ik heb een dochter 3jr en die luistert niet, als er wat gevraagd word en ook niet met opruimen enz, wie heeft er raad voor mij??????

Begin met het volledig negeren van haar gedrag.

Hiernaast is een belangrijke taak voor de opvoeder weggelegd. Consequent zijn ! Dit is voor veel mensen moeilijk, maar in deze situatie noodzakelijk.

Stel voor jezelf regels. En geef duidelijk aan:
- Wat mag, mag altijd.
- Wat niet mag, mag dan ook nooit.

Succes

Typisch gedrag van deze leeftijd. Bijna naar de basisschool. Ze verkent haar grenzen. Alles wat jullie al doen helpt niet, terwijl dit wel de beste manier is.
Zijn jullie wel consequent genoeg?
Zo ja, negeer het negatieve gedrag. Jullie belonen nu alleen het positieve gedrag. Je kunt het ook net andersom doen. Begin bij de beloning en bij elk negatief gedrag ga je daar verder vanaf, dus elk kruisje is negatief.

Wij hebben hier een stoute strepenlijst. Je verdient een streep door stout gedrag, en bij elke 10 strepen is er een echte straf (geen patat op vrijdag, speelgoed afpakken) en bij goed gedrag mag er een streepje weg.

Soms is het beter om het negatieve gedrag op de voorgrond te zetten, juist om het duidelijk te maken wanneer het je teveel wordt.

Sterkte en succes!

3 jaar, de peuterpuberteit.

Blijf consequent en blijf de baas, jij beslist wat er wel of niet gebeurt.

Maar hoe doe je dat?

Consequent zijn gaat nog wel, maar hoe krijg je haar zover dat ze doet wat er van haar gevraagd wordt?

Wees duidelijk, maak dingen vanzelfsprekend, dus heb je met poppen gespeeld, leg je ze na het spelen weer terug, hier is geen discussie over mogelijk. Doe het eerst samen zodat ze weet wat er van haar verwacht wordt.
Dit laatste is bij alles belangrijk, zorg dat ze weet wat jij van haar wil, dit zal je heel vaak moeten herhalen.
Soms, denken wij als ouders, dat ze het wel snappen wat er van ze gevraagd wordt, maar dat is niet vanzelfsprekend, dus leg haar steeds uit wat je wil.

Brutaal antwoord tolereer je niet, dan gaat ze gelijk naar de gang, of andere plek, geen discussie en geen aandacht verder aan haar geven, daar gaat ze een grens over en dat moet ze merken.

Doe veel dingen samen, kinderen van die leeftijd vinden dat leuk, samen haar kamer schoonmaken, laat haar stofzuigen en stoffen. Samen de tafel dekken én de afwasmachine inruimen, zo ziet ze dat dingen opgeruimd moeten worden en leert ze dit spelenderwijs. Dan is het opruimen van het speelgoed straks ook de gewoonste zaak van de wereld.

Zorg voor overzicht bij het speelgoed, sorteren is leuk, alle poppen in een mand, alle blokken in een andere bak enz.

Het zijn wat ideetjes om eens uit te proberen.

maar ja 3 jaar, dan draait de hele wereld nog om jou en jou alleen. Het is een periode en die gaat echt weer over, zeker als ze straks naar school gaat, maar het is wel belangrijk dat jij de regie houd.

Succes

Kinderen van 3 jaar kunnen onmogelijk de hele dag lief doen, ze zijn aan het ontdekken en dat is nou juist zo leuk aan peuters op deze leeftijd. Je dochtertje is 3....... Ze kan niet luisteren als een kind van 5. Jammer is dat ze ook al niet luisterde voor je zwanger was, dan was het handig geweest als je iets beter had nagedacht over een 2de. Mijn raad aan jou is Geduldig zijn, en in jou geval engelen geduld hebben, het wordt wel beter.

Waarschijnlijk gaat dit al een tijdje zo, want meestal ontstaan dit soort situaties niet van de ene op de andere dag. Dat betekend dat ze te veel ruimte heeft gekregen, om de dingen op haar manier te doen. Jij bent de ouder en niet zij.

Probeer zo min mogelijk voor haar te doen, buiten natuurlijk de noodzakelijke dingen. Leg haar uit dat ze eerst naar mama moet luisteren en dat je dan pas weer naar haar gaat luisteren. Verder blijf op je strepen staan, ga je mening niet bijstellen als er niet naar wordt geluistert. Als ze iets van je wilt, kun je zeggen; eerst ga je naar mama luisteren en je speelgoed opruimen, daarna luistert mama weer naar jou.
Zeg dat je het niet goed vind als ze brutaal is en dat als ze zo tegen je praat je niet naar haar luistert en doe dit dan ook niet.

