Hebben wijkagenten beroepsgeheim?

Het beroepsgeheim geldt momenteel in de meeste westerse landen. Over het algemeen geldt het beroepsgeheim voor de zogenaamde beschermde beroepen, waarvoor men een vergunning of beëdiging nodig heeft om deze uit te oefenen. De beroepen waarvoor het geldt zijn onder meer:
medici, artsen, zie artseneed
advocaten
notarissen
politiebeambten
(deze lijst is niet compleet, maar voldoende voor jouw vraag)

Het schenden van de geheimhoudingsplicht en beroepsgeheim is strafbaar. In Nederland is dit vastgelegd in artikel 272 Wetboek van Strafrecht en in België in artikel 458 van het Strafwetboek en uitzonderingen beperkend opgesomd in Art 458bis Strafwetboek.
Verschillende beroepsbeoefenaars die te maken kunnen krijgen met het beroepsgeheim zijn over het algemeen artsen, psychologen en rechtskundigen. Zij krijgen vaak te maken met gevoelige informatie en door het beroepsgeheim kunnen en durven cliënten vrijuit spreken. Ook een wijkagent kan te maken krijgen met geheimhoudingsplicht, maar alleen als het gaat om verkregen vertrouwelijke informatie. Het beroepsgeheim van de wijkagent bestaat uit zwijgplicht. Als hem iets in vertrouwen wordt verteld, mag hij dat niet doorvertellen. Het schenden van deze plicht is een kwalijke zaak.
Van schending van geheimhoudingsplicht is in het gegeven geval geen sprake. De wijkagent heeft geen geheime informatie van wie dan ook verkregen. Iemand loopt voor de ogen van de wereld, in het openbaar dus, op een plaats waar deze op dat moment niet hoort te zijn. Dit kan een boete opleveren Ik begrijp uit het verhaal dat de wijkagent pas nadát hij na het geven van een preek, besloten heeft deze overtreding van een noodverordening door de vingers te zien, merkt dat hij de vader van de boosdoenster kent. Hopelijk niet andersom, dat zou een kwalijke zaak zijn op geheel andere gronden.
Zelfs al zou deze affaire onder het beroepsgeheim vallen (wat absoluut niet zo is) dan zou dit een situatie kunnen zijn waarbij de wijkagent de vader kan aanspreken over het voorval. De ouders van een minderjarige zijn namelijk aansprakelijk en hebben beslissingsrecht over fundamentele aspecten van de opvoeding zoals gezondheid.
Ben je al (strafrechtelijk) meerderjarig dan mag de wijkagent bij het zien van zijn bekende collega deze adviseren thuis nog eens goed de discussie aan te gaan met zijn volwassen familieleden en waarom ook juist deze zich aan de voorschriften dienen te houden en bij een volgende overtreding van een noodverordening zonder pardon een fikse boete zullen krijgen.