Waarom is grond aan de waterkant vaak zo uitgedroogd lang sloten, riviertjes etc.?

Dat heeft te maken met een combinatie van factoren:

- Als het regent, dan zakt regen die valt op een horizontaal stuk grond langzaam in de grond. De regen die valt op een schuine kant, loopt voor het grootste gedeelte gewoon naar beneden. Slechts een klein deel van dat water trekt daar in de grond. Op de schuine kanten trekt dus minder water in de grond dan verderop op rechte stukken.

- De grond op de wal is niet ingesloten door andere grond en vaak ook niet door veel begroeiing. Daardoor hebben zon en wind vrij spel en droogt die grond sneller uit dan de grond waar geen zon en wind bij kunnen komen. Walkanten die wel goed begroeid zijn, zijn vaak ook vochtiger. Deels doordat er geen zon op de grond komt, deels doordat de wortels van die begroeiing het vocht juist aantrekken.

- Water zoekt de weg van de minste weerstand. Het water dat door de sloot of rivier stroomt ondervindt minder weerstand als het met de rest van het water mee stroomt, dan dat het terug de aarde in zou gaan. De grond rond de sloot trekt dus geen water uit de sloot, de sloot trekt water uit de aarde. Hoe verder van de sloot, hoe verder het water eerst door de grond moet. Dat levert wel weer extra weerstand dus op grotere afstand van de sloot zal het vocht langer in de grond blijven.