezien, en sorry, ik wilde dat ik dit geweten had toen m'n eigen kind klein was!!

Hoop dat je oppaskindje veel lol krijgt van je verhaaltjes, want op een gegeven moment gaan ze er om vragen, als ze maar spannend genoeg zijn en ze er maar om kunnen lachen.
Misschien rent ze dan de trap wel op om in bed te komen.

Toegevoegd na 20 minuten:
Je kunt ook het 'Rollenspel' omdraaien, door eenvoudig te zeggen: Ik geloof nooit dat jij zelf je pyjama een kun doen,
of tanden poetsen, in bed kruipen e.d.
Kinderen willen zich groot voelen op die leeftijd.
Grote kans dat ze probleemloos in bed stapt.

Ik ben zelf gastouder en heb hier veel ervaring mee. Het belangrijkste is om duidelijk te zijn. Een duidelijk ritme voor het slapen gaan helpt. Dus je verteld wat jullie nog gaan doen voor het slapen gaan en dan houd je je daaraan. Dus eerst nog even in bad, tandjes poetsen, voorlezen en dan lekker slapen. In het begin zul je weerstand ondervinden maar zet door want anders word het alleen maar verwarrend voor het kind. Laten huilen is niet erg, als je gaat troosten doe dit dan bij het bed en haal het kind er niet uit.

verzin een liedje om leuk met elkaar de trap op te lopen zodat ze zichzelf kan amuseren en het leuk vindt.en als je d`r op bed zet, vinden de meeste kinderen het wel leuk als je "plof" of "boem" zegt. en als ze lief is geef je d`r een complimentje. of voor een beetje gelovige kinderen , helpt het meestal om te zeggen van " ik loop wel mee naar boven om je in bedje te leggen , vóórdat slaapfee je buikje op komt eten". maar er een spelletje van vinden ze meestal leuk