Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Mijn dochter van 4 is bang om in haar eigen kamer te slapen wat kan ik doen?

Mijn dochter van 4 is bang om in haar eigen kamer te slapen maar ik weet niet waarom, ik wil graag een oplossing of tips hebben zo dat ik haar daar bij kan helpen om in haar eigen kamer te slapen!

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
22.1K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

elk kindje krijgt hier last van, zo ook die 2 van mij.

ik heb een vast bed ritueel aangehouden waar ik zeker niet vanaf week. (daarom ook 'vast') :) en heb hier een spelletje van gemaakt.

eerst pyjama aandoen want dit associëren de meeste kinderen met naar bed gaan, dus hierna dingen doen die de spanning wegnemen ('ik wil niet naar bed, dit is waar de spanning zich al opgebouwd)

daarna een verhaaltje lezen (geen enge sprookjes over boze wolven, nare heksen etc). probeert je dochter tijd te rekken spreek dan duidelijk af tot waar je leest (ze zijn zo vindingrijk die hummels)

vervolgens breng je het kindje naar bed. zelf was ik standaard de slaapkamer kwijt. echt elke deur ging open (gangkast, keuken, wc) maar die kamer was maar niet te vinden. (echt grappig, soms vergeten ze niet dat ze naar bed willen, en wijzen gewoon aan welke deur je wél moet hebben)

ga geen monsters wegjagen uit kasten en onder bedden als hier geen aanleiding voor is. ouders denken hiermee een veilig gevoel te creëren, maar niet alle kinderen zijn bang voor monsters (dus als je ze weg gaat jagen kan een kind schrikken van de gedachte dat er weleens monsters konden zitten, dát is pas een enge gedachte!)

hou het op bed leggen kort. een knuffel en een kus, laat een lampje aan, een deur op een kier en beloof dat je af en toe nog een keer komt kijken (dit ook écht doen!)

haal een kind wat bang is niet uit bed, laat het niet in je eigen bed, want dan los je het probleem niet op. ze moet leren dat er niets engs is op haar kamer, en dat kan alleen.... juist ja, door te laten zien dat ze er kan slapen en er niets gebeurd. hier moet je haar doorheen helpen.

wat bij mij ook wel hielp was een nieuwe knuffel kopen. niet vertellen dat het uit de speelgoed winkel komt (of waar dan ook vandaan) maar dat het uit een hele speciale winkel komt. het is namelijk een hulp bescherm knuffel. met deze knuffel kan er niets gebeuren, want het is alleen maar lief voor bekenden, en al het andere jaagt het weg.
je kan het bij de deur zetten, of bij het raam waar het op wacht zit, maar natuurlijk ook in bed.

rommel eens wat met de vaat, leg wat gestreken kleding in de kamer, laat zien en horen dat je écht in de buurt bent.

laat weten dat je de angst begrijpt!

kinderen creëren hun eigen angsten, en het mooie is dat het gewoon de kracht van de illusie is. ze kunnen dus ook hun eigen veiligheid creëren. met wat fantasie en steun van de ouders moet het zeker gaan lukken!


veel succes gewenst!!!!!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Cryofiel
13 jaar geleden
+
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Hier kan ik niets aan toevoegen... Mooi antwoord met goede tips!
+++++
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
HAHA die heks hier kwam bij mijn dochtertje uit de muur. we hebben de heks teruggestuurd maar in de verkeerde muur. we wonen 3 hoog en van de heks is nooit meer niets vernomen (behalve euca hier zelf dan, maar ik probeer écht een vriendelijke heks te zijn hoor!!!) :)) bedankt voor de plusjes allemaal!!!!!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ik zou het gaan doen en je hoort nog van mij bedankt

Andere antwoorden (10)

dat hadden wij ook in het begin met de oudste , hij kreeg een mooie nieuwe geverfde kamer maar was bang
bij hem hielp een klein niet fel nachtlampje of zijn gordijnen open , dat vond hij fijn en het hielp hem , probeer het is

we zeiden ook dat we in de buurt waren en dat hielp hem ook
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Wij hielden elke avond een soort ritueel. Verhaaltje vertellen en daarna een rondje kamer bij alle knuffels. Toch duurde het nog een week voor ze stopte met huilen en in slaap viel. En dan huilen tot een uur of 10. Maar we hielden vol. Dat is het enige wat je kan doen.
Nu is ze puber en slaapt op zolder, waar zelfs wij ouders toen we jong waren voor geen goud gingen slapen haha...
Hoe dan ook je zal moeten doorzetten, dan komt het wel goed.
Ook slapen wij met de deuren open. Misschien is dat wat? En zo'n klein lichtje helpt ook wel.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik ben geen moeder,maar ik heb een jonger broertje.Mijn moeder deed altijd een klein lampje aan en de deur op een kier.En dan om het kwartier kijken tot hij sliep.
Gaf hem een veilig gevoel denk ik, want het hielp!
Goed trouwens dat je een oplossing zoekt en haar niet bij je in bed neemt,want dan wordt dat weer een drama als ze terug moet naar haar eigen kamertje.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
soms weet je de oorzaak niet, dan is het gewoon een "gevoel" waar 4-jarigen last van hebben, dan is het zaak 't kindje zo veel mogelijk gerust te stellen en eventueel erbij te blijven als het in slaap valt ( en dat dan wel af te bouwen natuurlijk, dus eerst tot in slaap, daarna 10 minuutjes enzovoorts )

maar soms is er wel een oorzaak. Mijn dochter had last van "enge mannetjes" 's nachts, waar ze doodsbang voor was. En je kon ze niet zien maar ze maakten wel een verschrikkelijk geluid, als ze dat hoorde mocht ze van die mannetjes ( dat had ze bedacht ) alleen maar stil liggen met haar ogen dicht en niet haar mama roepen...gevolg: een nat bed..

