Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat te doen als een kind van 5 jaar zegt dat hij het leven zwaar vindt, niet gelukkig is en zijn hartje van steen is? Herkent iemand dit?

Het jongetje is enigst kind. Hij is erg gevoelig en intens lief. Kan enorm stralen en uitgelaten blij zijn als hij het naar zijn zin heeft. Is introvert naar onbekenden.
Is motorisch wat zwak.

Ouders bagatelliseren het niet weg, maar willen zijn verhaal zeker ook niet voeden. Vragen wel naar het waarom...daar komt niet meer uit dan dat hij het zo voelt.

Verhalen als ga naar de psychiater, psycholoog hoeven niet wanneer deze niet onderbouwd zijn. Ik vraag me af of meer mensen dit herkennen en wat zij gedaan hebben.

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
16.8K
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
:( wat erg! Sterkte!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik moet hier bijna van huilen weetje dat :( ik vind dit echt heel erg!!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Mijn dochter van 4 zegt ook vaak dat ze niet gelukkig is en dat ze alles zwaar vindt. Ze heeft momenten dat ze niks wil doen, niet eten, niet drinken, niet spelen enz. Maar ze kan ook heel gelukkig worden als je met haar een kleurplaat gaat inkleuren bijvoorbeeld. Ze kan heel snel van stemmung veranderen. Ik weet niet of het bekend komt bij jou, maar ik denk dat het tijdelijk is.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
heftig hoor succes!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
heb/heb ik ook soms (soms niet altijd)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Nee hoor MariaAnne je ziet het niet verkeerd, kinderen zijn ook mensen. Mensen die mijn inziens bewuster/dicht bij zichzelf in het leven staan dan menig volwassen.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ik herken mezelf een beetje in dat jongetje.. ik zei zulke dingen ook op erg jonge leeftijd, was erg teleurgesteld (nog steeds eigenlijk) in deze wereld. Ik heb ook altijd het gevoel gehad dat deze wereld er anders uit hoort te zien. Ik bemoeide me (en begreep) al op hele jonge leeftijd met de volwassen wereld. Sommige mensen zeggen dat ik ook een soort van indigokind ben, zoals eerder in een antwoord hier genoemd. Ik weet er zelf erg weinig van (hou niet zo van zweverig gedoe :p) maar ik voel vanalles.
Misschien heeft hij hier ook iets weg van. Bij mij werd er vroeger heel weinig aandacht aan gegeven, aan die gevoeligheid enzo. Ik denk dat dat wel heel belangrijk is, hoe precies weet ik dus ook niet, maar mijn ontwikkeling ging echt de verkeerde kant op. Nu heb ik een partner die mij alles vertelt en uitlegt over die gevoeligheid/indigo etc en sindsdien ben ik heel erg gegroeid. Ik heb ook diagnose ADD gekregen.

Kortom: ik kan je niet zoveel uitleggen over hoe je om kan gaan met die hooggevoeligheid en kijk op de wereld, omdat ik zelf nog zoveel moet leren, maar misschien kun je er eens iets over opzoeken, en over ADD bijv. Diagnose's ben ik persoonlijk niet dol op maar goed.

Stuur gerust een berichtje naar me als je meer wilt weten over die bepaalde manier van belevingswereld.

Succes ermee!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank je wel dat je dit wilt delen. Het stelt me wel gerust. Ik laat het even bezinken. Wel alvast een vraag, het kereltje is nu 6 jaar (hij begon met de uitsprakem toen hij 5 jaar was), momenteel zegt hij ook dat hij boos is op zichzelf en zichzelf stom vindt. Herken je dit? Wat zit erachter? Uhmm, en nog een vraag (een hele lastige): op welke manier hadden je ouders je kunnen steunen/ verlichting kunnen geven?
Zelf ben ik wel spiritueel en bezig met het hoger bewustzijn (gevoelsleven, leven vanuit t hart). Ik omring het mannetje vanuit heel veel liefde. Ook als hij in zo'n bui is, dan kan ik hem op schoot nemen en zeggen dat hij juist zo'n mooi jongetje is (waar dan een: 'niet waar en je begrijpt t toch niet' op kan volgen). Nee en ik begrijp het idd ook niet. Ja, de wereld waarin we leven vind ik ook niet mooi: angst, macht, geld...onrust...meer en meer...controle... Ga zo maar door. Alleen op mij heeft het niet zo'n invloedt als bij hem en bij jou...dus hoe kan ik voor verlichting zorgen? Onze band is harmonieus. Met zijn vader ligt hij daarentegen regelmatig in de clinch (erg ratio).
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ben ik weer. Ik wil idd wel meer weten over die bepaalde belevingswereld. Mede omdat die kleine weleens zegt: 'Ik kan het niet zeggen, want je begrijpt het toch niet.'
Dit zal enerzijds met zijn onvetmogen te maken hebben omdat hij te jong is om te zeggen wat er voor hem is. Aan de andere kant begrijp ik het waarschijnlijk echt niet omdat ik de wereld niet zo ervaar als hij.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Sorry ik val een beetje in de herhaling.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
hey... een mede ADD-er! :O) op schoot nemen als ie boos is lijkt troostend (dit moet het zijn) maar hij weet waarom jij dat zo bedoeld. rustig maken... maar hij voelt zich nog steeds niet begrepen dus je neemt niets weg bij hem. de frustratie blijft dus. de wereld waarin jullie leven is niet mooi, je vertelt waarom, maar bedoeld hij niet zijn eigen wereld waarin hij zich zo onbegrepen voelt? de band kan dus harmonieus zijn, maar dit staat los van het begrip en begrepen worden, dus jezelf kunnen en mogen zijn.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Hey, sorry mijn reactie duurde even.
Het boos zijn op jezelf en jezelf stom vinden herken ik zeker. Moet er ook wel bij zeggen dat ik sommige zware uitspraken vroeger ook van iemand anders gehoord had (mijn moeder). Maar ik was ook vaak boos op mezelf omdat ik niet was zoals de meeste kinderen. Ik beleefde de wereld denk ik op een soort dieper niveau. Ik vond de wereld vooral erg ruw, plat, oppervlakkig. Zoiets. Hoe de mensen met elkaar omgaan enzo. Daar heb ik nu nog steeds regelmatig moeite mee. Ik wilde normaal mee kunnen doen met andere kinderen, maar het botste met mijn gevoel. Dat maakte me ook boos. Ik had het alleen niet naar mezelf moeten richten. Dan kom ik ook meteen op je 2e vraag: mijn ouders hadden me meer kunnen steunen als ze me meer hadden gestimuleerd om te mogen zijn wie ik ben. Mijn pa heeft me daarin vooral opgevoed eigenlijk, en hij is nogal van het harde werken en normaal meedoen met de massa. Hij uit verder nauwelijks iets van emoties (behalve frustratie) en dat heeft me ook altijd al enorm kunnen frustreren. Als kind zag ik al dat mijn pa zichzelf erg tegenwerkt in zijn emoties en altijd maar stug doorgaat met werken en het de rest van het gezin ook wilde leren.
Een stevige knuffel af en toe, of een compliment, had me trouwens ook wat meer moed en warmte kunnen geven maar volgens mij doe jij dat ook wel :) Mijn partner met wie ik nu samenwoon stimuleert mij wel om mezelf te mogen zijn. Ze vindt mijn hooggevoeligheid (of indigo-trekjes, hoe je zoiets wilt noemen ;)) juist heel mooi en zegt ook dat ze juist blij is dat ik me niet laat meeslepen door de harde wereld. Ze steunt me in het sterk maken van mijn persoonlijkheid. Nu ik op mezelf woon, samen met haar, voel ik me veilig en in een veilige omgeving groei ik heel snel. Als de wereld weer eens rauw op mijn dak valt weet ik dat ik binnen iig veilig ben :). Soms heb ik het ook wel even nodig om te horen dat ik het mezelf allemaal niet zo hoef aan te trekken. Iedereen is anders en ik mag ook zijn wie ik gewoon ben. Dit, omdat ik (Uitspraak van iemand anders, naam vergeten, maar vond het heel doeltreffend) mensen soms zo sterk emotioneel aanvoel dat ik even niet meer precies weet waar de ander ophoud en waar ik begin. Kortom: een veilig thuis waar je lekker jezelf mag zijn en waar je gevoelige kant gewaardeerd wordt is voor mij persoonlijk het belangrijkste hier in. Als je nog iets wilt weten of het is niet duidelijk, vraag gerust.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Mips, thx voor je woorden! Volgens mij is mijn vraag bijna outdated...en ik heb niet de beschikking over een compu om netjes af te sluiten. Het is zoals het is ;-)
Ik wens je alle goeds en moois toe. En weet wanneer je vanuit je eigen puurheid leeft komt het leven je toe! Harte groet, Puur
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De eigen ervaring (hoe pijnlijk ook).

Andere antwoorden (19)

niet te veel op door gaan, laat het kind lekker kind zijn, spelen, lachen enz.
Met te veel er naar vragen zal het kind op deze wijze doorgaan. (aandacht van ouders, maar in een negatieve zin).
Dus niet pushen met doorvragen hierop.
Geef positieve aandacht.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik zou eerst eens doorvragen hoe hij daar nu toch bij komt. Ik denk dat wanneer een hummel van 5 zoiets zegt, hij iemand aan het napraten is. Althans, dat is mjn eerste gedachte. En dan zou ik met die persoon gaan praten en uitleggen dat ik het niet zo handig vindt dat deze persoon zulke zaken neerlegt bij een koter van 5.

Herkenbaar hierin is voor mij dat ik min of meer hetzelfde meegemaakt heb met 1 van mijn koters. Die bleek ook iemand na te praten, en dacht dat het de juiste wijze was om aandacht te krijgen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik begrijp wat je zegt. Het jongetje praat alleen te specifiek en kan ook andere woorden gebruiken om hetzelfde te duiden.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
als deze heb zijn geleerd wel ja.
voor volwassenen is het al moeilijk om gevoelen in woorden uit te drukken, laat staan bij een jong kind die niet kan verwoorden wat het voelt en niet kan associëren zoals wij dat doen. hierbij is de woordenschat ook nog eens veel beperkter op die leeftijd, dus gebruik je de woorden die je kent, die je hebt gehoord. het #kan# dus heel wat anders zijn dan domweg napraten zoals sommigen hier denken.
Ik heb zo een idee dat dit kindje veel tussen volwassen mensen zit. En zoals je weet kleine potjes hebben grote oren. Ze vangen toch veel verhalen op en soms weten ze de betekenis hiervan niet. Dit is toch ook geen uitspraak van een kind? Lijkt mij meer een uitspraak die opgevangen is van een volwassen persoon. Zou er eens op letten of er iemand in de familie/kennissenkring zit die zo praat.
Misschien wil hij er ook bij horen en denkt hij met deze uitspraak aandacht te krijgen.
Zou het zeker wel serieus nemen en het in de gaten houden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Daar dacht ik ook gelijk aan. +1
Hoorde aan mijn kinderen ook altijd dat IK moe was, ze gingen dan ook zitten met een : hè he en een diepe zucht.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank je wel voor je reactie. Uiteraard is er gekeken naar de herkomst van de uitspraken. Moeder is spiritueel ingesteld maar praat zelf niet over stenen harten. Hij zit op een christelijke school dus er is gedacht aan een bijbelverhaal..idee???
Verder is er uiteraard tv waar ook de meest bizarre kinderprogramma's op verschijnen.
Feit is wel dat het kereltje erg specifiek is en hetzelfde ook op een andere manier kan zeggen. Hij is taaltechnisch sterk.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Kan best zijn dat hij ook spirituele gave heeft. Mogelijk zijn er dingen die hij voelt en ziet die anderen niet zien. Wel belangrijk dat hij dan goed begeleid wordt. Ik heb al een paar artikelen gelezen over paranormale kinderen in het blad vriendin. Je zou dit verhaal ook kunnen voorleggen, wie weet komt er meer achter weg op dit vlak dan jij denkt.
Haar homepage is
http://www.benazir.nl
benazir@knobb.info kun je dit verhaal ook mailen.
Heel veel succes!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik zal de artikelen eens bekijken. Overigens weet ik dat hij geen dingen ziet, daar hebben we voorzichtig eens naar geinformeerd bij hem. Brrrr, ik vind dat persoonlijk eng!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
woorden zijn om uit te drukken wat het kind voelt. hoe moet het anders aan die woorden komen? al zouden het de woorden zijn waarvan de je bron kan achterhalen, maakt dit verschil (hoe leert een kind ook al weer te praten? juist!!! door te papagaaien...) woorden zijn maar uitdrukkingen, maar wat wil het kind hier ECHT mee vertellen? ik denk dat dáár eens naar gekeken moet worden.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Hé, Puur... je verrast me, waarom vind jij dat eng?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
als ie wat zou zien zou ie zich toch niet persoonlijk uitdrukken en zou ie weten dat jij hem wel begrijpt want het zal m niet zijn ontgaan dat jij hier open voor staat lijkt mij
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
He Kristal, ik heb het niet zo op de geesteswereld wanneer ik deze erover nadenk. Ik zie nu wel ineens dat deze ratio benadering met name vanuit angst komt. Ik geef toe dat als ik vanuit gevoel kom de geesteswereld me zachter en liefdevoller aandoet. Kortom de brrr was wat kort door de bocht :-)
Logeert hij veel bij vriendjes of misschien bij vrienden die oppas zijn voor hem die veel ruzie hebben ?
Het klinkt alsof hij verhalen hoort die niet voor zijn oren bestemd zijn...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het zou kunnen dat dit kind teveel bij volwassenen zit zoals anderen zeggen in hun antwoord,dit is zeker heel ongewoon voor een kind van 5.
Maar ik moest ook denken aan een programma dat ik een tijdje geleden zag over hoogbegaafde kinderen.
Die zeiden bijna allemaal dit soort dingen.Maar ik weet natuurlijk niet of dit hier aan de orde is.
Misschien weet je dit zelf?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ja... Inderdaad! Derek ogilvie komt weer in theater! Misschien een optie... +je
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik weet niet of hij hoogbegaafd is. Wat is hoogbegaafd?
Qua taal is hij sterk, hij begrijpt veel en hij is erg gevoelig. Het rapport van groep 3 moet nog komen (hij is 6 jaar en niet 5, maar met 5 jaar begonnen de uitspraken).
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik bedoel hoogbegaafd als in zeer hoge intelligentie.
In die documentaire(de naam weet ik niet meer)was een jongetje dat ook doodswensen uitte en nog
veel meer verontrustende dingen zei.
Er kwam een kinder-psycholoog aan te pas en toen bleek dit kind hoogbegaafd te zijn.Deze kinderen zijn,helaas,vaak niet erg gelukkig omdat ze geen aansluiting vinden bij leeftijdgenootjes.Ze zijn natuurlijk veel verder in hun manier van denken en andere kinderen begrijpen dit niet.Het moeilijke is ook dat hun prestaties in de klas vaak niet eens zoveel beter zijn(en soms zelf minder!) omdat ze zich vervelen en hun best niet doen( het is niet interessant voor ze,ze zijn eigenlijk al veel verder)
Vaak hebben ze ook extreem veel vragen over alles en zijn ze al erg gevoelig voor (volwassen) emoties.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Duidelijk, ik heb zelf ook weleens iets gezien of gelezen over deze kinderen. Niet makkelijk...
Dit herken overigens niet bij dit mannetje.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
het rapport zegt in de meeste gevallen weinig over de intelligentie van een kind. veel hoogbegaafde kinderen zijn op school hele doorsnee kinderen qua resultaten.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
alknobe:Dat zei ik ook in mijn reactie;dat hun prestaties in de klas vaak niet zoveel beter zijn,vaak zelfs minder omdat ze zich vervelen.
ik zou me afvragen hoe dit kind aan deze woorden komt, want het is wel degelijk een enorm alarmsignaal.
(over)gevoelig, of juist intenst genieten.... alles gaat dus een beetje met uitersten, een stukje heftiger dan bij andere kinderen.
wat onzeker naar vreemden (kat uit de boom kijken) op welke signalen let het kind? non-verbaal, of verbaal...