Toegevoegd na 2 minuten:
Het is belangrijk dat je eerst het niet luisteren doorbreekt vervolgens kun je meer structuur en duidelijkheid aanbrengen in de dagelijkse routine!

Wij hebben dezelfde ervaring. Het was toen voor ons heel rustgevend een artikel in de Volkskrant te lezen over opvoeden. De portee van dat artikel was: Waar maak je je druk over. Opruimen bijvoorbeeld is iets dat jij belangrijk vindt maar is voor het kind totaal onbelangrijk. Groeit jouw kind later op voor galg en rad als het zijn kamer niet opruimt of gaat het dood als het zijn bordje niet leeg eet? Nee dus, de enige die er stress van krijgt ben jij. Dus denk aan jezelf en maak je er niet druk over was de boodschap.

Wat een vervelende situatie voor je!
Voor een deel zitten dit soort problemen al in de genen, dus het karakter, maar hoe je (jullie) daar mee omgaan heeft hier zeker ook invloed op.
Je dochtertje heeft eigenlijk 2 bazen ( twee ouders) waarvan de een er minder is dan de ander ( gok ik even)
Pappa heeft iets andere regeltjes en voorwaarden dan mamma.
Wat van mamma niet mag, mag misschien van pappa wel, dus even proberen, lukt het niet, dan ga je toch lekker dwars worden, of met speelgoed gooien, boos worden, op de grond stampen, of, wat nog veel leuker is, zeggen dat je stom bent en het zelf maar moet opruimen.
Of ze zijn zooooo moe, of hebben zooo'n slaap ,of even geen zin, want ze hebben gisteren ook al opgeruimt.
De kleine dan gaan helpen met opruimen, is al helemaal verkeerd, dan geef je haar macht!!
Want de volgende keer moet je weer opruimen en moet jij beginnen met opruimen en de keer er na, moet je het alleen doen, zo verlies je steeds meer terrein en gezag.
Komt ook nog bij, je dochtertje is erg bijdehand voor haar leeftijd en ze is nog enigst kind, dus heeft ze een ereplaats bij jullie in huis, je leert haar zo snel mogelijk woordjes, tellen, liedjes zingen, spelletjes doen en als maar zeggen, hoe geweldig ze het doet.
En heeft ze een keer een eigenwijs antwoord, probeer je lachen maar eens te verbergen.
Dat heeft ze door!!
Dus nog meer van die opmerkingen, dus nog meer lachen en AANDACHT en vooral die aandacht is voor een kind verslavend
Opeens ontdekt het, dat als je stout bent, je ook aandacht krijgt, en als je niet naar bed wil, en als je schreeuwt en huilt en dingen stuk maakt.
Het geeft niet meer wat je doet, als je maar aandacht hebt.
Dus niet luisteren is aandacht krijgen.
En door niet consequent te zijn, voelt ze macht.
En als pappa en mamma ook nog verschillend reageren, de een zegt nee en de ander ja, dan ontdekt ze nog meer macht.
Ze is nu pas drie en straks moet ze de aandacht ook nog eens gaan delen met een baby!!
Leer haar dat als je waarschuwt, of wat vraagt, dat ze een kans krijgt te luisteren, daarna nog een en daarna zal je moeten optreden, zowel bij pappa als bij mamma moeten de zelfde regels zijn, consequent optreden geeft duidelijkheid en rust bij het kind, eigenlijk is dat wat ieder kind wel wil, duidelijkheid en leiding, weten waar het aan toe is.
En dat is nu verre van zoek.
Jullie hebben trouwens een heel lief dochtertje, erg pienter en ondernemend en best al ver voor haar leeftijd.
Ze is erg intelligent!

Beide ouders moeten op een en dezelfde golflengte zitten, een kind accepteert geen twijfelantwoorden, wees consequent en eerlijk.

Consequent zijn, niet iets van haar "willen" (wil je even dit, wil je even dat... maar: doe even zus, doe even zo... ), op duidelijke toon spreken (jij bent haar moeder, niet andersom) zodat ze merkt dat jij haar moeder bent, en dezelfde straf blijven geven als ze niet luistert, maar vooral: complimenteren op dezelfde manier als je al deed (met stickers bijv) als ze doet wt je zegt.

Klinkt ouderwets, maar werkt wel.

maak bijvoorbeeld een lijstje met 25vakken voor elke dag dat ze goed luister komt er in een hokje bijvoorbeeld een sticker en zijn alle 25 vakken gevuld mag ze een speeltje van een euro of 2 kopen en steeds als ze een rij vol heeft komt er in de volgende rij een vak bij zo word ze steeds zoeter