na wat onderzoek welk geluid die mannetjes maakte bleek dat precies het geluid wat het raampje in haar deur maakte die snachts trilde als de wind waaide of er iets door de straat reed...dus daar een papiertje tussen gedaan en voilá, de enge mannetjes waren weg 's nachts!

kortom, als je geen oorzaak kan vinden is het onbekende angst, maar de moeite om erachter te komen of het wat kan zijn wat je weg kan nemen!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Cryofiel
13 jaar geleden
Heel goed! Anderen gaan beweren dat kinderen "extra open staan" voor geesten van vorige bewoners. Jij gaat gewoon nuchter op zoek naar de oorzaak, vindt die, en doet er iets aan.
Misschien eens een idee om samen met je dochter haar kamer opnieuw in te richten, haar bed verplaatsen , de kast, net wat ze zelf wil.
Is er veel speelgoed op de kamer, want die lieve knuffel kan in het donker wel een eng monster lijken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Beste Stiepje,

Ik kan me nog herinneren hoe ik was op exact die leeftijd. Ik was 's nachts in bed heel erg angstig. Ik zag 'enge dingen' en ik 'droomde eng'. Mijn dromen gingen over monsters, geesten etcetera en waren echt beangstigend. En als ik dan -door de angst- niet in slaap kon vallen ging ik allemaal 'enge dingen' zien.

Wat ik u wel kan zeggen; het is absoluut een fase. Althans, dat is het voor mij geweest en voor al mijn oppaskinderen ook (en geloof me; heb door de jaren heen erg veel opgepast).

Wat bij mij werkte:
Voor mij was de oplossing (maar die was wel erg 'heftig' hoor).
- De slaapkamer-deur niet op een kier, maar de deur wagenwijd open.
- Het licht op de gang aan.
- De deur van de huiskamer open (vond het fijn om mijn ouders te kunnen horen praten en de televisie te horen)

Zo was ik MINDER bang en kwam ik in plaats van letterlijk tien keer, maar een a twee keer naar beneden.


Wat een afrader is:
Ik kon naar mijn ouders toe een draak van een kind zijn. Toen ik net in 'het nieuwe huis' woonde en nog niet zo bang was, hebben mijn ouders me in hun boosheid naar zolder gesleurd en de hele nacht daar opgesloten. Bonken op de deur hielp niet, schreeuwen hielp niet en huilen hielp niet. Ik meen me te herinneren dat ik sindsdien angstiger werd. Een afrader dus (een kind 's nachts opsluiten; sowieso vind ik dat een bizarre straf maar ja).
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ook wij hebben dit met onze kinderen (in fasen) gehad.
bij ons hielp het goed om idd een lampje aan te laten en de deur open te zetten, maar ook door te beloven om regelmatig te komen kijken (de eerste keer na vijf minuten, de keer erna na zes minuten en zo elke keer met grotere pauzes). ze moesten van ons wel echt op bed blijven.door de zekerheid dat één van ons toch weer zou komen (wel echt na de afgesproken tijd komen natuurlijk), werden ze rustiger en na minder dan een week was het vaak weer over.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Een kind van vier kan al wel een beetje vertellen waarom ze niet wil gaan slapen. Waarschijnlijk is ze bang, dat hoort ook wel bij de leeftijd.
Bij mijn kleine broertje hielp het om de grootste knuffel bij de deur te zetten als hij in bed lag en daarbij vertellen dat die ervoor zorgt dat er niemand binnenkomt.

Verder de tips die hier genoemd zijn, allemaal waard om te proberen.

Een klein nachtlampje, zo'n gezellig figuurtje dat je in het stopcontact steekt, geeft al een veilig gevoel.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Hallo mijn dochtertje is nu 5 en ben ook 4 jaar bezig geweest met het niet willen slapen in haar eigen kamer. Nu vroeg ik aan haar waarom niet en het bleek ze voelde zich niet veilig in haar bed nu een bed gekocht die hoge randen heeft zodat ze er niet uit kan vallen een belongs kaart gemaakt voor als ze 7 nachtjes goed slaapt een klein cadautje en het werkt geweldig. Suc6
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Blijf er bij zitten. De eerste week 30 min., de tweede week 20 min. enz.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
als er niets is om bang voor te zijn waarom zou je moeder dan bij je blijven zitten?
weet een kind dat je af gaat bouwen met de tijd? (niet van zeggen maar het ook echt snappen wat 30 minuten of minder zijn zonder dat je een wekkertje zet en uitlegt bij welk streepje je de kamer afgaat? bouw je bij het wegtikken van de streepjes op het klokje niet juist de spanning op? het kind moet ervaren dat er niets is om bang voor te zijn en bereik je dit met het afbouwen van op het bed zitten? zoals ik al had uitgelegd is het het kindje zelf wat (logischerwijze) zelf angst creëert. het is dus ook door het kind zelf om te buigen met hulp van ouders naar een gevoel wat veiligheid biedt. een psychologische aanpak werkt toch altijd het beste is mijn ervaring met kindertjes. water bij de wijn doen is altijd goed, maar of je hier angstgevoelens mee weg neemt betwijfel ik enorm.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding