Wat zeg je als je op kraambezoek bent en je vindt de baby lelijk ?

herman Finkers zij ooit in een voorstelling het volgende over een lelijke baby
wat is het een lief kind.

Wat een 'lief' kindje is inderdaad een veilige uitweg, behalve natuurlijk bij andere Finkers-kenners, die meteen doorhebben hoe de vork in de steel zit.

Tja, lang niet alle baby's zijn moeders mooiste (hoewel, voor moeder wel natuurlijk), en zeker vlak na de bevalling kunnen ze er nogal wat verkreukeld en verfomfaaid uitzien. Maar schattig zijn ze toch bijna altijd ....hoewel.....ik heb zelf twee kinderen van nauwelijks een kilo gehad ; van die hele gave, ultra-kleine porceleinen poppetjes. Het heeft zeker een jaar na de geboorte van de tweede geduurd voor ik normale babies weer leuk en schattig ging vinden ; ik vond het maar uit de kluiten gewassen vette bargjes met propperige koppies allemaal.

Maar dat kun je natuurlijk niet zeggen, en er zullen ook ongetwijfeld mensen zijn geweest die mijn magere kriebeltjes maar lelijk vonden. Eng zelfs. Zelfs toen ze al (!) vier, vier en een half pond wogen en thuis waren.
Nu vind ik alle babies weer lief en klein, en kan dat ook naar eerlijkheid toegeven -al vind ik nog steeds mijn eigen de allermooiste en zie je je maar zelden zo. Maar dat lijkt me niet gek voor een moeder.

Alleen echt heel grote babies blijf ik vreselijk lelijk vinden. Meer dan 8 pond enzo (toen mijn dochter acht pond woog begon ze te lópen :lol:). Vooral als moeders de neiging hebben dat enorme gewicht als een soort 'prestatie' te beschouwen, en zich totaal niet realiseren hoeveel pijn ze me daarmee doen (kunnen ze ook niet weten), vind ik het moeilijk het woord 'lief' te vermijden. Heb het dan ook wel eens gedaan........

leugentje om eigen bestwil voor mij dan maar, ik kies dan toch maar voor het huichelen ben ik bang.

Elke ouder vindt zijn eigen baby de mooiste en de liefste!
En gelukkig maar!
Ik vind elke baby een lieve schat, onafhankelijk van het uiterlijk.
Terugkijkend op mijn eigen baby's vond ik ze toen prachtig, maar objectief gezien viel dat best mee!
Dus ja, het blijft een kwestie waarin "the beauty in the eye of the beholder" is!

Ik denk dat ik het hou bij:
Hij lijkt duidelijk op de vader :)

Toen één van mijn kinderen geboren werd, was hij aanvankelijk echt niet mooi. Zelfs als moeder zag ik dit. Het kind was zestien dagen te laat geboren; de vliezen waren niet gebroken, maar wel langzaam leeg gelopen. Hij had droog gelegen en had klem gezeten. Dagenlang zaten zijn oren dubbel, was zijn neus plat en was hij wat misvormd. Ook had hij aanvankelijk een soort slangenhuid. Hoe vaak het jochie de eerste maanden niet verveld is, heb ik niet bijgehouden, maar het was echt heel vaak. Als er kraamvisite kwam en die zei: "Wat een mooi kindje" voelde dat zo huichelachtig. Zeg dus nooit: Wat een mooi kindje" als je dat niet meent. Er valt heus wel een ander complimentje te bedenken, maar zeg in ieder geval iets dat je oprecht meent (mooie ogen, groot, lief, zie er gezond uit. ....)
Uiteraard hoef je natuurlijk ook niet te zeggen dat het kind lelijk is, want heel veel prille ouders vinden hun kind ondanks alles toch mooi. En kraamvrouwen zijn vaak labiel. Maar ga in ieder geval niet al te erg lopen huichelen, want ook dat wordt je door (sommige) kraamvrouwen niet in dank afgenomen.

Ik heb ooit (heel lang geleden, voor ik zelf kinderen had) op kraamvisite geweest. De baby was ronduit lelijk, en enorm groot. Hij kon zo naar school, was mijn gevoel.
Mijn partner en ik konden op dat moment alleen maar uitbrengen: Wat is hij.... groot!

Ik vind het nog steeds een van de genantste momenten die ik heb meegemaakt, want voor de ouders was het geheel ook wel duidelijk.

Mijn dochter is pas bevallen van een dochtertje.
Haar schoonmoeder had haar later door de telefoon verteld dat ze het geen mooie baby vond.
Dit terwijl iedereen het een mooie baby vond.
Ook al zou je het geen mooi kindje vinden dan kan je maar beter iets zeggen in de trant van wat een poepie of zo.
Een pas bevallen vrouw is al labiel omdat de hormonen door haar lichaam gieren.
De stomme opmerking van haar schoonmoeder heeft haar een paar dagen bezig gehouden en ze heeft er flink wat tranen om gelaten. Wie wordt er nou beter van zo'n opmerking over het uiterlijk van een babytje?

"Wat lijkt dat kind sprekend op jou zeg!"