Wat is de koudste temperatuur dat iets kan zijn? Stel dat er geen zonnen bestonden, hoe kou zou het dan zijn?

Precies hetzelfde zegt Ihave al dus al je een antwoord geeft doe dan niet precies hetzelfde.

@sebasss1: er zit maar een minuutje tussen, dus waarschijnlijk waren ze gewoon tegelijk met een antwoord bezig.

zoals bamibal al zegt. iHave had niet aangekondigd dat ze hetzelfde antwoord zou geven ;) kan gebeuren he

En dan heeft het antwoord van Anneliez een voordeel tov iHave: je moet niet 0°K schrijven, want dat is fout, maar 0 K, zonder het nulletje. Van mij krijgt Anneliez een compensatie plus.
(^_^)

Toch blijft het dan zeer zeer toevallig maarja.

Ik heb het zelf vaak meegemaakt hoor. Ik begin te typen, ik druk op "antwoord geven", en omdat ik nogal lang van stof bent, zijn er al 3 antwoorden voor me geweest, en komt het over alsof ik heb zitten knippen en plakken. Het antwoord van iHave was ook goed, maar vanwege het detail van het nulletje, vind ik dat juist Anneliez het beste antwoord heeft gegeven.

Het bepalen van de koudste temperatuur als er geen zonnen zouden zijn (en de vraagsteller bedoelt dan waarschijnlijk ook geen andere warmtebronnen) dan zou men het absolute nulpunt van 0 K bereiken. Dat dit niet kan is dus onzin. Dus sorry, geen waardevol antwoord in mijn ogen.

Zou zomaar kunnen, zo'n vrije planeet. Ik heb ooit een leuk SF-verhaal van Isaac Asimov gelezen over zo'n planeet dat toevallig wordt gevonden.
Zonder te veel op de details in te gaan, meen ik me te herinneren dat de planeet erg koud was (hoe koud weet ik niet meer) en alles op de planeet helemaal stil stond. Geen seïsmische activiteit, geen atmosfeer, geen bewegingen... helemal niets... een dood planeet, en rots in de ruimte.
... totdat het ruimteschip van de avonturiers op de planeet landt, en de trilling van de landing ontketent een reactie waardoor de hele planeet begint te beven, te schudden en uiteindelijk uit elkaar valt.
De verklaring van Asimov was dat de planeet in de loop van miljoenen jaren volledig afgekoeld was en tot "rust" was gekomen, maar een enorme "potentiële seïsmische energie" had opgebouwd, die losgelaten werd bij het minuscuul tikje van het ruimteschip. Hoogst onwaarschijnlijk, maar hey... het blijft SF, en als je 16 bent en droomt van een carrière als wetenschapper vindt je het reuze spannend!!!

Asimov is niet de eerste de beste SF-schrijver en vaak zijn zijn ideeën geloofwaardig en onderbouwd. Dat geldt zeker voor vrije planeten. Maar ik weet niet of Asimov zich realiseerde dat hemellichamen van enige omvang zelf warmte genereren en dus nooit volkomen in rust kunnen zijn. Dat trillen en uiteenvallen lijkt me niet zo waarschijnlijk...

Ik heb zo'n beetje alles van Asimov gelezen (nou ja, dat is overdreven, want de goede man had zo ongelofelijk veel geschreven...), en dat was juist wat ik zo mooi vond aan z'n stijl. Dat hij niet alleen fantastische dingen kon verzinnen, maar met name en vooral dat hij z'n verhalen probeerde zo echt mogelijk en wetenschappelijk verantwoord te houden.
Geweldig!!