Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Mijn kind heeft geen vriendinnen

Ik heb een hartstikke leuke dochter, maar ze is niet op haar mondje gevallen en kan nogal erg door de bocht komen. Natuurlijk werken we hieraan, maar ze hgeeft totaal geen vriendinnen en degene die ze heeft hebben niet zo`n leuke achtergrond. Ze wordt er weleens depressief van dat niemand haar aardig vind. Ik vind het echt zielig ,maar heb haar gezegd niet zo kattig te doen tegen andere. Zij geeft aan dat ze juist aardig is, maar dat niemand haar gelooft. Ik weet hoe ze is en dat is niet altijd even leuk voor andere. Maar zijn beweerd het tegendeel en dat maakt het moeilijk vind ik.
Wie weet raad. Ze is nog maar 7 jaar, maar wel een echt probleem vind ik. Het gaat om de kinderen op school want waar we wonen zijn zeer weinig kinderen.

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

als er niemand in haar klas aansluit bij je dochter én ze niet uit de groep ligt (het bekende pispaaltje) kan je gerust zeggen dat er een probleem is.

zelf zou ik na gaan denken waar dit probleem vandaan komt.
-kan ze zich inleven in andere kinderen?

-is ze zich er bewust van hoe ze overkomt op andere kinderen?

-wat doen jullie eraan om haar te sturen en te begeleiden hierin?

-hoort ze ook wat ze goed doet en motiveert dit voldoende om sprongen te maken de goede kant op?

- is er een mogelijkheid voor haar zodat ze leert omgaan met andere kinderen?

- hoe ziet ze zichzelf (denkt ze dat ze alles fout doet? voelt ze zich door meer mensen niet begrepen?)


met andere woorden...
er zijn meer kinderen dan de kinderen op school.
je dochter lijkt problemen te hebben met sociale contacten.

krijgt ze wel de mogelijkheid om hier voldoende aan te werken? (familie, sport, kennissen etc)

hebben jullie zelf al bij hulpverleners aan de bel getrokken (een kind van 7 jaar die depressief is nu en dan en roept dat NIEMAND haar aardig vind is toch wel een ernstig signaal!!)

weleens gedacht over een cursus sociale vaardigheden?

weleens gedacht dat het niet alleen de kinderen zijn op school maar dat er veel meer manieren en mogelijkheden zijn om sociale contacten te stimuleren?

tips gevraagd om dit te sturen, motiveren etc?


het probleem is dus een algemeen plaatje maar je dochter loopt vast op school.

als ouder heb je hier een belangrijke rol in, en gezien het zelfbeeld wat je dochter heeft denk ik dat het tijd is om aan de bel te trekken.

zelf heb ik een dochtertje met faalangst en kan adviseren om tips te vragen van iemand die meer kennis van zaken heeft dan mensen hier op GV.

sturen en intensief mee bezig gaan op de juiste manier met tips is het enige wat ik je kan adviseren met deze info.


succes!!!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Andere antwoorden (7)

Het kan heel goed hoor dat de kinderen in haar klas niet zo aansluiten bij haar als persoon.

Misschien heeft zij een hobby? Kan ze op een sport of iets dergelijks, waar zij vriendinnen aan over kan houden. Ik zelf heb op de basisschool het zelfde gehad, ik zat echter nog op sporten en op scouting waar ik wel mijn sociale contacten vandaan kon halen en daar had ik wel veel vriendjes en vriendinnetjes.

