wat is het beste voor het kind?

simpel afspreken via bv de mcdonalds? niet over papa spreken en vooral met je kind blijven praten en dan je nieuwe partner uitnodigen voor een bezoekje zodat je kind je nieuwe partner langzaam leert kennen

Pas als er met een nieuwe partner een gevorderde relatie is, heel langzaam eens wat afspreken met kind erbij. Dierentuin, speeltuin. En dan kind alle aandacht geven. En partner houdt zich wat op de achtergrond.

Langzaam wennen. Langzaam opbouwen. Nou is 2 nog wel erg jong, maar toch. Altijd rekening houden met je kind.

Vertel je partner dat je kind *altijd* op de eerste plaats komt. En eigenlijk moet dat voor die partner ook gelden, als ware het zijn/haar eigen kind. Wellicht moet je dat iets politieker brengen, maar daar komt het wel op neer.

Ik heb dit meegemaakt bij mijn vader en moeder. Die zijn uitelkaar maar hebben toch allebei een nieuwe partner. Ik vond het niet zo erg om men moeders en vaders nieuwe partner te zien. Ik vond het juist wel leuk. Na die scheiding ben ik wel een stuk volwassener geworden anders had ik gehuild maar dat dee ik niet. Mijn broertje daarintegen wel. Maar mijn moeder en vader had alles uitgelegd. Wij gingen naar mijn opa en oma dus we hadden ook steun van hun en toen ontmoetten we onze stiefvader. Dit verliep goed

Als jij je goed voelt bij je nieuwe partner zal je kind dit meteeen aanvoelen en als veilig beschouwen.
Oudere kinderen kunnen er al eens een andere mening over hebben.

Het aller belangrijkste is duidelijkheid voor het kind.

ik heb het zelf meegemaakt als kind zijnde dat mijn ouders mij niet vertelden dat er een oom bij ons kwam wonen. Na 25 jaar ben ik er wel aan gewend geraakt, maar als kind vond ik het verschrikkelijk en zag ik deze persoon ook echt als indringer.

Het is natuurlijk niet helemaal hetzelfde verhaal... Het lijkt op die van jou, vandaar dat ik het erbij zeg..

Zelf zou ik het heel anders doen (ik zit nu in hetzelfde schuitje als jij vandaar, alleen zijn mijn kinderen wat ouder)

Ik zou zelf waarschijnlijk gewoon zeggen, kijk dit is mijn nieuwe vriendinnetje. En er wat leuks over zeggen. Dat hij/ze (daar kon ik geen wijs uit worden, of het een mannnelijke partner is of een vrouwelijke) bijv. lekker kan koken en graag met het kind wil spelen. Ik zou voorstellen iets leuks met elkaar te doen, zodat je went aan elkaar en het kind snapt dat je partner geen indringer was (zo zag ik het zelf nl als kind zijnde). En waar je dat doet, moet je natuurlijk helemaal zelf weten, dat kan zijn aan de keukentafel gezellig knutselen, of koekjes bakken, of een middagje naar de speeltuin. Maar het belangrijkste is je kind erin betrekken en hem of haar niet buitensluiten van jullie, zodat ze/hij de nieuwe partner niet gaat zien als een indringer, maar als iemand die nu bij papa's leven hoort en dus óók bij de hare/ zijne ( = je kind)...