ik vind het niet vreemd dat het kind niet kan verwoorden waarom het zich zo voelt. voor volwassenen is het al moeilijk om een gevoel in woorden om te zetten, laat staan voor een kind dat minder goed kan relativeren, analyseren en verwoorden.

het is dus een slim gevoelig jongetje wat veel oppikt uit zijn omgeving.

en ja ik herken het, alleen in de vrouwelijke uitvoering (meid van 5 jaar destijds) ik ben wel naar een psycholoog geweest omdat kinderen op deze leeftijd niet zulke gedachten horen te hebben, ik er niet achterkwam waar het vandaan kwam, het ook niet overwaaiden, en er dus zelf niets aan kon doen om het te veranderen.

diagnose na 2 jaar bij deze dame... ADD en HSP
5 jaar is namelijk erg jong om dit vast te kunnen stellen
(event problemen wb leertempo, wegdromen, vergeetachtig zijn, concentratie komen dus nog niet op deze leeftijd voldoende aan het licht waardoor een juiste diagnose lastig wordt)

bij de bron vind je meer info hierover zodat je kan kijken of je iets kan herkennen hierin of weet waar je eens extra op kan letten?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank je wel voor je info. T kereltje is 6 jaar, de uitspraken begonnen toen hij 5 was en gaan nog steeds door. Heb er zelf ook ovet nagedacht of hij ADD heeft. Hij zit nu in groep 3 en ik heb t gevoel dat hij stagneert in zijn kunnen, terwijl hij wel de brains heeft (althans dat denk ik, groep 1&2 score a op de cito??). Zn rapport moeten we nog krijgen, hoor.
Vriendin van mij heeft zoontje gediagnosiseerd met ADD en ze hebben wel wat van elkaar weg. Maar goed, zoals ik altijd roep op GV. T ligt niet aan die mensen/ kinderen, t ligt aan t steeds drukker wordende leven. Ik ben mn maatregelen dan ookal aan het nemen: minder tv en ds (als het aan hem ligt, het liefst de hele dag), wandelen, rust, kleuren etc. Wat heb jij voor dingen gedaan bij jouw dame (of is t jouw dame niet?). Ik kan je trouwens t Wonderspel adviseren, is ontwikkeld door mijn vriendin voor haar zoontje. Ze zijn bezig t op de markt te brengen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
bij mijn dametje (dochter idd) heeft de diagnose zelf heel erg geholpen. zij was namelijk niet het 'probleem' of anders, maar de rest van de maatschappij waardoor ze onzeker werd, en alles op haarzelf betrok. met die diagnose kon ik ook naar anderen uitleggen wat er aan de hand is. binnen mijn 'gezin' is ze niet anders want dat zijn we hier allemaal. (ikzelf heb ook ADD en ben HSP, mijn zoontje heeft ADHD) dus ik begreep waar het gevoel vandaan kwam. wat ik heb gedaan is ten eerste haar gevoel erkennen, en vandaar uit laten zien dat het niet erg is om anders te zijn, maar vooral dingen die goed gaan benadrukken. ze heeft altijd al geweten dat ze anders was dan anderen en dacht daarom dat ze 'fout' was. hierdoor is ze gaan twijfelen aan zichzelf, heeft de lat veel te hoog gelegd, ik leg niet de nadruk op de beperking, maar op hetgeen je hier mee kan, wat goed gaat, en motiveer waar ze in uitblinkt. problemen met het lezen komen bv door haar dyslectie, en NIET omdat ze dom is. ze heeft een rijke fantasie en is erg creatief, dus motiveer ik haar om verhaaltjes te schrijven. (hierbij moet ze ook lezen). verder zijn deze kids snel van de kaart, dus duidelijkheid bieden, opdrachten/informatie opsplitsen in kleinere onderdeeltjes, vertellen wat je gaat doen/ondernemen bij elke stap.
bij alles wat ik doe ben ik eigenlijk bezig om het zelfbeeld wat op te krikken waardoor ze wat zekerder worden van zichzelf.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ADD is niet alleen rustig zijn, de drukke aanleg is zeker aanwezig. onze bekabeling heeft een prikkel van buitenaf nodig om scherp te blijven (meestal een soort van spanning) het kan heel goed zijn dat dit bij het jongetje de ds is (moeite doen om het level te halen, spanning omdat het lukt of niet, en zeker de hyperfocus zou mee kunnen spelen als het idd om ADD gaat) mijn zoontje is net zo verslaafd aan de DS, xbox en de Wii. hij zit bij het tv kijken bijna vast aan de beeldbuis en moet dan ook altijd 3 keer roepen voor ik weer in zijn wereldje door kan dringen :) tv of gamen kan je dus gebruiken als motivatie (kids kunnen het namelijk van deze kant zien..... ik mag niet gamen want ik..... vul maar in, veel AD(H)d-ers zijn onzeker en betrekken het op zichzelf. je kan ook zeggen: we gaan naar de speeltuin/voetballen etc (oefenen grove motoriek) en dan mag je daarna even op je DS (tijd afspreken desnoods met kookwekkertje erbij....ADD en tijd.... das geen goede combi! :) met de DS word de fijne motoriek geoefend en kan het kind zich even terug trekken in zijn eigen wereldje. ik vind het overigens super dat je op deze manier op zoek bent naar meer info en mogelijke oorzaken omdat je zo bij het jongetje betrokken bent!
