Is Teleologische interpretatie toegestaan binnen het strafrecht?

"...deze uren enkele uren plat komen te liggen."

Lees er is schade berokkend aan derden (=het ministerie van Justitie) dus als het hacken zélf in deze casus niet is verboden wil dat nog niet zeggen dat de gevolgen buiten beschouwing mogen blijven.

Maar los daarvan:
"Hoewel door aanhangers van de rechtspositivistische conceptie geen absoluut verbod op teleologische interpretatie wordt bepleit, volgt uit de subjectieve rechtsopvatting dat hierbij voorzichtigheid is geboden. Aangezien de intenties van de wetgever leidend zijn, moet terughoudend worden omgesprongen met argumenten die zijn gebaseerd op een hedendaagse interpretatie van het recht. Grammaticale interpretatie bepaalt de uiterste grenzen van het mogelijke voor de rechter. In de rechtspositivistische conceptie mag een gedraging dus niet leiden tot een strafrechtelijke veroordeling indien die niet wordt bestreken door de tekst van de wet; de rechtspositivistische conceptie veronderstelt naast het rechtspositivisme ook het wetspositivisme. De nadruk op de communicatieve inhoud van de wet leidt ertoe dat de betekenis van de wet in ieder geval tot op zekere hoogte gefixeerd is: de maatschappelijke omstandigheden kunnen wijzigen, maar de betekenis van de wet wordt vastgesteld aan de hand van de bedoelingen van de wetgever op het moment dat de wet werd gemaakt. 4 De semantische relatie tussen predicaat, intensie en extensie moet daarom in hoge mate als een statische relatie worden opgevat. Voor een zogeheten ‘evolutieve interpretatie’ (een uitleg waarbij rekening is gehouden met ontwikkelingen waar de wetgever nog geen rekening mee kon houden) bestaat maar weinig ruimte. 5 Ten derde bestaat er in de rechtspositivistische conceptie geen ruimte voor een belangenafweging. De rechter moet de rechtszekerheid waarborgen, en daaronder wordt uitsluitend de rechtszekerheid van verdachten verstaan. Heeft de wetgever de gedraging niet expliciet strafbaar gesteld, dan kan deze niet worden bestraft, ook al zou de rechter dat wenselijk achten, en met hem waarschijnlijk het merendeel van de samenleving. De wet wordt geacht het gevolg te zijn van een belangenafweging door de wetgever. De rechter mag geen uitleg geven die indruist tegen de bedoelingen van de wetgever."

Ja, maar dan enkel in het geval dat de taalkundige uitleg van de wettekst verduidelijkt wordt. In de bestaande casussen van o.a. elektriciteitsdiefstal en runescapediefstal was die uitleg al controversieel.

https://research.vu.nl/ws/portalfiles/portal/1375957/AA20150624+De+betekenis+van+taal+in+het+strafrecht.pdf
"
Het hof maakte een vergelijking met een
paspoort dat eigendom blijft van de Staat der
Nederlanden, maar toch kan worden gestolen
van de rechthebbende op het paspoort. Diefstal
van een paspoort is een voorbeeld van een
gewoon geval waarmee de taalkundige uitleg
van artikel 310 Sr nader kan worden verduidelijkt.
Een vergelijking met een virtueel
goed is echter problematisch, omdat de Staat
der Nederlanden niet over middelen beschikt
om een gestolen paspoort met een lange arm
terug te brengen in de feitelijke macht van de
rechthebbende: het gestolen paspoort is ook
aan de feitelijke heerschappij van de Staat
onttrokken
"

(voor het elektriciteitsverhaal is de teleologische interpretatie nog controversiëler)

"
Er moet
kunnen worden uitgelegd hoe de verdachte
door te bellen met de simkaart van een ander
belminuten en berichten aan de feitelijke
heerschappij van die ander onttrekt en zich
wederrechtelijk toe-eigent. Het ontbreken
van die uitleg maakt dat de beslissing van
de Hoge Raad op gespannen voet staat met
het legaliteitsbeginsel, zoals dat ook het
geval was bij het Elektriciteit-arrest en het
Runescape-arrest. Het legaliteitsbeginsel
sluit niet uit dat de wettekst door rechterlijke
interpretaties wordt verduidelijkt,11 maar dan
moet de rechter wel kunnen uitleggen hoe hij
de verbinding maakt tussen de bestanddelen
van de wettekst en de gedragingen van de
verdachte.
"

Het zou dus in mijn ogen haast onmogelijk zijn een hacker te veroordelen voor het hacken op zich, en dat dan te gooien op inbraak (138a), met een teleologische interpretatie. Dan zou een rechter wel heel ver moeten gaan. Dat is dan niet gezegd dat de gedragingen van de hacker geen gevolgen zouden kunnen hebben. Men zou wel kunnen proberen de geleden financiële schade op hem te kunnen verhalen. In ieder geval niet via de teleologische weg.
---
En als je art. 350 (opzettelijke vernieling) zou willen gebruiken om de hacker strafbaar te stellen kom je op hetzelfde teleologische probleem uit als met de casus Runescape.