Mijn tip is dus om haar horizon te verbreden waar mogelijk :-)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Pieter2011
13 jaar geleden
+
Bovendien word je gedrag in groepsverband vanzelf gecorrigeerd wanneer dat nodig is.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Goede tip!
Wat een naar probleem!! Allereerst zijn vriendschappen natuurlijk heel belangrijk in de kinderjaren dus ik begrijp je zorgen!!! Mijn dochter van 8 speelt gelukkig dagelijks met kinderen maar dat is ook wel eens anders geweest door haar verlegenheid, uiteindelijk heb ik zelf wat meiden uitgenodigd en ben spelletjes in de tuin gaan doen..het ijs brak vanzelf en sindsdien is het makkelijker voor mijn dochter om kindjes uit te nodigen, want mocht het niet lukken ben ik er nog om iets met ze te doen!! Wel moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat de achtergrond van mijn dochters vrienden en vriendinnen niet belicht worden bij mij thuis!! Ze mag spelen met wie ze wil, de keuze is aan haar, tenslotte wil ik ook niet dat mijn kind een stempel zou krijgen door een bepaalde achtergrond. Wat misschien ook een tip is om een thuis een pannekoeken-picknick te organiseren met wat meiden, kost haast niets, en zo leren de kinderen jouw dochter in haar eigen omgeving kennen..thuis is ze vast heel anders dan op school, dat zou in haar voordeel moeten werken! Natuurlijk kan je dochter beter niet kribbig of kattig doen, maar misschien is dit een soort van masker, en durft ze zichzelf niet te zijn in het bijzijn van anderen??? Heel veel succes gewenst met je dochter!!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Heel herkenbaar. Ik spreek uit ervaring. Ik heb de indruk dat dat sociaal uitsluiten bij meisjes meer voorkomt dan bij jongens. Inderdaad moet jullie dochter ook aan zichzelf werken: Niet kattig doen, niet wijsneuzerig en de mening van een ander respecteren. Wellicht is ze ook te druk of eist ze teveel aandacht? En neemt ze zelf ook wel eens initiatief t.o.v. andere kinderen, die wellicht wat stiller in de klas zijn? Speelt ze ook wel eens met kinderen die gepest worden? Durft ze voor zichzelf en anderen op te komen of flirt ze juist met de populaire boys en girls uit de klas en loopt ze hen na? Het is ook slim om niet alleen op kinderen op school in te zetten. Misschien is er een leuke knutselclub in de buurt? Een zangvereniging of een natuurorganisatie waar ze kan werken? Onze dochter werkt vanaf haar 8e in een dierentuin. Tussen allemaal mensen die ze niet kende en bovendien....een andere taal spreken! Toch werkt ze er nu 1,5 jaar een keer per week, een volle dag. Ze wil het helemaal zelf. Goed voor haar sociale contacten, goed voor het leren van een vreemde taal. En het reizen - minstens drie kwartier enkele reis - heeft ze er voor over. Ik bedoel, afstand moet je er niet van weerhouden om een leuke activiteit voor je kind te zoeken, waar ze mogelijk wel aansluiting met kinderen kan vinden.

Succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
"maar ze hgeeft totaal geen vriendinnen en degene die ze heeft hebben niet zo`n leuke achtergrond."

