Mag een opgenomen gesprek verstrekt worden aan derden?

Het kernwoord in de vraag is: 'mag'. Dan is het antwoord: nee. Tenzij er zwaarwegende redenen zijn, bijvoorbeeld als het verdenking van een strafbaar feit betreft. Dan kan het opgenomen gesprek als ondersteunend bewijs worden gebruikt.
Als het kernwoord is: 'kan', dan is het antwoord anders. Een opgenomen gesprek kan te allen tijde verstrekt worden aan derden. Daar heb je geen controle op. In een callcenter kan iedere werknemer een met jou opgenomen gesprek stiekem aan derden verstrekken.
In de praktijk is het moeilijk, zo niet onmogelijk, je te verzetten tegen het opnemen van gesprekken. Ook betekent de mededeling dat een gesprek wordt opgenomen dat je al met 1-0 achterstaat in geval er naderhand discussie ontstaat over bijvoorbeeld de rechtmatigheid van verplichtingen (zoals een contract afsluiten). Feitelijk houdt zo'n mededeling over het opnemen van het gesprek in dat je je verplicht kunt voelen om ook zelf het gesprek op te nemen, als bewijsmiddel achteraf. Of in elk geval dat je extra op je hoede moet zijn met het doen van uitspraken en toezeggingen waar je achteraf spijt van zou kunnen krijgen.
De indruk ontstaat dat steeds vaker bijna alle gesprekken met instanties worden opgenomen. Onder instanties worden dan verstaan: overheidsinstanties, instanties die semi-overheid zijn en instanties op het gebied van verzekeringen en energievoorziening.