Kan een kind van 3 depressief zijn?

Het wordt nog geen depressie genoemd dan, maar de gevoelens kunnen er zeker zijn. Hoewel ik vanuit je voorbeeld niet direct die conclusie durf te trekken. Ik zou het even met de ouders bespreken. Ik kan me voorstellen dat je bezorgd bent!

Misschien had het kind geen zin om mee te doen aan je spelletje,een kind van drie heeft ook een eigen wereld.
Ik zou het de volgende keer weer proberen als je merkt dat ze attent is.

Het is triest, het kan... Een kind van 3 jaar kan zeker depressief zijn. In onze huidige maatschappij waar veel van mensen wordt verwacht en iedereen bloot wordt gesteld aan veel prikkels zien we steeds vaker kinderen/ volwassenen die niet 'passen' of 'meekomen' in deze maatschappij. Tel daarbij op een zware start van het leven en het plaatje is compleet.

Los van het te signaleren, is het denk ik niet aan jou hier stappen op te ondernemen. Dit is aan de ouders/ verzorgers. Waarbij ik zou kiezen voor bv speltherapie ipv het 'medicijnen' circuit.

Depressie bij kleine kinderen bestaat.
Maar dan zouden er meer symptomen moeten zijn dan enkel alle kleuren zwart benoemen.

Er kan sprake zijn van een depressie wanneer ze gedurende tenminste twee weken de volgende symptomen vertoont:

-Verminderde capaciteit om te protesteren
-Heel veel huilen
-Weinig interactie met haar omgeving en weinig initiatief nemen tot contact
-Het kind gedraagt zich te rustig te braaf of te rumoerig
-Ze gedraagt zich mokkend, is driftig of heeft een opvallende behoefte aan affectie.
-Het kind liegt vaak
-Het kind veroorzaakt vaak "ongelukjes"
-Ze heeft slaapproblemen en klaagt over pijn en moeheid
-Het kind is prikkelbaar en vlug gefrustreerd
-Het kind is niet erg actief en heeft minder plezier in activiteiten dan vroeger

Als je al verschillende van die symptomen hebt opgemerkt, kan je best de directie van de kinderopvang inlichten, zodat zij met de ouders kunnen praten.

wat ik lees uit U verhaal is dat het kindje van 3jr een ziekenhuis verleden heeft en al veel heeft meegemaakt .

het kan een traumatische en onveilige belevenis of ervaring zijn geweest voor de kleine .
en dat uit zich in onverklaarbaar gedrag tis ook niet niks wat zo'n kleintje te behappen krijgt .

Ze kan het immers niet verwoorden/ uitdrukken wat ze voelt .
dat alles zwart is is wel iets om serieus aandacht aan te besteden en prof begeleiding wenselijk is .
hoop en wens dat het goed gaat komen met dekleine.
succes met je werk !

Je weet niet precies wat een ziekenhuis verleden met een kind doet.Maar aan de andere kant zeggen dat kinderen ook heel flexibel zijn.Mijn zoontje zegt ook rustig dat iets geel is terwijl het paars is en de volgende keer zegt hij het goed.Misschien had het kindje geen zin om te antwoorden.Probeer het je niet al teveel aan te trekken.