Misschien is het voor jullie raadzaam ook eens de leuke kanten van anderen te bekijken in plaats van alleen de negatieve kanten.....deze kritische kijk op andere mensen kan overslaan naar je kind waardoor dit kind deze eigenschap makkelijk overneemt!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Er is toch niets mis mee om anderen kritisch te bekijken? Ik denk dat Jo 'Niet zo'n leuke achtergrond' eufemistich bedoeld. Misschien zit de moeder van dat andere kindje wel voortdurend aan de alcoholische drank? Of zijn die moeders gewelddadig? Kunnen ze hun handjes niet thuishouden?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dat zou zomaar kunnen maar dat zegt niet dat die kinderen niet leuk zijn, kinderen van alcoholverslaafden kunnen hele eerlijke lieve kinderen zijn, de verslaafde ouder in dat geval niet maar daar hoeven die kinderen niet onder te lijden. Dan zou je die ouder hulp kunnen aanbieden of het kind kunnen opvangen.
Het kind is nogal kattig tegen andere kinderen las ik in haar verhaal dus daar ligt het probleem....
Op zich is het voor jezelf geen probleem anderen kritisch te bekijken maar nu zijn er dus kinderen in haar klasje die har ook kritisch bekijken en blijkt die kritische kijk op haar kind weer een probleem te zijn....
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik gaf al eerder aan dat ook haar eigen kind die kattigheid en kort door de bocht reacties moet afleren. Daar ligt beslist ook een / het probleem. En de kinderen van een probleemgezin kunnen wel leuk zijn, het brengt jou als ouder wel in een lastig parket wanneer je dochter een uitnodiging krijgt voor een feestje ten huize van het kind 'met minder leuke achtergrond'. Hoe ga je daar mee om?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dat is inderdaad moeilijk maar vaak nodigen (alcoholverslaafde ) ouders (bij wijze van) geen andere kinderen uit bij hun thuis uit schaamte, of spelen ouders met losse handjes vaak mooi weer met anderen in hun huis.
Wel goed van je dat je die kinderen een kans geeft, die kinderen moeten niet de dupe worden van het (negatieve)gedrag van de ouders.
Helaas kun je kinderen (maar ook volwassenen natuurlijk) niet dwingen iemand aardig te vinden, zeker niet als het een kattig meisje betreft. 1 ding is positief, ze komt dus voor zichzelf op maar iets TE veel zogezegd. Maar kinderen leren ook van elkaar, uiteindelijk zal ze inzien dat ze met haar gedrag geen punten scoort zoals nu. Het is vervelend om dit als ouder te moeten ervaren terwijl je machteloos bent omdat ze nog te klein is om dit te begrijpen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Precies Elena....vind ik heel goed van je. + voor jou! :-)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ben het helemaal met je eens Elena, maar nu is je dochter nog jong, is het nog spelen en ben je zelf thuis.
Mijns inziens komen de problemen, of beter , de moeilijkheden, pas als kinderen ouder worden. Want hoe ga je met vriendinnen om, straks als je dochter 14 is, die hele andere normen en waarden hebben dan jullie thuis? Bij wie drinken heel normaal is, die uit mogen, die in het ergste geval blowen.
Geloof me, dan kijk je wel naar het kind en zijn achtergrond.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dikke + voor Dubossies!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank je imaginarygirl :-)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
En zo is haar maar net, Nelly. Bewust of onbewust kijk je toch wel naar de achtergrond van het vriendje of vriendinnetje. Ik respecteer en heb er bewondering voor hoe Elena met 'andere' kinderen omgaat. Maar gebruik je kind niet om te bewijzen dat de situatie bij het 'gezin met de minder goede achtergrond' in kannen en kruiken is. Als er straks iets fout gaat verwijt je je het jezelf - terecht -, maar is je kind het kind van de rekening. Idealisme is prima, maar blijf ook met beide benen op de grond staan. Je hoeft de samenleving niets te bewijzen. We zijn bewust van je goede intenties, maar ga ons nu niet de les lezen omdat we wel kritisch naar de achtergrond / huiselijke situatie van kinderen (mogelijke vriendjes) kijken.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Nelly, hierin heb je wel een punt maar deze kinderen (met een slechte achtergrond waarvan we niet weten of het om alcoholverslaafden gaat....dit was naar aanleiding van een voorbeeld van ast36850) zouden het voordeel hebben als ze veel bij vriendinnetjes thuis komen waar het wel heel goed gaat, die wel lieve ouders hebben en die geen drank/drugs gebruiken en die dus zogezegd daar het goede voorbeeld van kunnen gebruiken. Later als ze in de pubertijd belanden (en ze de problemen van hun ouders beter kunnen begrijpen) is het heel goed mogelijk dat ze zelfs een grote afkeur voor drank kunnen hebben omdat ze met lede ogen toezien hoe drank hun ouders kapot hebben gemaakt....hier ken ik er wel een paar van! Natuurlijk zijn er ook pubers die meegaan in het slechte gebruik van genotsmiddelen omdat hun ouders het ook doen maar die pubers ontbreekt het wellicht aan een goed voorbeeld.....en dit gemis wil Elena die kinderen niet ontnemen!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dubossies dit is een erg idealistisch beeld wat je hier schetst en niet helemaal realistisch. Ik weet uit ervaring hoe je met goede moed, veel inlevingsvermogen en alle goede wil van de wereld, kinderen, ook die van anderen, dingen wil meegeven die in jouw gezin zo 'gewoon' zijn. Ik heb al zo vaak mijn hoofd gestoten en door ervaring wijs geworden. Dit klinkt zoals het zou moeten zijn, maar de praktijk is heel anders. Uitzonderingen na gelaten.
Daar ken ik dan helaas weer voldoende voorbeelden van.
Het is zo makkelijk om te denken dat je met goede wil en alles wat je in je hebt, andere kan helpen, maar jouw vermogen om iets te veranderen is niet zo groot als je zou willen en misschien ook wel niet zo groot als je denkt. Het is me allemaal net te idealistisch zoals jullie het voorstellen.
Het kind met problemen thuis, wat liefdevol wordt opgevangen in een warm gezin.
Daar leert en ziet hoe het ook kan. Maar wat als het kind ouder wordt en invloed krijgt op je eigen kinderen, krijgt het dan een trap na? Dan kom je in een moeilijke tweestrijd terecht.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Over de intenties van Elena niets dan lof. Maar waar blijft een reactie van vraagstelster? Hoeft niet, maar ben wel benieuwd.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Nelly, ik snap wat je bedoeld. Het hoeft alleen niet aan de achtergrond van de ouders te liggen. Ik snap dat jij goeie voorbeelden hebt wat mijn ideeen erover weer tegenspreekt, ik ken helaas ook voorbeelden van ouders die ook het allerbeste hebben geprobeerd, zelf een goed voorbeeld waren, zoveel mogelijk problemen uit de weg gaan, ook kinderen zoveel mogelijk met kinderen uit ideale gezinnen laten omgaan, kinderen naar een nette degeljke school sturen zogezegd, het gymnasium maar waar uiteindelijk het kind toch aan een overdosis drugs is gestorven ondanks dat de ouders het kind altijd tegen dit soort gevaren probeerden te beschermen. Je kan als ouders je zoveel beschermen tegen gevaren maar ooit bereikt het de (puber) leeftijd dat het kind zichzelf wil ontwikkelen en dan kan je als ouders moeilijk sturen, dan willen ze hun eigen willetje, hun eigen vrienden uitzoeken en willen ze niet meer thuis spelen en willen ze niet dat de ouders de vriendjes uitzoeken maar doen ze het zelf, ondanks dat jij die vriend(inn)en niets vind....
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Anders gezegd: Je kan je kind wel alleen de mooie kanten van het leven laten zien en voorschrijven, er wereldvreemd van maken, maar ooit als het op eigen benen moet leren staan kan het de andere kant ontdekken en juist als je er wereldvreemd van bent loert het gevaar!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Maar D. als ouder probeer je je kind te beschermen. Je poogt te leren wat gevaren (kunnen) zijn. En dat gevaar kan heel gemakkelijk om de hoek liggen, bij een vriendinnetje van school. Als je je kind aan alles wilt blootstellen met de gedachte: "Later heb ik er ook geen invloed meer op", dan kun je het kind net zo goed nu al onbeschermd op straat sturen, met alle gevaren van dien. En Nelly zegt ook niet dat kinderen (ouders) uit goede buurten perse beter zijn en minder vatbaar voor problemen. Ik deel haar 'zorgen'. Het is kort door de bocht om te stellen dat kinderen van iemand die voorzichtig, waakzaam, is, als wereldvreemd te bestempelen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@ast, ik zeg niet dat je je kind aan gevaren moet blootstellen maar dat je je kind er ook niet bij weg moet houden zoals vriendjes of vriendinnetjes met ouders met een slechte achtergrond zogezegd, zolang er nog geen sprake is dat het betreffende vriendinnetje dit slechte gedrag niet ook vertoont en je kind helemaal niet leert dit ook te doen, zolang ze dus gewoon leuk samen kunnen spelen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik heb liever niet dat mijn dochters gaan spelen in gezinnen waar moeder geregeld met een zonnebril op, op het schoolplein verschijnt omdat pa z'n handjes los zitten, of waar er een grote broer is met een gedragsstoornis die niet helemaal onder controle is, of waar er ook nog oudere zusjes van 13 zijn die elke 2 weken een ander vriendje hebben en kettingroken. Inmiddels hebben ze de leeftijd dat ze dat zelf zien, maar toen ze nog 7 waren, had ik daar toch echt het laatste woord over. Betuttelend? Misschien... Bij mij thuis zijn ze allemaal welkom.
Kijk wat er wel goed gaat en ga daarmee verder, vergroot dat. Dit gaat vast enige tijd kosten aangezien het om gedragsverandering gaat. Vergeet niet dat kinderen een ongekend aanpassingsvermogen hebben en dat soms een beetje tijd geven helemaal niet zo verkeerd is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Vooral veel over blijven praten is goed omdat jij haar een beetje kan bijsturen, en zij weet dat ze haar verhaal kwijt kan als ze (weer eens) teleurgesteld is.
Vraag ook eens uitleg aan haar wat ze bedoeld met 'dat ze juist aardig is'. Misschien weet ze wel niet goed wat 'aardig zijn' is.

