Valt ex-werkgever aansprakelijk te stellen voor gemiste inkomsten?
Hele korte samenvatting: Mijn vrouw werkte 1FTE. Werd na herstel van haar eerste burnout een jaar later weer ziek. Verzocht de werkgever om arbodienst in te schakelen. Werkgever zegt contact opgenomen te hebben, en zegt dat ze gewoon moet komen werken (Later bleek hij nooit contact opgenomen te hebben). Vervolgens zelf geprobeerd het probleem op te lossen door van baan te wisselen (mede op advies van werkgever). Daar effectief 4 dagen gewerkt, en toen door nieuwe werkgever ziekgemeld en in Ziektewet gekomen.
Doordat zij bij die nieuwe werkgever maar 0,4FTE vervulde (die 4 dagen, (op papier 1 maand in dienst geweest =proefperiode)), is haar Ziektewetuitkering op die 0,4FTE gebaseerd.
Zij ontvangt als uitkering dus 70% van 0,4FTE = 28% van haar oorspronkelijke salaris, waar ze dus 70% ontvangen zou hebben wanneer die eerste werkgever haar ziek zou hebben gemeld. Ze loopt dus 2 jaar lang maandelijks 0,42% van een maandsalaris = +/-10 maandsalarissen aan inkomsten mis. UWV zegt: We kijken naar je laatste werkgever.
Ik vind: Die gemiste inkomsten is de schuld van bewust foutief handelen van de eerste werkgever.
1.6K
1.6K keer bekeken
Antoni
7 jaar geleden
Of dat kan zal door een rechter kunnen worden bepaald aan de hand van álle feiten, dus ook het verhaal van de ex-werkgever. Ik raad je aan een advocaat om advies te vragen. Een advocaat vind je via www.advocatenorde.nl. Je kan op die website het trefwoord "arbeidsrecht" invullen om het snelst een gespecialiseerde advocaat te vinden.
ronron1212
7 jaar geleden
Je vrouw had zich ziek moeten melden bij haar ex werkgever niet meer en niet minder. De ziektewet bestaat niet. Je werkgever moet zelf de kosten betalen.
ronron1212
7 jaar geleden
https://www.uwv.nl/particulieren/klantenservice/wat-is-ziektewet/index.aspx
walter
7 jaar geleden
@ronron1212 Zij heeft toen contact opgenomen met de werkgever, gemeld dat ze ziek was en niet kon komen werken. En of hij contact met de arbo-dienst wilde opnemen.
Een dag later beweerde hij dit gedaan te hebben, zei :'je hebt een gedragsprobleem en je moet gewoon komen werken'. Hij heeft helemaal met niemand contact opgenomen.
Als hij dat wel gedaan had, was zij via die eerste werkgever ziekgemeld, en was bij haar uitkering met het dagloon van die werkgever gerekend. Door de omstandigheden kwam zij bij een andere werkgever terecht, en hoe kort ook, omdat zij daar even in dienst is geweest, en die haar ziekgemeld heeft, krijgt ze nu dus veel minder. Opgeteld gaat dat om veel geld.
Een dag later beweerde hij dit gedaan te hebben, zei :'je hebt een gedragsprobleem en je moet gewoon komen werken'. Hij heeft helemaal met niemand contact opgenomen.
Als hij dat wel gedaan had, was zij via die eerste werkgever ziekgemeld, en was bij haar uitkering met het dagloon van die werkgever gerekend. Door de omstandigheden kwam zij bij een andere werkgever terecht, en hoe kort ook, omdat zij daar even in dienst is geweest, en die haar ziekgemeld heeft, krijgt ze nu dus veel minder. Opgeteld gaat dat om veel geld.
ronron1212
7 jaar geleden
Als ze zich ziek meld is ze ziek en kan alleen een arbodokter haar weer zeggen aan het werk te gaan. Wat de werkgever doet maakt niet uit hij moet zich aan de regels houden en je vrouw ook. Hij bepaald niet of iemand ziek is of niet. Dus zij had niet moeten gaan werken zonder eerst contact te hebben met de arboarts.
ronron1212
7 jaar geleden
@Walter ik mag aannemen dat ze geen uitzendkracht is maar in een vast of tijdelijk dienst verband zat bij de ex werkgever en de huidige. Daar bestaat de ziekte wet niet dan is ze ziek en moet de werkgever gewoon betalen.
walter
7 jaar geleden
Ze had inderdaad een vast dienstverband. Werkgever was intimiderend en daardoor is zij gewoon gaan proberen te werken. Werkgever bood aan (vast niet uit liefdadigheid) dat ze geen omzegtermijn had als ze een andere baan vond.
Ze hoopte dat dat zou helpen, en is toen weggegaan. Kreeg vervolgens bij nieuwe werkgever een jaarcontract, wat uiteindelijk na 1 maand proeftijd (terecht) niet verlengd is.
Ze hoopte dat dat zou helpen, en is toen weggegaan. Kreeg vervolgens bij nieuwe werkgever een jaarcontract, wat uiteindelijk na 1 maand proeftijd (terecht) niet verlengd is.
ronron1212
7 jaar geleden
Is niet handig van haar geweest.
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Je kunt proberen je licht op te steken bij een advocaat, maar ik kan je nu al vertellen dat dit een volstrekt kansloze zaak is. Ik zou hopen dat inmiddels iedereen wel weet dat je NOOIT ontslag moet accepteren tenzij je het niet erg vindt om je rechten te verliezen.
Ik ben het met je eens dat de werkgever laakbaar heeft gehandeld, maar ga ervan uit dat werkgevers altijd alles vanuit eigenbelang doen en dat dat eigenbelang lang niet altijd samenvalt met het belang van de werknemer.
Laat dit nu eens een les zijn voor iedereen die dit leest. Win juridisch advies in VOORDAT je actie onderneemt. Ga in principe nooit akkoord met enig voorstel van een werkgever totdat je de consequenties kunt overzien.
Ik kan alleen constateren dat de werkgever het slim gespeeld heeft. Als je vrouw zelf akkoord is gegaan en haar baan heeft opgezegd valt er niets meer te verhalen op de oud-werkgever.
walter
7 jaar geleden
Dat dacht ik ook al wel . Feit is dat dit gebeurd is met iemand die een burn out had, dus meer zoiets had van: dan ben ik van het gezeik af. En van die vent. Door andere collega's bestempeld als een narcist. En heeft haar een soort van trauma bezorgd. Zelf heeft ze nu ook zoiets van, het zal wel goed zijn. Maar ik vind dat de evetuele verkeerde keuzes mede zijn veroorzaakt door leugens en fout handelen van de werkgever. Dat is niet wat men goed werkgeverschap noemt. En meneer zit inmiddels aan de andere kant van het land op een ander bedrijf de boel te saboteren.
Het ging overigens om een school voor voortgezet onderwijs.
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Juist als je ziek bent, moet je hulp van buitenaf inschakelen. Zodat je niet zelf hoeft op te boksen tegen zo'n werkgever die je er probeert uit te werken. Er komt altijd een proces bij kijken met organisaties van buitenaf (arboarts e.d. die kijkt wanneer en hoe iemand kan re-integreren) meekijken, zodat de werkgever niet op de plaats van een arts gaat zitten. De werkgever kijkt naar z'n eigen belang en dat is een zo goedkoop mogelijk poppetje voor de klas.
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Er zijn zeker meer mensen met een soortgelijke ervaring.
Het vervelende is dat je er soms niet bij stilstaat dat er iets anders gebeurt dan zou moeten, dan je zou verwachten. Moedwillig dus , omdat je de gevolgen niet kunt overzien.
Het vervelende is dat je er soms niet bij stilstaat dat er iets anders gebeurt dan zou moeten, dan je zou verwachten. Moedwillig dus , omdat je de gevolgen niet kunt overzien.
Verwijderde gebruiker
7 jaar geleden
Het is een vervelende zaak. Pas overigens ook op voor arbo-artsen. Die kun je ook zeker niet zonder meer vertrouwen. In theorie zijn ze onafhankelijk, maar de praktijk is anders. Deze artsen worden betaald door de werkgever en identificeren zich vaak ook vooral met het bedrijf. Met die bedrijven hebben ze een min of meer permanente relatie terwijl de werknemers maar passanten zijn. Er zijn nog al wat gevallen bekend waar de eigen arts van een patiënt tot een ander oordeel komt dan de bedrijfsarts. Wie is er onafhankelijker dan de huisarts of de specialist?
En dan bestaat er ook nog het risico dat bedrijfsartsen cynisch worden. Ze kunnen niet of beperkter dan hun collega's mensen beter maken en worden geconfronteerd met veel ellende.
En dan bestaat er ook nog het risico dat bedrijfsartsen cynisch worden. Ze kunnen niet of beperkter dan hun collega's mensen beter maken en worden geconfronteerd met veel ellende.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.