Zijn mijn kinderen verplicht om naar hun vader te gaan?

ik denk je er verstandiger aan doet dit met de vader te bespreken, kom je niet verder dan zou je naar een instantie kunnen gaan dit geval jeugzorg..en met hun bepraten wat de beste oplossing is,als je dit soort zaken meldt sta je altijd sterker als dat je het in je uppie gaat oplossen..

Hoi Gast,
Ik lees net je vraag en ik leef met je mee. Ik heb geen direct bewezen antwoord, maar ik zit aan de andere kant van jou zeg maar. Ik ben de vrouw van een gescheiden man met een dochter,wij en de andere partij wonen in twee verschillende provincies.
Wij hebben dit dus ook meegemaakt,recent nog als we de moeder van haar mogen geloven. Dat ze dagen voordat ze naar ons toemag gaat jengelen, huilen etc, terwijl zij bij ons echt van harte welkom is. Fulltime zouden we zelf wel willen. Geld is bij ons ook een probleem, en ophalen en brengen idem. Maar we hebben de bezoeken wegens geldgebrek gereduceerd naar maandelijks, en we hebben nu niks meer gehoord over jengelen etc.
Je ex-man zal echt tijd in zijn kinderen moeten steken, waar je hem toe kan aanzetten door het vertellen van het feit dat je meiden niet meer willen. Geen enkele echte vader wil dat aanhoren, en zal er wat aan doen.
Zoniet, dan zou ik een advocaat (van onvermogen) raadplegen wat te doen als je de meiden inderdaad thuis houdt.
Ik kom zelf uit een gebroken gezin, en ik wilde als kind eerst altijd naar mijn vader, wegens alcoholmisbruik wilde ik niet meer, en hij kwam ook niet meer. Dus dat was mooi opgelost.
Heel veel sterkte ermee.

Nee, je hoeft ze niet te verplichten te gaan.. dat verhaal over boetes is opgeblazen en werkt echt niet door..zeker niet in jouw situatie... wij hebben de kinderen van mijn partner maanden niet gezien omdat zijn ex beweerde dat ze niet wilden en of dat nu waar was of niet..wij konden er niets tegen doen laat staan dat zij boetes kreeg opgelegd..
Mijn eigen zoon ziet uit vrije wil zijn vader al 14 jaar niet.. ik hem hem nooit verplicht omdat het hem in mijn ogen meer kwaad dan goed zou doen en zijn vader heeft wel wat gezeurd maar eigenlijk was zijn situatie gelijk aan die van jouw ex-partner en hij hield zich al snel stil..was blij dat hij van zijn zoon af was...

Bij mijn weten krijg je geen boete per keer dat de kinderen niet op komen dagen.

Wat je zou kunnen proberen, is om voor een vervolgweekend GEEN afspraak te maken, of, om te beginnen te proberen af en toe een weekend volgens afspraak "in te pikken".

Maar als hij de kinderen een tijd niet ziet, kun je er op wachten dat hij weigert nog alimentatie te betalen, en dat moet je allereerst wel financieel aan kunnen. Het zou ook kunnen dat jullie inter-relatie verslechterd.

Maar als je "geluk" hebt, laat hij het er bij, en is iedereen er voor een tijd gelukkig mee.

Als je ex steeds laat weten 'geen tijd' te hebben om te praten, zou je hem een brief of een email kunnen sturen met de vraag of het wat hem betreft oke is als de kinderen minder vaak komen.
Je zou hem kunnen vertellen dat de kinderen zich er vervelen en misschien zijn er nog wel meerdere redenen aan te halen wat de reden is dat de kinderen liever niet meer gaan (of niet al te vaak gaan) .... bv. missen hun vriendjes, huisdier, hun sport... etc.
Mocht hij moeilijk gaan doen, dan kun je voorstellen dat hij moet zorgen dat de kinderen er met plezier naartoe gaan en dat je ze anders liever niet meer brengt.

Mocht het niet verbeteren, dan kun je altijd nog hulp vragen bij jeugdzorg.

Misschien kom je iets verder met deze vraag op het advocatenprikbord.
Ik wens jou en je kids je veel succes

Ik zou je mediation aanraden. Een advocaat die gespecialiseerd is in echtscheidingsproblemen, waar de omgangsregeling toe behoort.
Voor een goede, functionerende omgangsregeling is het nodig dat er tussen beide ouders vertrouwen bestaat en goede gemaakte afspraken.

Kinderen moeten weten dat hun loyaliteit bij beide ouders mag liggen.
Negatief praten over de andere ouder is bv funest.

Bij mediation worden de kinderen betrokken. Dan kan de omgangsregeling mogelijk een beter vervolg krijgen.

ik zou het volgende aanraden:
- jij brengt de kinderen NIET meer bij hem. hij kan ze wel komen halen. En dan kom je ze bij hem halen. dat jij ze én moeten halen én moet brengen kan echt niet, los van het feit of hij al dan niet geld heeft...! als hij de kinderen wil zien moet hij er moeite voor doen, punt uit.maar wat het overige betreft, is het minder simpel. kinderen hebben het voor hun ontwikkeling nodig om een gezonde loyaliteit te ontwikkelen met hun ouders. als er twee ouders zijn, moet een kind met beiden een loyaliteit kunnen opbouwen.
deze loyaliteit is niet enkel nodig als alles goed loopt, kinderen moeten ook een loyaliteit kunnen ontwikkelen met de niet-ideale ouder, natuurlijk in de mate dat kinderen hier geen schade van oplopen. Ik pleit er niet voor om kinderen te deponeren bij een zwaar drinkende, mishandelende etc... ouder.
maar "er niks mee doen" zodat "ze zich vervelen" is niet van die aard dat je kinderen van hun vader kan weghouden.
ik heb ongeveer dezelfde situatie meegemaakt : mijn dochter ging elk weekend naar haar papa, plus de helft van de vakanties. hij was zeker niet slecht voor haar, maar interesseerde zich niet echt in haar diepe zijn, nam haar mee naar de voetbalwedstrijden waar hij zelf naartoe wilde etc..waardoor zij zich erg verveelde en soms niet wilde gaan. desondanks heb ik mijn dochter er steeds toe aangezet haar vader te blijven respecteren zoals hij was. ik heb hem - binnen bepaalde grenzen - ook nooit verweten of dergelijke. enkel als het er echt op aan kwam, bv. huiswerk maken, afhalen/brengen... stond ik op mijn strepen. ik heb hiervoor héééél veel water in mijn wijn gedaan.
het is heel belangrijk je kinderen hoe dan ook respect bij te brengen voor hun vader, ondanks alles, en zijn goede eigenschappen (die hij allicht ook heeft) te benadrukken. misschien is er minder speelgoed of andere dingen dan bij jou, maar dat betekent niet dat hij een minder goed mens zou zijn.
op die manier ontwikkelt de band tussen je kinderen en je man zich op een natuurlijke manier. hoe dat zal lopen eenmaal je kinderen ouder worden en het bezoekrecht stopt, kan je niet voorspellen. maar hoe dan ook zullen de dingen dan organisch gegroeid zijn, wat altijd beter is dan iets een bepaalde richting uit te sturen nu je nog zo een grote invloed op je kinderen hebt.

Misschien kun je je ex partner deze situatie eerst voorleggen. Geef duidelijk aan wat de kinderen ervaren. Ze ervaren dat er niks met ze wordt gedaan, dat er geen aandacht voor hen is. Probeer alsjeblieft feitelijk te blijven. Wat betekent "niks" en "geen aandacht"? Zijn ze de hele tijd op henzelf aangewezen? "Zijn er helemaal geen initiatieven van zijn kant"? Ga dus voor objectieve zaken. Want als je subjectief gaat denken verzand je snel in welles/nietes-spelletjes en verwijten over en weer. Laat je kinderen duidelijk aangeven wat zij leuk zouden vinden om te doen als ze bij hun vader zijn en wat ze zouden willen om het weer leuk te maken bij hem.

Als je ex helemaal niet bereid is om het normale (niet verwijtende!) gesprek hierover aan te gaan kun je je afvragen of hij het wel leuk vind om de kinderen te zien en ervoor te willen zorgen dat zij het bij hem, naar alle redelijkheid, ook naar de zin hebben. In dat geval zou het gerechtvaardigd zijn om even de bezoeken op te schorten. Geef hiervoor wel duidelijke redenen aan naar je ex partner toe en geef ook aan aan welke "voorwaarde" voldaan moet worden om de bezoekregeling weer te kunnen hervatten. Dat is nl. bereidheid van zijn kant om het gesprek aan te gaan en naar zijn kinderen te luisteren!

Als je het lastig vindt, of te emotioneel bent, om dit zelf op te pakken, dan zou een mediator inderdaad ingeschakeld kunnen worden. Het welzijn van de kinderen moet altijd voorop staan. Jullie kozen ervoor om te scheiden, zij niet.

toen ik jonger was was dit hetzelfde als je kinderen. Ik wilde niet en mijn moeder verplichte me tot niets. Mijn vader kon het niets schelen. Mijn zusje is wel een tijd blijven gaan. Maar omdat hij geen aandacht aan ons bestede is dat uiteindelijk dood gebloed. Laat ze eventueel kiezen waar hij bij is als hij ze ophaald bijv. Dan kan hij zien dat het niet aan jou ligt