Ouderschap & Opvoeding

Mijn dochtertje van 14 maanden krijgt 's avonds om 8 uur voor het slapen gaan de fles en tussen 11 en 12 wordt ze wakker voor een tweede. Omdat ze nogal een nachtbraker was hebben we ons een paar maanden geleden maar bij dit ritme neergelegd.
Inmiddels slaapt ze verder de hele nacht door, maar we zouden het fijn vinden als deze tweede fles niet meer nodig zou zijn (vaak liggen we dan al in bed). Ik denk zelf dat de beste oplossing zou zijn haar een paar nachten dan maar een tijdje te laten huilen maar door omstandigheden is dat niet mogelijk (gehorig huis, man met zware baan en daardoor snel geirriteerd). Heeft iemand misschien wat tips?

Voorbeeld: in de kindervakanties haal ik altijd wat extra knutselspullen in huis, ze kan dan al de hele week niet meer afwachten tot het vakantie is en als dan een ander kind begint met bijvoorbeeld een velletje stickers op een blaadje te plakken dan heeft ze daar zo'n moeite mee want ze plakken snel alles op en dan zijn de stickers op en dat vind ze zonde. Mijn andere kinderen zijn 2 en 4 jaar zelf is ze 8 ze is erg zuinig op haar spullen.
Ieder kind heeft bij mij zijn eigen kamer met zijn eigen bureau en eigen knutselspullen waar ze zuinig op mogen zijn.
Maar wat beneden ligt is voor allemaal samen en ook voor vriendjes die binnen komen.
Zo gaat het ook met koekjes bakken ze stoort zich eraan als een ander het niet mooi genoeg maakt.
Uiteindelijk eindigt dit altijd in en huilbui op haar kamer.
Ze is gewoon heel precies maar mijn andere kinderen zijn zo niet.
Ik word niet boos op haar maar leg wel uit dat ze het voor zichzelf verpest als ze niet accepteert dat een ander niet even precies is.
Ook voor moederdag was ze zo nerveus om de zelfgemaakte cadeaus te geven dat ze boos op haar broertje en zusje word als die hun cadeautje eerder geven. Het spontane word daardoor verpest terwijl ze zoooo lief wilde doen, eindigde het weer in huilen.
Hoe leer ik haar hier mee om te gaan?

Ze slaapt al 2 dagen niet meer overdag terwijl ze normaal gesproken 2x een uur slaapt. Mijn partner en ik hebben haar geprobeerd te sussen en troosten maar op het moment dat wij weglopen krijst ze de hele boel bij elkaar. ik probeer haar nu al anderhalf uur in slaap te krijgen maar helaas lukt dat niet.
Ik heb ergens gelezen dat baby's van deze leeftijd verlatingsangst hebben, wat kan ik eraan doen?

Het verbaast me altijd dat een kind zo hoog moet zitten/liggen in een kinderwagen. Dan zie je er dat veel afstand zit tussen de grond en de baby. Zelfs in een auto zit je lager. Waarom hebben ze dit gedaan? Ik bedoel, hoe lager de baby zou zijn, des te goedkoper de kinderwagen zou zijn (omdat ze dan minder materiaal nodig hebben om de baby te verhogen). Enige praktische reden die ik kan bedenken is dat je minder laag hoeft te bukken als je de baby er uit wilt halen.