hoe om te gaan met het volgende?

Bespreek met je eventuele partner wat jullie wel en wat jullie niet willen in verband met de omgang. Stel wat regels op en bespreek dit vervolgens met je zoon. Misschien wil je zoon niet eens elke dag met hem spelen... Misschien is het beter als hij alleen met je zoon speelt en niet samen of alleen met het jongere zusje.
Ik vind het zelf wel heel ver gaan als de vriend van je zoon zelf een bord pakt en mee gaat eten. Dat vraag je als ouders en dat doe je niet zonder te vragen als kind.
Je moet vooral heel duidelijk en consequent zijn naar deze jongen.

ik denk zelf dat je het spelen tussen de vriend van je zoon en je het jongere zusje frustreert. het is niet spontaan want je vraagt het aan hen beiden.

de ene is een jongen, de andere een meisje, en ook nog eens met een leeftijdsverschil.

niemand is verantwoordelijk om het een ander naar zijn zin te maken tijdens het spelen, en bovendien wacht de vriend op je zoon.

je dochtertje kan zichzelf waarschijnlijk ook leren te vermaken. hier kan jij ook een rol in spelen zodat de jongens hun eigen jongensding kunnen doen. of regel een vriendinnetje voor je dochtertje zodat haar entertainment niet van de jongens afhangt.

willen ze toch spelen spreek dan af dat het prima is, maar dat de rollen ook een keer omgedraaid worden. SAMEN spelen dus.

breng de vriend aan het verstand dat er wel degelijk regels zijn, en dat er niemand word uitgesloten, maar doe dit met uitleg en sluit een compromis.
misschien hoeft hij niet bij jou thuis te wachten, maar kan je zoon ook een keer daar thuis wachten? of spreek een tijd af wanneer je zoon er is zodat jullie je allebei niet hoeven te storen aan de manier waarop de overbruggende periode opgedrongen word ingevuld.

ik begrijp wel dat de vriend het een beetje beu is, maar ze willen ook de tijd met elkaar invullen zonder zusje of regeltjes van de moeder. geef ze ook die kans zonder er steeds bovenop te zitten

Kinderen moeten leren hoe ze dit zelf op moeten lossen, maar ook moeten ze de ruimte krijgen om het zelf op te lossen.

Ik zou bijvoorbeeld niet accepteren dat het vriendje bij mij thuis zou 'wachten' tot mijn zoon thuis was, als er niks afgesproken is. Wachten kan ook bij hem thuis (als hij in de buurt woont) en dan komt zoonlief wel langs als hij zin heeft om te spelen. Een hapje mee-eten op woensdagmiddag is gezellig, maar alleen als mijn kind dat ook graag wil en als het wederkerig is (dus de ene keer bij jou, de andere keer bij mij). Het is niet vanzelfsprekend. En warm mee-eten al helemaal niet, dat moet echt van te voren afgesproken worden.

Kleine zusjes die mee willen spelen zijn een eeuwige bron van onenigheid. Als zoon en vriendje afgesproken hebben en samen spelen, hoeft het kleine zusje daar niet met haar neus bovenop te zitten; die kan ook zelf een vriendinnetje zoeken om mee te spelen of iets voor zichzelf gaan doen. De jongens moeten de ruimte krijgen om zelf te spelen, en als ze mee wil doen is het best logisch dat ze zich aan moet passen. Als het haar niet meer bevalt, kan ze iets anders gaan doen.

Maar als jouw kinderen gezellig aan het spelen zijn, ben jij de moeder die zegt dat hij nu niet kan komen spelen, als hij aan de deur staat. Het is jouw huis, jij bent de baas.

Als hij merkt dat er bij jullie ook regels zijn waar hij zich aan moet houden, zal hij waarschijnlijk vaker er voor kiezen om bij hem thuis te gaan spelen met jouw zoon. En dat is helemaal niet slecht. Dan heeft jouw dochter ook wat meer ruimte om haar eigen vriendinnetjes uit te nodigen.

Je kunt ook best afspreken dat er dagen zijn waarop hij zeker niet langs mag komen, als dat het duidelijker voor hem maakt.

Sorry, maar zulke dingen zou ik echt niet pikken.

Is hij het enige vriendje dat je zoon heeft?

Ik zou eens proberen om een ander kind uit te nodigen voor je zoon, zodat die andere eens beseft dat hij niet alle macht heeft in jullie huishouden.

Uit je hele verhaal valt mij op dat jij een nederige rol speelt. Jij vind alles maar goed, stelt geen voorwaarden. Ik vind dat jij veel kordater, krachtiger zou moeten optreden. Ik vind je erg slap overkomen. Ergerlijk zelfs. Die 'vriend' moet maar een andere keer langskomen, als je zoontje er niet is. En als jullie gaan eten dan moet je ook duidelijk zeggen dat het thuis is om naar huis te gaan voor hem en hem naar de voordeur begeleiden. Jij bent nu veel te afwachtend. Je zou ook je dochter eens in bescherming moeten nemen. Kom op zeg, dat beloofd nog wat als die 'vriend' groter is en nog steeds bij jullie over de vloer komt! Op bepaalde dagen en tijdstippen is die 'vriend' gewoon een Persona Non Grata. Hou je daar aan en wordt wakker. Actie. Geen gezeur en fluwelen handschoentjes.

Ik weet niet of ik dit hele lange verhaal goed snap, maar ik vind/vond het niet geweldig als ik een vriendin/vriendje kwam spelen dat m'n zusje dan mee moest doen.
( ben nu trouwens 15)

Ik heb al een boel nuttige dingen gelezen in de antwoorden van de anderen. Eén belangrijk ding zou ik nog willen aanvullen.

Ik ben zo benieuwd wat je zoon ervan vindt. Het is tenslotte zíjn vriend. Heeft hij er last van, dat het vriendje regelmatig over hem baast? Vindt hij het prettig dat het vriendje elke dag komt? Merkt hij ook dat het vriendje jaloers kan reageren als hij met een ander speelt? Is hij het ermee eens dat het zusje de mindere rollen krijgt toebedeeld in het spel?

Vanuit zijn perspectief zou ik me kunnen voorstellen, dat hij soms ook meer grenzen zou willen durven aangeven. Maar ook, dat het zusje in de vriendschap echt minder belangrijk, ja soms zelfs irritant voor hem kan zijn (dit is nl. volkomen normaal tussen broers en zussen). Als je zoon problemen ervaart, kun je samen met hem oplossingen zoeken.

Misschien ziet hij helemaal geen problemen. In dat geval ligt het bij jou. Je kunt dan helder maken wat je zelf (on) prettig vindt en zelf heldere grenzen stellen waar je je wel prettig bij voelt.

Oja, en voel je niet te schuldig als je een verworven recht van het vriendje terugdraait. Leg hem gewoon eerlijk uit waarom en vertel erbij dat je het juist wilt om het fijner te laten worden. Succes!

Als ik eerlijk ben ben ik het eens met het feit dat jij over je heen laat lopen. Het feit dat hij zelf al een bord pakt en zelf besluit mee te eten zonder te vragen en jij vind dit uiteindelijk maar goed. Krijgt die jongen thuis niet te eten?
mist zijn moeder hem niet thuis aan tafel? Ik denk persoonlijk dat er daar thuis iets niet goed zit maar ja.

Het feit dat er staat dat jij vraagt of hij dan met het jongere zusje wil spelen. Tuurlijk doet hij dat, hij is nog klein denk ik en durft misschien geen nee te zeggen...daar is hij nog een kind voor. Hij voelt zich waarschijnlijk opgedrongen en het is eigenlijk niet aan jou om te gaan vragen of die met die wil spelen. Ik vind het ook geen taak als ouder om te willen dat broer en zus samen spelen. Misschien willen broer en zus dat wel helemaal niet maar doen ze het omdat jij dat wilt. Deze jongen vind jij opdringerig omdat HIJ met zijn vriendje wil spelen maar ik lees hier ook in dezelfde zin dat JIJ wilt dat broer en zus samen spelen...jij dringt je dus net zo goed op.

Als je kinderen wilt leren voor zichzelf op te komen moet je je als ouder zijnde niet mengen in hun ruzies. Als ze werkelijk ruzie hebben onderling (wat ik nog niet opmaak hieruit) dan kunnen ze dit heel goed zelf uitvechten. Door het als ouder te beoordelen op te lossen leer je je kind niet voor zichzelf op te komen....je neemt ze teveel in bescherming. Misschien vind je dochter het wel leuk om de boef te spelen...(dat vond ik trouwens wel leuk vroeger). Jongens zijn nu eenmaal graag bazig over meisjes en wie zegt dat jouw zoon niet ook je dochter opdringt met een bepaalde rol en dat jij je zoon in bescherming neemt en zijn fouten niet wil zien maar deze jongen automatisch als de schuldige aanwijst omdat het jouw zoon niet is?

Als buitenstaander....Jij in dit geval....kan je een incident niet beoordelen als je er zelf niet bij geweest bent, met dit spel bijvoorbeeld. Ook niet aan de hand van verhalen van je dochter alleen of je zoontje....kinderen geven altijd een ander de schuld als het zijn/haar zin niet krijgt. Laat ze het zelf oplossen..worden ze wijzer van.

ik denk dat ik een goed advies weet... mijn moeder zegt altijd als mijn zusje irritant is zegt mijn moeder altijd dat de volgende keer of een week ofzeu ze geen vriendinnetje mee mag dus als dat vriendje van je zoon irri is zeg je dat hij volgende paar keer niet mee mag. als dat niet helpt weet ik op dit moment geen advies meer...
veel suc6! ;)

Toegevoegd na 6 minuten:
P.S. ik vind het trouwens vreselijk als mijn zusje mee moet speken met me en mijn zusje ook dus als dat de enige klacht is : laat je dochter ook een vriendinnetje mee nemen naar huis!