Hoe noemde men vroeger een stuk hout waarop groefjes werden aangebracht om aan te duiden hoeveel een klant verschuldigd was?

gewoon ''houtje'' of ''kerfstokje''. Hier komt ook de uitdrukking ''op eigen houtje'' vandaan.

Het Groot Uitdrukkingenwoordenboek van Van Dale (2006) zegt er het volgend eover>

Het houtje staat hier oorspronkelijk voor een kerfstok(je) waarop schulden werden bijgehouden. Als je niet kon betalen, werd dat aangegeven door een kerf te maken op een stokje. Gewoonlijk waren er twee stokjes, die uit één stuk hout gespleten waren. Het ene was voor de schuldeiser (bijvoorbeeld de winkelier), het andere voor degene die de schuld had (de klant). De kerfjes op de twee stokjes moesten precies overeenkomen; de stokjes werden dan ook alleen gekerfd als de twee partijen samen waren. Als een kerfje maar op één van de stokjes voorkwam, dus alleen 'op het eigen houtje', was het niet geldig. Van daaruit moet zich dan de huidige betekenis van op eigen houtje hebben ontwikkeld: 'iets doen zonder de ander te raadplegen', 'eigenmachtig handelen'.