Ouderschap & Opvoeding

Wij weten niks van kinderen, dus heb echt geen idee wat de behoefte van moeder en kind zijn. Natuurlijk wordt het huis gepoetst voor de visite en gaat de hond de keuken in (nooit bij kleine kinderen geweest, dus ik ga het risico gewoon niet lopen al zal ze waarschijnlijk niks doen), maar moet ik nog ergens anders voor zorgen? Een deken op de bank/grond voor de baby? Plek voor voeding? Iets van voeding of zoiets?
En is het bv beter om alle hondenspeeltjes, kussen, enz ook ff op te ruimen?

Het is mijn neefje, en zal in de toekomst natuurlijk vaker komen... Dus alle tips voor een verse tante met 0 kennis van baby's/kinderen zijn welkom!!!

Toegevoegd na 22 minuten:
Oh, en nou ik er aan denk. Zijn er ook dingen die een moeder niet mag ivm borstvoeding? Zoals tijdens de zwangerschap dingen als rauwe eieren en zo moeten worden vermeden? Dit omdat ik zaken zoals verjaardagstaart, salades voor op tafel, enz zelf maak...

Mijn zoontje van 4 en een vriendje (ook 4 jaar oud) waren gisteren boven in zijn kamer aan het spelen. Mama was beneden aan het opruimen. Niks aan de hand, ze spelen zoals altijd met de treintjes.

Komt mijn vrouw naar boven en staan ze daar alle twee met hun broek naar beneden en hun pietje in de hand. Mijn zoontje zegt dat zijn vriendje het eerste zijn broek naar beneden deed en dat hij dat zelf eigenlijk helemaal niet wilde.

Toen mijn vrouw het vertelde toen ik thuis kwam, heb ik er eigenlijk niet op gereageerd naar hem toe en hij stond een beetje beteuterd te kijken.

Hoe moet ik hier in godsnaam mee omgaan? Negeren? Vriendje niet meer laten komen spelen? In ieder geval blijft mijn vrouw boven als ze nog eens samen boven op zijn kamer spelen.

mijn zoontje van 3 vraagt ons elke dag meerdere keren of wij zijn vriendje zijn. ik heb geen idee of dat voor hem een vorm van bevestiging zoeken is en of daar een reden achter kan zitten.

Er werd wel laatst door iemand geopperd dat het zou kunnen komen doordat zijn vriendje op het KDV hem de laatste tijd wat vaker afwijst. Mijn zoontje is niet heel makkelijk in contact leggen met kinderen en speelt het liefst met een kindje tegelijk. Bij volwassenen is het een gezellige kletskous, maar zijn er kinderen bij dan wordt hij heel verlegen.

Ik weet niet hoe ik hem kan helpen en of er aanleiding is om me zorgen te maken.

De oprichter daarvan was een Joodse man die onlangs is overleden. Zijn motto was: ' neem me niet zoals ik ben' .

Mijn inwonende stiefzoon van 14 met adhd, zittend op speciaal ondewijs met regulier onderwijs in twijfel in het vooruitzicht woont een paar jaar bij ons, zijn moeder is oveleden.

Op zich lijkt het beter te gaan, we hebben wat strubbelingen mbt dat hij soms bv brutaal kan zijn, soms liegt, puberen, opkijkt naar soms 'foute jongens' last heeft van zijn adhd met name en negatief kan zijn om het ' verzet'.
Goed we krijgen hulp via een instelling, school en wij als ouders hebben ons ook flink ingelezen en dergelijke.

Ik zeg niet dat ik perfect ben en alles weet, echter benader ik mijn stiefzoon vriendelijk met respect en vraag niet teveel van hem, er zijn duidelijke regels, hij heeft de vrijheid die nodig is voor zijn ontwikkeling, ruimte voor praten en zijn eigen mening te hebben uiteraard ook, we houden ons aan de kindvriendelijke opvoeding en zijn consequent.
Ik let echt op mezelf en waak op hoe ik hem benader maar ben natuurlijk ook in stat streng te zijn als dat moet.
Toch is er een punt war ik veel moeite mee heb en dt is zijn onvriendelijke, vijandige gedrag.
Hier kan ik moeilijk mee uit de voeten.
Hij is vaak zomaar onvriendelijk bij bv de vraag; hoe was je dag jongen, of ga mar douchen alvast.
Hij heeft dit niet alleen met mij maar ook op school of weigert gewoon daar een les te volgen als hij die les niet leuk vindt en weigert iets thuis als hij iets niet wilt soms op een hele grove manier.
Alle handvaten passen wij toe.