Hoe wordt de valversnelling verklaard?

Newton zelf verklaarde dat al door een universele zwaartekracht te postuleren.

Het was Isaac Newton die als eerste inzag dat zwaartekracht universeel is en overal in het heelal werkt. Maar ook vóór Newton waren er ideeën over zwaartekracht. Zo viel volgens Aristoteles een appel omlaag omdat hij naar zijn natuurlijke plek wilde: het centrum van het heelal, dat samenviel met het middelpunt der aarde. Na Newton was het Einstein die in 1915 radicaal nieuwe ideeën over zwaartekracht lanceerde in zijn algemene relativiteitstheorie. Dan hebben we het over gekromde ruimtetijd.
Maar heden ten dage zijn er nog andere theorien waarom iets valt. De nieuwe inzichten van Eric Verlinde zetten wederom de wereld op zijn kop. In deze theorie is zwaartekracht niet langer een fundamentele kracht, maar het emergente effect van een diepere microscopische realiteit op kwantummechanisch niveau. Zelf vergelijkt Verlinde de zwaartekracht met de luchtdruk: de moleculen waaruit een gas bestaat kennen zelf geen luchtdruk; deze is louter een eigenschap van het gas, als emergentie van de vele bewegende gasmoleculen.

Al met al verklaringen genoeg maar exacte duidelijkheid is er niet.
Een analogie voor de zwaartekracht volgens Verlindes theorie is de kracht die schepen naar elkaar toe drijft die dicht bij elkaar in het water liggen. Dat effect ontstaat doordat er netto meer golven om de schepen heen aanwezig zijn dan ertussen. Tussen de beide schepen passen namelijk geen golven met een langere golflengte dan de afstand tussen de beide schepen. Een vergelijkbaar effect speelt een rol bij het casimireffect.