echt een hele dikke pluim voor jou!!!!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Tja, ik twijfel over de add als ik zo je verhaal lees..maar goed wellicht is hij nog te jong voor de diagnose. grappig jouw uitleg over de bekabeling. Dit kereltje -het is mn zoontje overigens :-)- is helemaal weg van achtbanen of andere kermisattracties. Als hij uit zo'n attractie komt heeft hij het hoogste woord tegen iedereen, terwijl hij normaal heel introvert is naar vreemden. Vwb de ds en tv enzo. Ik zie bij hem dat hij nergens de zin en motivatie kan opbrengen wanneer hij te lang ds't of tv kijkt. Naar mijn gevoel is hij dan chagerijniger en prikkelbaarder dan wanneer hij tekent of met strijkkralen ofzo bezig is. Oh ja buitenspelen is ook geen hobby. Ben hard bezig die knop om te krijgen! Kun je misschien nog iets zeggen over de beleving van de wereld (ik weet niet of jij vroeger ook zulke uitspraken als 'zwaar leven' etc deed)? Hij zegt nl wel: 'Jij begrijpt me ook helemaal niet...'
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
wat betreft de tv, dat zijn zoveel beelden en indrukken maar het kan boeiend zijn. echter kunnen deze wel uitputten waardoor hij prikkelbaar kan lijken (zoals bij te weinig slaap) het is naar mijn idee logisch dat ie ergens anders geen energie voor heeft.
strijkkralen of tekenen geven veel en veel minder prikkels, maar voor anderen is het een zelfde bezigheid zoals tv kijken. wat betreft de achtbaan.. ik herken dit. overdonderd worden door het gebeuren, het ervaren ten top. impulsief zijn dus er spontaan alles uitflappen want het wás me toch een ervaring!! ik sprak een paar keer uit dat niemand me begreep, maar bij het antwoord... stel je toch niet aan, jij begrijpt mij niet was ik er snel klaar mee en heb ook veel twijfels en zorgen voor mezelf gehouden door die reactie. heb zelf ong. 2 jaar mijn diagnose, maar omdat ik het op deze manier niet voor mijn kids wou heb ik gelukkig de ellende van het niet begrepen en een beroerd zelfbeeld/eigenwaarde voor een groot deel kunnen besparen zodat we nu bezig zijn om alles een beetje op de rit te krijgen. ik zie nu dus ook pas wat het aandeel van ouders hierin kan zijn en dat mijn kids eigenlijk al verder zijn dan dat ik zelf hierin ben. wat mij is opgevallen is dat mensen zeggen dat je niet kan merken wat er in een hoofd van een kind om kan gaan (dit riepen de leerkrachten tegen me toen ik zeker wist dat het ADD was bij mijn meid, maar de diagnose er nog niet was)
vanuit 'het niets' kwam mijn meid met vragen over iets, en niet 1 keer..!! door hierop door te vragen kom je achter een hele hoop dingen wat er allemaal in de kleine koppies omgaat. misschien kan je hier ook wel wat mee....?
naast alle andere mogelijkheden... misschien is hij gewoon heel gevoelig. Hooggevoeligheid kan hoge pieken en diepe dalen veroorzaken, en kan er ook voor zorgen dat het leven zwaar is.
ik vind de woorden die hij gebruikt wel indrukwekkend, maar was het niet gewoon een moment opname? een moment van ongelukkig zijn? kinderen kunnen immers alles zo uit zijn verband rukken en helemaal zonder perspectief zitten. Die ene ruzie met een vriendje, lievelingsknuffel kwijt, noem maar op, genoeg redenen voor een kind om met een enorm gebroken hart rond te lopen terwijl er in werkelijkheid niets ernstigs is.
Als hij daadwerkelijk erg gevoelig is, dan kan dat wellicht ook zwaar voor hem zijn tegenover leeftijdsgenoten. kinderen zijn soms te eerlijk en te hard tegen elkaar.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het kan zijn dat het kind Hoog Sensitief is. Er is een goed boek over (HSK). Het boek geeft handvatten voor kind en ouders...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ha ja. Hoog sensitief. Zegt misschien meer over verwachtingen van ouders dan over de vermogens van het kind.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De vermogens van een kind zijn een min of meer vaststaand gegeven. Het boek geeft handvatten voor het kind om om te gaan met zijn eigenschappen. Letterlijk om overeind te blijven als de wereld je overweldigd. Ouders kunnen leren inzien wat er achter het gedrag van hun kind schuilgaat en leren zien dat HSP eigenschappen heel waardevol zijn (mits ouder en kind inzicht krijgen)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Hawks, ik ben het met je eens.
Stel dat hij hoogsensitief is, hoe meet/ weet je dat?
Het boek neem ik wel ter harte, dank je wel!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Er zit een test in het boek speciaal ontwikkeld voor kinderen. Als het kind hoog op deze test scoort is de kans groot dat hij/zij HSP is.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
hawks, hoe kom jij aan die wijsheid? als je weet wat het is snap je dat het niets met verwachtingen te maken heeft, en JUIST bij een kind belemmerend kan werken. AUser
ben het helemaal met je eens!! ik ervaar het dagelijks, zowel bij mezelf als mij 1 van mijn kids. blijkbaar ligt het onderwerp voor de 'gewone' mensen #gevoeliger# te liggen dan voor de HSP zelf.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Hawks, vreemde reactie . Misschien verwar je Hoog sensitief met Hoog begaafd?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
kan het ook niet helemaal plaatsen.....
Als het kind deze uitspraak op school herhaalt heb je gelijk het AMK aan je broek hangen..

Ik denk dat speltherapie goed zou zijn, voor een paar maanden. Dan kan het kind praten vanuit de handpop of vanuit een knuffel, en niet vanuit zichzelf. Zo kun je zien of het een eigen uitspraak is of ergens opgevangen. Ik denk dat dit wel een eigen uiting is. Maar dat is met speltherapie, juist gericht oo de kleintjes, goed uit te zoeken.

Want je moet hier wel wat mee. Dit kind heeft grote uitersten in zich. En dan motorisch nog wat zwakker, daar is iets mee aan de hand.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank je wel voor je reactie. Speltherapie is aangedacht. Momenteel loopt hij bij de fysio voor een senso-motorisch programma. Laten we niet teveel in 1 keer willen! Waar denk je aan als je schrijft: met dit kind is meer aan de hand?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het zou kunnen, zeg ik met alle voorzichtigheid, dat er HSP en een autismevorm aanwezig zijn.
Ik heb al eens vaker zo mijn bedenkingen uitgesproken in bepaalde situaties (vaak vanwege herkenning uit mijn ervaring) en dan krijg ik meerdere reacties dat dat niet gepast is. Dus blijf ik nu maar heel voorzichtig...
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
heb nu al een paar keer HSP voorbij zien komen (indrukken indrukken en nog eens indrukken, het versterkt waarnemen dus, ook emotioneel) heb even gezocht op het net vanwege je fysio.... (hou het HSP gedachte even vast bij het lezen van het volgende stukje) Sensomotorische integratie is het vermogen om informatie uit de wereld om ons heen en vanuit ons lichaam waar te nemen, te selecteren en de verschillende stukjes informatie met elkaar te verbinden. Als we de samenhang van verschillende informatie begrijpen, kunnen we op de juiste manier reageren. We nemen informatie op via de zintuigen: de ogen, oren, neus, mond en huid. Via een intern verwerkingsproces in zenuwen en hersenen, selecteren we informatie en verbinden we de informatie met elkaar. Deze verbinding noemen we sensorische integratie. Bij dit integratieproces speelt het autonome zenuwstelsel een belangrijke rol. De ervaringen van de spieren, gewrichten, bewegingen en zwaartekracht worden gekoppeld aan de informatie van zien, horen, reuk, smaak en tastzin. De sensomotorische integratietherapie is een proces-georiënteerd programma waarin bijvoorbeeld de balans en de fijne motoriek worden geoefend. Soms is het proces-georiënteerde programma onvoldoende om het gewenste resultaat te bereiken. Dan is het nodig gericht bepaalde vaardigheden te oefenen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
sorry... de link
http://www.opvoedenplus.nl/meer_weten/sensomotorische_remedial_teaching
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ach bestevaer, laat mensen die vinden dat zaken ongepast zijn. Jij weet dat je je niet uitlaat vanuit angst maar vanuit liefde, toch!? Volgens mij is het manneke nu nog te jong om een diagnose te krijgen. Ik ben zelf overigens geen voorstander van die stempels omdat t suggereert dat er iets mis is met hem/deze mensen. Terwijl er mijn inziens niets mis is met hen, maar met de huidige wereld waarin we leven. Voor jou, dank voor je woorden -de 6 dagen v mijn vraag zitten erop- Lieve groeten, puur
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dag Puur, fijne reactie van je. Ik ben nauwelijks nog op GV. Kost teveel tijd, vind het anonieme minnen zonder toelichting een zwak punt en het neersabelen van goedbedoelde en overdachte meningen vaak onterecht.Tijd om me weer in Real Life te storten. hartelijke groetjes!!
Op het moment dat een kind deze woorden gebruikt betekent dat ook dat er een onderliggende behoefte is. De kunst is om het jongetje dit te laten ontdekken. Dat wat hij zegt, zijn nevensignalen van een diepere oorzaak. Het lastige is dat een kind van 5 jaar ook nog niet alle woorden heeft om zich goed uit te drukken waardoor het voor de knul lastig is. Toch vind ik het een wonder dat een kind van vijf al met hartstaal en gevoelens zich kan uitdrukken. Hij drukt zich uit in wat hij voelt en ik zie niet wat voor gedachten hij heeft als hij vindt dat zijn hart van steen is. Wat heeft hij gedacht voordat hij deze uitleg gaf aan zijn hart. Dat vraagt om een vaardig iemand die met de knul op zijn niveau in dialoog kan blijven om te kijken wat hem bezig houdt. Wat ziet de knul in de wereld om hem heen? Dat wat hij om zich heen ziet, zegt ook vaak wat over hetgeen in zijn hoofd gebeurt. Kijk of er een patroon in te ontdekken is in wat hij daarin uitdrukt.
Een uitdaging. Veel wijsheid hierin.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dit komt vaak voor bij Nieuwetijdskinderen of Kristalkinderen, zoek er maar meer over. Het kind is geboren in een hogere trilling als wij, komt op de aarde met hoge verwachtingen hoe de wereld er uit dient te zien en is teleurgesteld hoe wij met elkaar omgaan. Veel mensen liegen tegen elkaar of zijn niet eerlijk, gaan over andermans gevoelens heen, kwetsen elkaar.
Dit kind zit enorm vast, het omlaagzakken naar de lagere trilling waar zijn omgeving in leeft past niet bij hem, maar hij weet nog niet wat hij dan wel moet doen. Hoe blijft hij wel bij zichzelf, kan hij zichzelf zijn??? Hij heeft hulp nodig om er vorm aan te geven, met 5 jaar kan hij het ook nog niet voldoende verwoorden, dit veroorzaakt een afsluiten. Zeker een zorgelijke ontwikkeling, heb het ook bij mijn dochter gezien. We zijn gelukkig weer daar een stuk verder mee, ze kan zich beter uiten en is vrolijker.
Dit is door alternatieve therapeuten beter te benaderen dan door de reguliere sector. Vraag rond in de omgeving of andere ouders een therapeut kennen die er integer mee om kan gaan en die gewend is met hoogsensitieve kinderen te werken. Woon je in Twente, dan weet ik er meerdere. Veel van deze therapeuten worden vergoed (of gedeeltelijk) uit de aanvullende verzekering, als ze zijn aangesloten bij een beroepsvereniging.
Wacht hier niet te lang mee, op deze leeftijd kun je met kleine duwtjes en tips aan de omgeving/ouders enorm veel positief effect bereiken!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik heb wel wat ervaring met dit soort uitspraken van kinderen, maar niet vanuit een positie dat ik echt een zinnige reactie kan geven (lang verhaal). Het doet me wel denken aan een documentaire die ik laatst heb gezien 'Boy Interrupted', gemaakt door de ouders van een jongen die op zijn vijfde erg heftige uitspraken deed.

Ik moet erbij zeggen dat de jongen uiteindelijk zelfmoord heeft gepleegd, waarmee ik zeker NIET wil zeggen dat dat voor de jongen waar je het over hebt zo erg opgaat.

Ik geef het meer aan als vergelijkingsmateriaal, ik hoop dat je er iets uit kunt halen dat voor jullie van toepassing kan zijn.

Sterkte in ieder geval voor de jongen, verdrietige kinderen breken echt mijn hart...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Heel herkenbaar, maar je moet het in ieder geval niet zwaarder maken dan het is. Wij hebben met onze zoon destijds een soortgelijke situatie meegemaakt. Hij is inmiddels 16 jaar en staat op een gezonde wijze in het leven. Blijft overigens wel altijd een 'dromerig' type en heeft zo nu en dan wat extra aandacht (in de zin van diepergaande gesprekken) nodig.
Amaryllis geeft al een uitgebreide uitleg over nieuwe tijds kinderen, zoals deze kinderen vaak worden omschreven.
Kenmerkend voor deze kinderen is een hoge EQ, diepzinnige uitspraken en voelen zich lang niet altijd (goed) begrepen.
Wij hebben zelf nooit 'externe partijen' om hulp hoeven vragen, konden het tot nog toe zelf behappen en onze zoon begeleiden. Bijkomend voordeel (althans zo ervaren wij dat), is dat wij beide enige jaren voor zijn geboorte 'esoterisch/spiritueel' waren ingewijd en niet echt verrast werden door de bijzondere eigenschappen van ons kind.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Serieus nemen. Heel serieus nemen.
Kinderen van 5 jaar zijn bezig met een enorme ontwikkeling. Ze beseffen zich steeds meer dat ze los staan van andere mensen, dat ze individuen zijn. Ze krijgen steeds meer in de gaten hoe de realiteit werkt (beginnen hun magische wereldbeeld en een deel van hun fantasie -tijdelijk- te verliezen). Rond deze leeftijd zie je ook vaak dat een kind dat verwerkt door heel veel nachtmerries te hebben. Ze zoeken spanning op door niet alleen de grenzen van hun ouders regels op te zoeken, maar ook hun eigen grenzen.

Belangrijk voor de ouders is om een kind niet ineens anders te benaderen. Bijvoorbeeld als ziek kind. Maak er een feestje van, zou ik zelfs zeggen, om naar een hulpbron van buitenaf (huisarts? Een eerstelijnspsycholoog zou een veilige stap zijn, naast bijvoorbeeld speltherapie).

Wat je als ouder bijv. kunt doen: af en toe stevig knuffelen, zeggen dat je begrijpt dat hij het leven zwaar vind, en dan direct een paar ongelooflijk fijne dingen noemen. Aardbeien, mooie bloemen, kietelen, zijn mooie ogen, zijn geslaagde grap. Veel bewegen, neem hem mee uit fietsen, stel hem eens vragen over het leven. Kinderen kunnen filosofisch nadenken, dat is echt heerlijk om te doen. Blijf bij alles wat je doet wel op een bepaalde manier oppervlakkig. Anders dan haal je meer energie uit een kind (dat gebeurd toch vrij snel) dan gewenst is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Mijn zoon had dat ook. Houterige motoriek, volwassen taalgebruik, depressieve gedachten, heel slecht overweg kunnen met andere mensen, nieuwe dingen uit de weg gaan.
Hij heeft het syndroom van Asperger. Hij kan nog steeds zo blij zijn als een vijfjarige (is nu 17), is heel intelligent maar kan daar moeilijk iets mee omdat hij een zeer lage zelfmotivatie heeft, en hij blijft (ondanks allerlei training) sociaal erg onhandig. Hij wordt doodongelukkig van te veel aandacht en veel mensen en lawaai om hem heen. De diagnose heeft hem geholpen omdat wij hem nu stukken beter begrijpen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
+1 met veel respect! prettig dat je het diagnose noemt en hiermee verder komt, voor andere die het niet snappen is het een labeltje of stempel.
Ik herken dit ook.
Een van mijn zonen was ook zo vroeg met zulke uitspraken. Maar in die tijd stonden ouders hiermee meestal alleen.
Wat ik gedaan heb: voor hij naar bed ging laste ik elke avond een babbelmoment in. We gingen dan samen in het grote bed liggen, heel knus, en dan kwamen zijn verhalen vanzelf. Ik probeerde zo goed mogelijk op alles antwoorden te geven. Gemakkelijk was dat niet, want zijn vragen gingen soms tot in het oneindige.
Dikwijls bleek dat hij ongelukkig was, omdat niemand van zijn leeftijd hem begreep. (hij bleek later heel intelligent en gevoelig te zijn)
Omdat hij moeilijk met leeftijdsgenoten kon praten, op hun niveau, had hij ook weinig vriendjes en werd vaak gepest. Daar probeerde ik hem tijdens die babbelmomenten ook in te steunen en raad te geven.
Het pesten is geminderd naarmate hij ouder werd. De reden daarvan was, dat hij op de duur vrienden had die enkele jaren ouder waren dat hij, omdat hij daar wel mee kon praten.

