Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Dochter (2,5) is na 2 jaar peuterzwemmen ineens panisch voor het zwemmen/zwembad. Wat te doen?

Er is in geen les iets "traumatisch" gebeurd. Sinds een aantal weken wurgt ze mij zowat en huilt heel erg. Onder water wil ze niet en dat doen we dan ook niet. Er is niets veranderd in het zwembad, ook geen andere juf ofzo. Maar als je vraagt of ze lekker heeft gezwommen zegt ze ja ! Help, wat te doen?

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Klinkt bekend.... Hier was het een fase. We zijn gewoon elke week trouw gegaan en hebben haar niks laten doen wat ze niet wilde, maar wel samen in het water geweest. Na verloop van tijd ging het weer steeds beter. Succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Andere antwoorden (2)

Wij gingen braaf naar het familie zwemmen (elke week, maar dat is vrij zwemmen, geen les of zo) in de hoop dat de kinderen "watervrij" zouden zijn als ze op zwemles gingen, valse hoop. Nou ja, rondspringen en spelen ed vonden ze geweldig maar hun HOOFD ONDERWATER......

vergeet het maar, ze vertikten het (vooral vanaf zo'n leeftijd die jij noemt) en als we daar te veel op aandrongen werd het hele zwemmen een drama.

Met 5 gingen ze op zwemles en toen dacht ik nog, ben benieuwd of het jullie wel lukt. In EEN les gepiept, zonder problemen en nu doen ze wedstrijden wie het verst onderwater kan zwemmen.

Dus wanhoop niet, het ene kind is er makkelijker in dan het andere en uiteindelijk komt het allemaal goed. Laat haar lekker niks doen waar ze geen zin in heeft, misschien kun je dan ook beter " vrij" gaan zwemmen dan met zo'n juf die allerlei oefeningen wil doen die zij niet wil doen

succes
(Lees meer...)
amigo
13 jaar geleden
Ik ben zelf ZwemABC instructeur geweest en heb vele panische kinderen meegemaakt.

Veelal is het kind bang voor het onbekende en is het inderdaad een fase. Eenmaal 1 of 2 badjes verder is het kind gewend aan het water en de omgeving en zal waarschijnlijk niet meer huilen. Hetzelfde kan voorkomen wanneer het kind naar het diepe gaat, waar hij geen bodem ziet. Ook hier zal het kind na gewennig overheen stappen.

Wanneer het kind bang is voor spetters, kan je oefenen in bad of de douche. Laat hem langzaam wennen aan water op het lichaam en in het gezicht om vertrouwen te geven.

Eenmaal in of naar het zwembad kan je bijvoorbeeld de volgende dingen zeggen:
- Dit is ook een bad, maar dan groter.
- Je ziet de bodem en kan staan als je wilt.
- De meester of juf is altijd bij je.

Laat daarnaast niets zien van eventuele angst die jijzelf hebt. Kinderen pikken dit gemakkelijk op en worden daardoor ook angstig!

Het is voor de badinstructeurs aan te raden om uw kind zelf het tempo te laten bepalen en de angst serieus te nemen. Zo kan het kind langzaam zelfvertrouwen opbouwen voor het zwemmen en zal de fase overwaaien. De eerste badjes zijn bedoeld voor het 'watervrij' maken en zijn gericht op plezier. Het kind kan hier zo lang nodig in blijven 'spelen' als nodig is. Plezier en vertrouwen is het belangrijkste. De rest komt later en vanzelf!

Als laatste zou ik nog willen zeggen dat je altijd kan uitleggen waarom het zwemmen nodig is en welke leuke dingen je allemaal met een diploma kunt doen.

Succes en tja, het is dus geheel normaal :)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Bekijk alle vragen in deze categorieën: