Mijn zoon (10) steekt nog regelmatig zijn duim in de mond. Is dit slecht voor zijn gebid en wat kan hier psychologisch achter zitten?

Question

Zijn tanden staan niet verder naar voren

 · Accepted Answer

Als je de psychologie-boeken erop naslaat, zal je tegenkomen, dat het zou kunnen komen, doordat hij te kort borstvoeding heeft gehad, en dat hij een beetje in de 'orale fase' van zijn ontwikkeling van baby tot peuter/kleuter is blijven steken : de fase, waarin een kind alles in z'n mond stopt om het te leren kennen.
Het kan ook zijn, dat hij heel lang met zo'n fopspeen rond heeft gelopen, in een leeftijd, dat hij al lang geen borstvoeding meer zou krijgen.
Let op !! Ik zeg niet, dat dit zo is - het zou kúnnen....

Het is in elk geval een manier van 'jezelf geruststellen' of 'troosten'- en geeft jou een inzicht, in welke situaties hij zich onzeker voelt. Ik zou daar op inspringen : met 10 jaar kan hij je heel goed uitleggen, waarom hij zich in die situatie(s) niet lekker in z'n vel voelt, en dan kunnen jullie er samen aan werken hem daar sterker en weerbaarder in te maken.
Volgens mij zal hij het dan steeds minder gaan doen, want ik vermoed, dat hij er door leeftijdsgenootjes wel eens voor geplaagd (of erger....) wordt, waardoor het juist in stand kan worden gehouden dat hij zichzelf troost met z'n duim.

Ik zou hem niet op het duimen zelf aanspreken. Maar echt erachter proberen te komen, wanneer en waarom hij het doet.

Maar het kan ook domweg een gewoonte van hem zijn, zoals een ander kind een plukje haar in de mond steekt, of steeds met haar handjes een paardestaart maakt van haar haar onder het praten. Ieder kind is onzeker in nieuwe situaties, en zulke kleine rituelen kunnen dan zekerheid geven.
Ook volwassenen hebben tal van zulke persoonlijke rituele handelingen om zich gerust te stellen, als ze onzeker zijn.
Hoort gewoon bij het 'mens-zijn'.......

 · Answer

Hij geeft zichzelf de veiligheid die hij nodig heeft op dat moment... Is niet slecht voor zijn gebit, als zijn tanden goed staan, dan kan het nu geen kwaad meer...

 · Answer

Ik heb tot mijn 17e met mijn vinger in mijn geslapen.Het gaf een veilig en vertrouwd gevoel. En op een gegeven moment was het zo'n gewoonte dat ik moeite had om in slaap te komen als ik het niet deed. Toen ik een vriend kreeg en bij hem bleef slapen heb ik het pas afgeleerd. Ik schaamde me ervoor. Sindsdien kan ik makkelijk zonder. Voor mijn gebit is het nooit slecht geweest. Ik heb wel een beugel gehad, maar dat was om een andere reden.

 · Answer

Of duimen slecht is voor je gebit, hangt heel erg sterk af van HOE je duimt. Bij sommigen heeft het helemaal geen impact, bij anderen worden echt de voortanden naar voren geduwd. Aangezien hij al tien is, zou je dat al hebben moeten merken.

Je moet er niet te veel achter zoeken, denk ik. Het ene kind heeft gewoon meer behoefte aan duimen dan het andere, en ook een fopspeen geven helpt niet altijd om het duimen te voorkomen. Op een gegeven moment is het een ingesleten gewoonte, net als nagelbijten, en lastig weer af te leren. Ik had een neef die zat op zijn veertiende met in de ene hand een pilsje, en met de andere hand zijn duim in de mond.

Op een gegeven moment komt het moment dat ze het kinderachtig gaan vinden en er zelf af willen (meestal rond het begin van de puberteit). Smeerseltjes en verbandjes kunnen iets helpen alert te worden op het gedrag, maar zullen het niet volledig voorkomen. Het is iets dat het kind uiteindelijk helemaal zelf zal moeten doen.

 · Answer

Als zijn tanden niet naar voren zijn gaan staan, duimt hij schijnbaar op een niet (voor zijn gebid) schadelike manier.
Er zit wellicht een psychologisch effect achter (het woord probleem vind ik te zwaar) schijnbaar is hij deels in de orale fase blijven hangen.
Het kan ook een gewoonte zijn waar hij wat lang in is blijven hangen.
Zolang hij zijn gebid er niet mee verknalt, kan het weinig kwaad.
Beter dat dan roken ed.
Het is wellicht een methode voor hem die hem ontspanning biedt.
Ik weet niet of en hoelang hij bortvoeding gehad heeft,
dat kan een aanleiding geven.
Geeft het problemen (pesten , uitlachen) dan zou hij kunnen proberen dit af te leren.
Een flinke beloning wil nogal eens resultaat geven, straffen
werkt sterk contraproductief, hij zal dan meer neiging krijgen zich op deze wijze gerust te stellen.
Belangrijk is wel, dat hij beseft dat niet iedereen evenveel begrip voor dit -niet leeftijdconforme- gedrag op zal brengen.
Vroeger was er een middel tegen duimen en nagelbijten,
een stof die je met een kwastje op de nagel aan moest brengen en die een intens bittere smaak had.
Of dat middel nog bestaat, weet ik niet.
Toch zou ik er zo min mogelijk een drama van maken, op enig moment zal het overgaan.
Ik ken weinig 20 plussers die nog duimen.........

Mijn zoon (10) steekt nog regelmatig zijn duim in de mond. Is dit slecht voor zijn gebid en wat kan hier psychologisch achter zitten?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Weet jij het beter..?