Hoe kan ik het beste mijn dochter (17 jaar)motiveren om serieuzer met haar studie om te gaan? Ze staat er nml niet al te best voor.

Tsja het is een beetje moeilijk om daar zomaar een antwoord op te geven. Je dochter zou misschien wat afgeleid kunnen zijn door haar ontwikkeling naar volwassenheid. Daar komt ze wel overheen. (hormonen als spelbreker).

In het algemeen helpt perspectiefontwikkeling.
Wat is er na de school? Is het leuk? Heeft ze daar zin in?
Of weet ze het nog niet. Welke deuren gaan er voor haar open als ze wel de studie goed afmaakt.

En hoe trots zul je op haar zijn als ze haar best doet en optimaal presteert.
Ook iets materieels in het vooruitzicht stellen. B.v een begin maken met rijlessen, of een vakantie kan helpen.
Als er maar perspectief in zit.
School is niet het einde van...... maar het begin van...

Ik heb die van mij verteld dat het max 8jaar hardwerken is of nu weinig doen en de test van je leven hard werken

Houd studiegeld in van haar zakgeld. Of kleedgeld.

Dan moet ze er harder voor werken, anders is ze dat geld ook kwijt. Als ze haar best doet, dan heeft ze een goed gevoel. Misschien kun je dan het geld weer terugstorten ofzo.

Weet alleen niet of dit als omkoping of slavenij gezien wordt...

Gelukkig gebruik je de term motiveren. 17 jaar begint toch een leeftijd te worden dat dwingen niet zo veel zin heeft.

Ik neem aan dat ze nog op de middelbare school zit. Ergens denk ik dat het ook geen oneindige ramp is als ze hierdoor eens een jaar over moet doen. dat is wel een goede en harde leerschool!!!!

Ik heb zelf altijd heel snel en heel keurig geleerd en heb ook daar (raar he) later wel eens spijt van gehad. Ik had nooit tijd en aandacht voor leuke dingen en uitgaan, ik was zo gemotiveerd (gemaakt???) dat ik ook alles zo snel en goed mogelijk af wilde hebben. En wie kijkt daar 10 jaar later nog naar? Dat je alles in recordtijd afrondt? Echt niemand!!!

Dus ik wil niet zeggen dat je haar maar in haar sop moet laten gaarkoken want je wilt toch graag dat ze iets afmaakt, MAAR desnoods een jaartje later , dat lijkt mij veel beter als zij dan ZELF en gemotiveerd aan de slag gaat.

Lastig is het wel denk ik (mijn kinderen zijn gelukkig nog niet zover)

Je kunt er iets tegen over zetten,
Bijvoorbeeld bij een 10 krijg je 2 euro ofzo, of je mag naar een concert als je zoveel 9ens of hoger hebt

Je kan haar misschien beloven om samen met jou iets speciaals te doen, als ze het goed gedaan heeft op school. Een verwenweekend of een beautyfarm of zo. Is ook leuk voor jou :)

ik zit in de derde en ik heb eerlijk gezegd ook een behoorlijk groot deel van mijn 'school carriere' verknald.
Mijn ouders waarschuwden me constant dat ik meer mn best moest doen, ik dat ik meer moest gaan leren.
maar ik deed er niks aan.
het ging heel lang behoorlijk slecht met mijn cijfers en ik gaf er de brui aan.
Maar dat sloeg helemaal om toen ik mijn raport kreeg, en daarop mijn ''inzet cijfers'' zag. (De cijfers van mijn werkhouding)
ik schrok me serieus dood!
ik wist altijd wel dat ik niet zo goed bezig was, maar dat het zo erg was!
Dus bij deze probeer ik te zeggen, ik denk dat je dochter het 'resultaat' (weet even geen goed woord) zelf onder ogen moet gaan zien...misschien dat dat haar wakker schrikt.
bij mij heeft het in iedergeval ontzettend geholpen!

succes!
gr. Elinelouiselois