Betekenis opa en oma voor kinderen?

Ze missen dan een blik in het verleden het zal niet veel invloedt hebben maar vaak willen kinderen zien hoe hun eigen ouders ouders waren, of je ouders bijv. aardige of onaardige ouders hadden en dus dezelfde levenstyle hadden als het kind op dat moment zelf

Ouders zijn onontbeerlijk. Grootouders zijn slechts een leuke toevoeging. Tenzij je een of twee ouders mist of een heel slechte band hebt met een of twee ouders.

Opa en Oma zijn meestal wat geduldiger en hebben wat meer tijd voor hun kleinkinderen. Ook qua oppassen zijn ze "makkelijk". Maar opgroeien zonder opa en oma is geen halszaak

Dan missen ze toch een heel klein stukje van hun maatschappelijke opvoeding.
Helaas niet te voorkomen,als ze er beiden niet meer zijn.
Ik heb helaas in mijn leven maar een oma gekend.
Want de rest was er niet meer.helaas.
Maar zo is het leven.

Als trotse opa en mede sprekend voor een minstens zo trotse oma, ben ik de mening toegedaan, dat oma & opa niet onontbeerlijk zijn voor de kleinkinderen . Wel doen zij (de kleinkinderen) er heel andere ervaringen op dan thuis en dat komt hun opvoeding vaak ten goede . Ik kan dit antwoord wel gaan larderen met vele voorbeelden, maar wil slechts opmerken dat de kleinkinderen niet voor niets gek op oma & opa zijn.

Ik ben ook zonder opa en oma opgegroeid je denkt er wel soms aan een beetje leegte maar ouders zijn noodzakelijk als je eraan denkt dat je ouders dood gaan en je tranenin ogen krijgt is normaal ook als iemand aanzijn groot ouders denkt..

Mijn zoon had het geluk dat hij in een liefhebbend nest terecht kwam met mijn ouders die 4 kinderen hebben opgevoed met veel liefde en gezelligheid en met de moeder van mijn man. Weduwe en in een rolstoel omdat ze MS heeft. Zij heeft er ook 4 opgevoed en minstens zo gezellig. Vanaf zijn geboorte hebben ze ook alledrie meegeleefd (na 3 eerdere miskramen) en waren net zo gelukkig met hem dan wij waren. Ze genoten van zijn vorderingen, zijn onbevangenheid, zijn plezier in kleine dingen, zijn logische vragen.
Zij waren net zo trots op hem dan wij waren toen hij kampioen voorlezen werd in groep 6 en zijn juf tegen mijn vader zei dat hij gemakkelijk kampioen van N.Holland had kunnen worden, maar dat hij daarvoor in groep 7 had moeten zitten. Zijn juf zat nl. bij hem op het zangkoor. Opa had dan ook meteen een oorkonde voor hem in elkaar gezet en die hangt nu nog in zijn kamer.
Opa kon dan ook alles en ze gingen vaak samen op stap. Koekjes bakken met opa en oma, scrabbelen of rummikuppen met andere oma. Vooral de verhalen over vroeger daarvan kon hij niet genoeg krijgen!Ook de fotoalbums vond hij prachtig en zij natuurlijk ook om in die tijd terug verzet te worden met zoveel aandacht en plezier van hem.
Hij heeft een autistische stoornis bleek toen hij 9 was, maar dat merk je alleen aan een tic die wisselt en voornamelijk in zijn gezicht zit. Hij heeft dan ook een hekel aan zoenen en dat was wel even slikken voor hen. Nu begrepen ze ook waarom hij zo intelligent is en waarom hij zelf niet kust. Hij keert alleen ook ons en hen zijn wang toe bij het afscheid. Verder bij niemand zonder enige tegenzin. Mijn moeder is nu dementerend en hij gaat er zo goed mee om. Hij leert hier heel veel van en hij praat er vaak met mij over. Hij zegt hierover;" oude mensen zijn gelijk,net als iedereen'en " ik heb nooit nagedacht over de dood, maar ik besef nu dat ik ze kan verliezen".Hij kan ook erg veel geduld met oma hebben en....hij kuste haar laatst! Voor zijn leven hebben ze dus wel degelijk een belangrijk deel uitgemaakt, voorname voor zijn emotionele ontwikkeling. Ik heb dan ook enorme deernis met die ouders die hun kleinkinderen niet mogen meemaken en die ouders die dit niet kennen.

Kinderen zonder opa's en oma's missen (behalve veel dingen die hierboven al gezegd zijn) vaak de vanzelfsprekendheid van oudere mensen in hun omgeving. Als je geen opa's of oma's hebt, leer je ook niet omgaan met oudere mensen (tenzij je ouders oudere vrienden hebben). En als je niet omgaat met oudere mensen, kan het soms net lijken alsof ze geen volwaardig lid van onze maatschappij zijn.

Onoverkomelijk is het niet, om geen opa's en oma's te hebben, maar het heeft grote voordelen om ze wel te hebben. Het is belangrijk voor kinderen om te zien dat hun ouders ook ouders hebben, dat die mensen oud en rimpelig worden, dat ze hun eigenaardigheden hebben, dat ze hun huis anders inrichten en dat daar andere regels gelden, dat ouders soms verplichtingen hebben naar opa en oma (b.v. zorg, of sociale verplichtingen). Dat hele familie-gedoe, dat schept een band, en solidariteit over de generaties heen.

Mijn opa's en oma's waren allemaal al dood voordat ik geboren werd en dat heb ik altijd jammer gevonden. Maar om nou te zeggen dat kinderen zonder grootouders iets in hun opvoeding missen, nee dat geloof ik niet.

Het grootste gedeelte wat de kinderen missen is de (lijfelijke) aanwezigheid van Oma en Opa....familie....

Er niet mee over kunnen praten met schoolactiviteiten etc..vooral als de oma of opa plotseling wegvalt....zijn ze al overleden weet men niet beter, ook een gemis maar anders.

Ik ben opgegroeid zonder grootouders maar ik heb ze niet gemist, als je kinderen ze nooit gezien hebben missen ze ze dus niets.

Ik heb nooit een opa of een oma gehad.. of ik echt iets heb gemist..? Nee maar je mist wel de liefde die je zag bij andere mensen met opa en oma, voor de rest heeft het bewust geen verandering gemaakt misschien onbewust wel.

het is een blik in het verleden, het is iets vertrouwds meestal zijn opa's en oma's wat liever dan je ouders omdat je ouders er zijn om je op tevoeden en je opa en oma om lief tegen te doen :), toen ik zelf klein was had ik hier in nederland alleen me oma me opa was al gestorven toen ik nog niet geboren was, het heeft voor mij altijd als een gat gevoeld, bij het liedje 'me opa me opa' moest ik altijd huilen, omdat ik de een nooit gekend heb en de ander aan de andere kant van de wereld woonde en dus maar 1keer in de 2 jaar zag.

Wegens een familieruzie heb ik eigenlijk mijn oma's en opa's niet gekend.
Maar we hadden wel een soort van opa, niet familie maar wel een opa. Daar gingen ik en mijn broertje dan 1x per week naar toe. Als de ander bijv. moest zwemmen

Toegevoegd na 1 minuut:
Het is niet enorm nodig maar wel leuk voor de kinderen. Een familielid die niet werkt en met je naar de dierentuin gaat.
Dat is toch wat anders dan papa en mama en ooms en tantes, die werken en hebben minder tijd om leuke dingen te doen