Eigenlijk is het een goede eigenschap dat ze niet op haar mondje gevallen is. Dat kan nog van pas komen in haar latere leven. Maar overdrijven is natuurlijk nooit goed.
Ik zou er eens over praten met haar leerkracht. Zij/hij heeft haar al goed geobserveerd en weet waar de pijnpunten liggen. Die kan je dan thuis verder met je dochtertje bespreken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik snap het niet helemaal. Je zegt dat je het zielig vind dat ze vriendinnen moet hebben met "niet zo een leuke achtergrond" omdat al de andere "normale" kinderen haar niet mogen.
Ik weet natuurlijk niet wat je bedoelt met "de kinderen met niet zo een leuke achtergrond."
Maar ik hoop dat je beseft dat de "normale" kinderen niet met jouw dochter om willen gaan, net zoals jij neerkijkt op de "kinderen met niet zo een leuke achtergrond."
Het komt wat hard over, maar ik vind dat je blij moet zijn dat je kinderen vriendinnen heeft, hoe dan ook.
Ik wil niet zeggen dat er iets mis is met je kind, maar de manier van mensen in categorieën plaatsen kan je kind later natuurlijk overnemen en zal dan dat blijven doen, zonder dat ze ooit zelf in zal zien dat zij misschien wel dat kind was "dat niet zo leuk was"
Wat hier juist het probleem is...
Nou denk ik niet dat het zo een ontzettend probleem is want ze is nog maar 7 dus zal ze haar eigen gedrag later waarschijnlijk niet meer goed herinneren. Maar ik vind wel dat je het eigenlijk op een andere manier moet zien.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Bekijk alle vragen in deze categorieën: