Veel ruzie met mijn ouders, hoe houd dit op?

Alles vergeven.. Het zijn je ouders ze kunnen alles zeggen en doen.. Respect geven aan je ouders is het aller mooiste

Ik heb tussen mijn 13e en 15e ook best veel ruzie met mijn ouders gehad. Jij wilt je vrijheid, omdat je vindt dat je er de leeftijd voor hebt, je ouders willen je nog beschermen en zorgen dat je goed terecht komt, omdat ze van je houden. Het is van beide kanten niet kwaad bedoeld, alleen jullie hebben nog een beetje moeite om je in te leven in de bedoelingen van de ander. Probeer duidelijk uit te leggen wat je graag zou willen, maar probeer ook rekening te houden met hun wensen en angsten. Jullie moeten gewoon allemaal even wennen aan de puberteit, maar het gaat echt over!

Had je voorheen wel goed contact met je ouders? Het lijkt erop dat je al puberend in de fase komt dat je niet meer tegen de goedwillendheid van je ouders kunt. Want bedenk dat zij het goed met je menen. Het ouder worden, meer zelfstandig worden gaat voor hen sneller dan ze aankunnen en hopen dat je nog niet de bedreigende 'wereld' ingaat. Betrek ze bij je ideeën als je wilt uitgaan. Laat zien dat je met anderen bent die zij kennen, dan laten ze je makkelijker 'uit'gaan.
Natuurlijk willen ze dat je goede cijfers haalt, wie wil dat niet?

probeer eens op een rustig moment met je ouders te praten. vertel dat je snapt dat er regels en vraag of ze je willen overhoren voor een proefwerk (weten ze wat je allemaal in je hoofd moet proppen, en zien ze dat je je best doet)

vraag of er een compromis te sluiten is, jij doet wat ze vragen van je, maar je wil ook met je vriendinnen op pad omdat je het leuk vind, en je anders buitengesloten voelt.
misschien is er een tijd af te spreken waarom je thuis moet zijn of dat ze je ophalen (niet goed voor je imago natuurlijk, maar als het een optie is om te mogen gaan kan je het overwegen)

probeer niet te kibbelen over het welles nietes, maar probeer een oplossing te vinden voor het probleem waar het eigenlijk om te doen is.

ik vind het van je moeder vreemd om te vragen of je naar een internaat wil. waarschijnlijk is het uit onmacht, maar fair is het in ieder geval niet!


succes!!

In verband met je schoolresultaten overdrijven je ouders wel wat, je kan je kind ook teveel pushen. En dat internaat begrijp ik ook niet.

Maar ik zou toch proberen met je moeder te praten als er (nog) geen ruzie is. Tijdens een ruzie smijt je er vanalles uit dat je niet meent. Stel haar eens voor om onder jullie beidjes te gaan shoppen of iets te gaan drinken/eten. En probeer dan rustig uit te leggen wat je graag zou willen. Ik neem aan dat je overdag bedoelt, als je 'met vriendinnen de stad in wil gaan'? Als jullie dan beiden een beetje water in de wijn doen kan je misschien tot een compromis komen?

Je mag ook niet vergeten dat de overbezorgdheid van je ouders alles te maken heeft, met het feit dat ze je graag zien. En dat ze niet willen dat je iets overkomt.

Respect en vertrouwen kun je niet afdwingen, dat moet je verdienen. Als je samen met je moeder de afwas aan het doen bent, is een heel mooi moment om met haar te praten. Of als jullie samen aan het koken zijn. In het algemeen ,als jullie samen iets doen, ook als je een klusje samen met je vader doet. Probeer wel tijdens klusjes die je met één van hen doet, niet met allebei samen, want dan steunen ze elkaar..........
Succes.

Welkom in de puberteit vs. ouders die niet zo goed weten hoe ze ermee om moeten gaan.
Laat me raden, jij bent de oudste? Of enig kind?

Nou, het is in ieder geval heel natuurlijk dat je ouders zo beschermend en bezorgd over jou doen.
Wat alleen maar avérechts werkt natuurlijk!
Want jij wil juist je vrijheid, nou ik geef je groot gelijk.
Jij bent zover om wat meer te gaan ontdekken, meer je eigen pad te gaan.
Lol te maken met je vriendinnen.
Kan ik me heel goed voorstellen.

Maar bedenk wel, 13 is jong om alleen met vriendinnen de stad in te gaan.
Niet om jou nou te benadelen ofzo helemaal niet!
Maar als er iemand kwaad zou willen zijn jullie een mooi doelwit.

Als je dalijk 15/16 jaar bent, heb je waarschijnlijk al veel meer vrijheid. En bezit je ook wat meer verantwoordelijkheidsgevoel.

Accepteer dat ze je nog even thuis willen houden, ze doen het echt uit liefde en zorg voor jou. (Ook al geloof je dat soms niet!)

Wat school betreft vind ik dat een 7 en een 8 uitstekende punten zijn. En je kunt niet altijd overal even goed in zijn dus een 5je of een 6je ergens tussendoor lijkt mij geen probleem. Dat moeten ze ook van jou accepteren.
Waren ze zelf altijd zo perfect? Hadden zij altijd 7's?

Ik durf je wel te vertellen, dat dit heus niet de laatste ruzies zullen zijn geweest.
Maar ruzie maken is gezond. En vooral het goedmaken.
Daarvan kom je dichter bij elkaar. Heel raar proces, soms moet er iets vooraf gebeuren voordat je de volgende stap bereikt.

Maar praat ook regelmatig met je ouders daarover, zonder een ruzie sfeer. Gewoon ontspannen en vooral redelijk blijven. Blijf bij het onderwerp en vertel echt hoe jij je erover voelt. En dat jij het nu even wilt vertellen, zonder dat ze onderbreken en dat het belangrijk voor jou is dat ze daar ook naar luisteren op dat moment!
Dan kunnen ze later hun mening geven!

Succes ermee, laat ze een beetje heel he ;) ze bedoelen het goed. En kan me wel voorstellen dat ze af en toe wel met de handen in het haar zitten.
Het belangrijkste is dat je niet vergeet van ze te houden!
Ze willen waarschijnlijk alleen maar het beste voor jou, al kunnen ze dat niet afdwingen!

Ik kan je goed begrijpen dat je je hier rot om voelt, maar geloof mij: dit gaat allemaal beter worden. ik heb eenzelfde periode doorgemaakt toen ik jonger was. Jij wil je vrijheid, jezelf zijn en zoeken naar je eigen weg, terwijl je ouders voelen dat ze je moeten beginnen loslaten. Zij zijn bang voor wat je kan overkomen en bang dat je toekomst slecht zou aanvangen. Dit botst. Laat je ouders voelen dat je hen wil vertrouwen en je verantwoordelijkheid zal tonen als zij jou vertrouwen. Je geeft beter toe als je een klein beetje ruimte van hen krijgt, al is het niet alles wat je zou willen en toon daar dat je de vrijheid die je vraagt aankan. Stel hen gerust dat je al een grote meid bent geworden en voorzichtig genoeg bent om je grenzen af te stellen.
Succes, ik duim voor je ;)

Die ruzie houd van zelf op. Het komt niet door jou, en ook niet door je ouders. Het komt doordat je 13 bent. Dit heet 'puberen'. Maak je geen zorgen, als je een jaar of 16-18 bent is het voorbij.

Probeer het ook eens van de kant van je ouders te bekijken. Een kind is het aller, aller belangrijkste in hun leven, ook al denk jij misschien anders. Het loslaten van je kind is ook al weer een van de moeilijkste opdrachten in het leven. Daar moeten ouders na toe werken, dat gaat niet van de een op de andere dag. Maar ik begrijp het.... je vriendinnen mogen "allemaal" wel, en jij niet!

En wees eerlijk, écht veilig is het niet meer, lees maar de krant, check het net, kijk naar het nieuws. Een mensenleven, ook die van een 13 jarig meisje is nog maar weinig waard. Loverboys, ghb, geweld, bedreiging, drugs en andere shit liggen op de loer. Ik snap dat dat soort dingen jou écht niet zullen overkomen, jij kijkt wel uit! Maar vergeet dan niet dat je niet overal de controle over hebt, sommige dingen gebeuren je gewoon.

Okay, ik heb al gezien dat het antwoord dat je wilt horen hier niet tussen staat.... ;-) en iedereen maakt dit soort dingen mee. Het is al eerder genoemd, zoiets heet pubertijd... tegenstijdige belangen dochter/ouders, en daar zul je doorheen moeten! Probeer in ieder geval altijd voor ogen te houden dat je ouders het uit liefde doen, uit liefde voor jou en de angst dat jou iets zal overkomen, blijf redelijk en vooral.... praat met elkaar!

succes en sterkte!