Wat is het nut van de scheiding van de wetgevende macht en de uitvoerende macht?

De wetgevende macht bestaat uit het parlement en de regering. Het parlement bestaat uit de Eerste Kamer en de Tweede Kamer. De meeste wetsvoorstellen komen van de regering. Het parlement moet vervolgens instemmen met het wetsvoorstel, anders kan het geen wet worden. De Tweede Kamer kan zelf ook met wetsvoorstellen komen, maar dat gebeurt niet zo vaak. Om te kunnen regeren, heeft de regering de steun nodig van een meerderheid van de leden van de Tweede Kamer (en Eerste Kamer).

De uitvoerende macht bestaat uit de regering. De regering geeft namelijk leiding aan de ministeries en hun ambtenaren, die zich bezighouden met de uitvoering van wetten. De uitvoerende macht moet rekening houden met de wetgevende macht. De uitvoerende macht mag alleen zaken uitvoeren die in de wet staan. Het parlement controleert de regering. Als de regering haar werk niet goed doet, dan kan het parlement de regering ten val brengen. Dat betekent dat de regering moet opstappen. Er komen dan meestal nieuwe verkiezingen. Dit is de vertrouwensregel tussen de regering en het parlement.

Het hebben van macht biedt de kans op machtsmisbruik. Er moet daarom een controlemechanisme zijn dat 'de macht' controleert, zodat machtsmisbruik (in theorie) kan worden voorkomen: dit is het systeem van checks and balances. In Nederland controleert de wetgevende macht de uitvoerende macht. Zoals bekend is de scheiding van de machten (de trias politica) niet volledig doorgevoerd in Nederland. De wetgevende macht bestaat namelijk uit de regering en de Staten-Generaal (Eerste en Tweede Kamer) , terwijl de uitvoerende macht de regering (waar de koning deel van uitmaakt) is.
...
Op https://www.montesquieu-instituut.nl/id/vhnnmt7lidzx/trias_politica_machtenscheiding_en vind je hierover deze tekst:

Als bijvoorbeeld de wetgevende en uitvoerende macht in dezelfde handen zijn, kan de persoon die tirannieke wetten bedenkt ze ook uitvoeren. Daarom moet de uitvoerende macht kunnen weigeren een wet uit te voeren. Op die manier controleert de uitvoerende macht de wetgevende macht. Andersom moet volgens Montesquieu de wetgevende macht als enige belasting kunnen heffen. De uitvoerende macht heeft dan namelijk altijd het geld van wetgevende macht nodig om wetten te kunnen uitvoeren. Zo kan de wetgevende macht de uitvoerende macht controleren.
...
Hier https://en.wikipedia.org/wiki/Separation_of_powers vind je over het systeem van checks and balances de volgende tekst: Checks and balances is the principle that each of the Branches has the power to limit or check the other two and this creates a balance between the three separate powers of the state, this principle induces that the ambitions of one branch prevent that one of the other branches become supreme, and thus be eternally confronting each other and in that process leaving the people free from government abuses.

Vertaald luidt deze zo: Checks and balances is het principe dat elk van de drie machten de macht heeft om de andere twee te beperken of te controleren: dit schept een balans tussen de drie afzonderlijke machten van de staat. Dit principe brengt met zich mee dat de ambities van een macht voorkomen dat een van de andere machten oppermachtig wordt, en zo komen ze dus eeuwig tegenover elkaar te staan en laten ze in dat proces het volk vrij van machtsmisbruik.

Het nut en de functie hiervan is relatief uitgebreid. Om dit allemaal te plaatsen zijn simpelweg te weinig tekens beschikbaar. Trias Politica heeft in elk geval als doel dat de machten verdeeld zijn waardoor tirannie word voorkomen en de vrijheid van de burger wordt vergroot.
Als bron een uitgebreid artikel waarin het wordt uitgelegd.
*(Eigenlijk klopt mijn eerste zin niet echt, aangezien ik de functie ervan reeds heb omschreven, excuus)*