Is een opsporings- of aanhoudingsbevel voldoende voor stuiting van verjaring, of is actie vereist?
In het strafrecht kan de verjaring van een strafzaak worden gestuit door bepaalde handelingen, zoals het uitvaardigen van een opsporings- of aanhoudingsbevel. De vraag is of het enkel uitvaardigen van zo’n bevel op zichzelf voldoende is om de verjaring te stuiten, of dat er ook een daadwerkelijke handeling moet plaatsvinden, zoals het proberen van een aanhouding, een staandehouding, of de officiële betekening van het bevel aan de betrokkene.
Hoe wordt dit juridisch beoordeeld, en zijn er specifieke vereisten waaraan voldaan moet worden om de stuiting rechtsgeldig te laten zijn? Het gaat om algemene gevallen waarin iemand niet op de hoogte is gesteld van vervolgingsmaatregelen.
In dit geval heeft de persoon geen GBA adres ambtshalve uitgeschreven omdat persoon in het buitenland woont, dus aanmaningen, brieven e.d. konden nooit worden ontvangen.
Deze vraag heeft ook betrekking op boetes, schadevergoedingsmaatregelen e.d.