Hopelijk hebben de ouders van dit jongetje een goed contact met hun zoontje. Want een kind in geestelijke nood is heel erg.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
wat een verhaal/voorbeeld en wat mooi dat je het zo hebt opgelost op een ontspannen manier waar alles mogelijk is!
(en niet van... vertel maar waarom je je zo voelt...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank je wel voor je tips. Hartverscheurend te lezen dat je zoontje gepest werd. Dit is hier niet zo, gelukkig. Ik ga je tips meenemen en bespreken in alle tips die gekomen zijn.
Heel herkenbaar, van mezelf en van mijn oudste zoon. Op 5 jarige leeftijd zijn kinderen middels de middelen van onze maatschappij langzamerhand helemaal losgekoppeld van hun geheugen aan 'thuis', de lichtwereld en vaak ook van hun contact met hun levensgids. Het leven voelt dan letterlijk zwaar aan. Een hart van steen is een prachtig beeldende uitdrukking, niet vreemd voor een nieuwetijdskind. Kinderen rond de 5 jaar hebben hun contact met de lichtwereld even verloren en moeten aarden in de aardse wereld. Dit is een gevoel van verlies, rouw, niet 'thuis' zijn, heimwee. Logisch dus dat het kind uitingen kan hebben in de trant van 'morgen wil ik niet meer wakker worden', 'zwaar leven', 'naar huis willen', kortom ongelukkig zijn. Neem deze opmerking in zoverre serieus dat je vraagt naar de beleving van het kind op zijn niveau. Vraag niet te ver door, maar ga je eens verdiepen in de belevingswereld van een nieuwetijdskind. Het kind is niet voor niets op jouw pad gekomen, dus ga samen op ontdekkingstocht om samen te her-inneren waar je vandaan komt en wat je doel hier op aarde is. Er bestaan goede boeken op dat gebied. Lees eens het boekje van Hans Stolp 'De levensopdracht van nieuwetijdskinderen' en 'Het sprookje van de dood' van Marie-Claire van der Bruggen. Een goede kindercoach op het gebied van nieuwetijdskinderen opzoeken is ook raadzaam als je er zelf geen raad mee weet. Voor het kind is het vooral héél belangrijk dat je zijn gevoelens niet ontkent of wegwuift. Ondermijnend voor zijn zelfvertrouwen en zelfbeeld zijn opmerkingen als 'stel je niet aan...', 'ach, dat valt allemaal toch wel mee...'. Het kind voelt zich dan ontkent met al zijn gevoelens en loopt misschien een deuk op die zijn kwaliteiten ondermijnen. Dit hele verhaal gaat natuurlijk niet op als het kind een serieus psychisch probleem blijkt te hebben, maar die kans acht ik in dit geval enorm klein.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ja ik herken dit. Maar dan als kind.

Als kind voelde ik me intens verdrietig en heel eenzaam. hele rare gevoelens voor een klein meisje van een 5 jaar, want ik snapte er helemaal niks van. Mijn moeder kon hier helemaal niks mee. ik was vaak verdrietig terwijl ik niet wist waarom, mijn moeder wist hier niet mee om te gaan. en zei als je het niet verteld dan kan ik er niks mee.
Maar ja ik wist zelf niet eens waardoor het kwam. Zelfs op die leeftijd heb ik gedacht , hoe het zou zijn wanneer ik er niet meer zou zijn. Ik heb me altijd anders gevoeld dan anderen. wilde ook niet leven. Ook hele rare gedachtegangen voor een meisje van 5.

Wat ik het liefste zou hebben gewild toen, is dat mijn moeder mijn intens had vastgehouden en had gezegd dat alles goed zou komen. En dat wat er ook aan de hand zou zijn, dat zij er altijd voor mij klaar zou staan en dat ze altijd van me zou houden. En dat ze zeker wist dat het goed zou komen. En mijn nog steeds intens vasthouden voor een hele lange tijd.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Lieve foxesther, dank je wel voor je zeer waardevolle en praktische woorden... Ik doe dit al bij mijn zoontje. Ik zal me er alleen nog meer van bewust zijn als ik het doe en daarbij zeker ook de woorden benoemen die jij hebt beschreven. Deze woorden gelden ook voor jou lieve foxesther: het komt allemaal goed!
Toen ik dit las dacht ik aan een hoog sensitief persoon, HSP.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding