Ouderschap & Opvoeding

Wij hebben rond onze zoon zijn matras een beschermer die geen vocht toe laat. Zijn raam in de kamer is nu morgens nat. Komt dit door de matrasbeschermer?

De schoolarts van ons kind heeft, zonder ons in te lichten, haar vermoedens geuit over een stoornis bij ons kind tegenover de lerares. Een vermoeden dat de schoolarts zelfs niet eens met ons heeft besproken. Dit vinden wij als ouders zeer onwenselijk en is volgens mij ook in strijd met een of andere gedragscode.. geheimhoudingsplicht?/patiëntrecht oid?

Allereerst: ik maak mij geen zorgen hoor, maar vraag t me gewoon af.

Mijn dochtertje van 20 maanden is ontzettend onrustig. Wanneer ze op schoot zit is dit gewoon niet prettig, ze zit werkelijk geen seconde stil.
Op het moment dat ik even zit, of mn man, dan móet ze ook direct op schoot en wordt ze neidig wanneer je haar er af zet en blijft ze aandringen tot je dr weer op schoot neemt.
Ze moet ook altijd systematisch overal aanzitten en maakt daarbij veel kapot.
Wanneer ze eet (ze zit tegenwoordig op een gewone stoel omdat ze de kinderstoelen gesloopt heeft) gaat ze om de zoveel seconden op haar knietjes, staan, op haar billetjes etc.
Zelfs mensen die haar niet kennen valt het metteen op hoe onrustig ze is

Verder kan ze ook behoorlijk driftig zijn, maar ook heel enthousiast.
Kortom: een zéér levendig kind. En eigenlijk is ze al vanaf haar geboorte zo.

Ze kan overigens wél stil zitten als ze ergens geconcentreerd mee bezig is (tekenen, een boekje lezen, maar dan alleen wanneer ze dit in haar eentje doet). Dus ik geloof niet dat ze verder concentratie problemen heeft.


Het is echt een schat van een kind (wanneer haar dat zo uit komt), maar soms zoooo vermoeiend voor ons.

Dus, is dit normaal? Of zou ik me wél zorgen moeten maken? Waar zou deze onrust vandaan kunnen komen, en is er eventueel iets aan te doen?

Ons zoontje van net 3 is al een jaar zindelijk met plassen. En nu wil hij ook niet meer in zijn broek poepen. Helaas durft hij ook niet op de wc of het potje. Hij is doodsbang om te poepen.
Gevolg... hij gaat het inhouden. Ik geef hem tijdens zijn middag en nacht slaapje een luier om maar ook dan poept hij niet. Hij houd het nu voor de 3e keer al 4 dagen in en word dan tegen ziek aan. Hij wil alleen maar liggen, huilt om alles en voelt zich niet lekker.
Hij heeft al vanaf zijn geboorte een onbekende chronische diaree dus hard word het niet. Dus echt pijn zal dat niet doen ( alleen in zijn buik enz. )
Wie heeft er tips? Alles is welokm.

Hoi hoi,

Mijn moeder kan mij niet los laten maar ik ben 23 jaar en wil dolgraag op me eigen benen staan, me eigen beslissingen nemen, en wat voor mij het belangrijkste is, ik wil me vrijheid hebben... Vrienden lopen het al jaren te zeggen hoe dat mijn moeder me leven regeert, beheert en alles regelt en beslist voor me... Sinds kort zijn mijn ogen open gegaan en zie ik hoe mijn moeder doet en hoe ze is... Ze beheert me hele leven, ik mag niet weg, ik mag niet weg met vriendinnen, zij maak alle beslissingen voor me, zelf mag ik helemaal niks doen, ik moet alles in het huishouden doen, ze commandeert me, ze vernederd me... Het verstikt me... Ik snap dat het voor moeders moeilijk is om haar kind los te laten, maar dit is gewoon verstikkend... Ik mag zelf niks doen... Ik mag niet eens naar me vriend gaan:(... Ik en me vriend moeten constant smoesjes verzinnen tegen zijn familie waarom ik niet mag komen... Ik wil gewoon los gelaten worden en op me eigen benen staan en naar me vriend toe kunnen gaan en gewoon leuke dingen doen, met hem en zijn familie en met zijn en mijn vrienden...

Hoop op goed advies, want dit hou ik zelf niet lang meer vol...