Als je opt-out in het nieuwe donorregistratiesysteem, mag je dan wel een donororgaan ontvangen?

+Ik was er al bang voor.

Ik vind dat moreel wel zeer verwerpelijk ; als je zelf tegen donatie bent, ben je dat niet alleen voor jezelf maar ook voor anderen. Het een zou het ander moeten uitsluiten. (Moet je zien hoe weinig "nee's" er dan ineens komen.
Maar goed, er zullen wel allerlei argumenten te bedenken zijn waarom het je goed recht is uitsluitend één kant op te denken....

Tuurlijk mag je bij je standpunt blijven, maar het hebben van een donor-orgaan is wel een contra-indicatie om zelf donor te zijn. Dat geldt althans voor weefseldonatie.

@flipjeboot Dat is praktisch wellicht zo, maar is in vorm nog steeds onbegrijpelijk.

@Marleen: ik denk dat het al dan niet willen doneren of ontvangen van een orgaan niet per se iets zegt over iemands algemene standpunt over orgaandonatie. Ik sta bijvoorbeeld wel geregistreerd als donor, maar weet echt niet of ik wel een orgaan van iemand anders zou willen ontvangen. Als kind vond ik het een akelig idee om organen af te staan na mijn dood, maar over donatie bij het leven heb ik altijd al positief gedacht. Selectief zijn in je keuzes reflecteert volgens mij dan ook niet per se een algemeen standpunt. Zo zijn er ook mensen die toestemming geven voor gebruik van alle organen, behalve het hart - omdat dat gevoelsmatig te privé is. Of mensen die geen weefsel willen doneren omdat ze alleen vitale organen willen schenken, of mensen die geen toestemming geven hun huid te gebruiken, omdat ze dit hun nabestaanden niet aan willen doen. Ik vind dat over iets dat zo privé is als het eigen lichaam, dat een persoonlijke afweging is die je in vrijheid moet kunnen maken. En daar mogen ook gevoelens bij meetellen: het is immers jouw lijf, dus voor wat niet goed voelt, hoef je geen toestemming te geven. Het wetsvoorstel dat er nu ligt vind ik dan ook principieel onjuist. Maar goed, dat is weer een andere discussie. Nu geef ik toe dat het zwart-wit "alles willen ontvangen, niets willen doneren" wel heel gemakkelijk te interpreteren is als egoïstisch, maar toch kan ik me voorstellen dat er mogelijk ook andere overwegingen aan ten grondslag kunnen liggen. Iemand die bijvoorbeeld zijn lichaam doneert aan de wetenschap kan naar ik aanneem niet ook orgaandonor zijn. In elk geval niet volledig. Mag zo iemand dan wel een orgaan ontvangen als hij dat wil? Of telt dat ook mee als 'donorschap'?

Ook wanneer het een gevoelskwestie is vind ik het egoïstisch om wel te willen ontvangen maar niet te geven. Ik kan zeker valide argumenten bedenken om geen orgaan donor te willen zijn (bijvoorbeeld het risico dat je onterecht dood verklaard wordt door een luie of onbekwame arts) maar ik vind zelf die argumenten niet opwegen tegen het nut van orgaan donatie. Gevoelswaarde vind ik persoonlijk een behoorlijk onzinnig argument. Overigens valt er wat weefsel donatie weinig op in een kist. Hooguit als je er op staat naakt in een open kist begraven wordt misschien. Al zal een kundig visagist hier nog heel veel aan kunnen verbloemen.

"Iemand die bijvoorbeeld zijn lichaam doneert aan de wetenschap kan naar ik aanneem niet ook orgaandonor zijn. In elk geval niet volledig. Mag zo iemand dan wel een orgaan ontvangen als hij dat wil? Of telt dat ook mee als ‘donorschap’?" Gezocht argument, je hebt een uitzondering gevonden die juist volledig het punt mist. Iemand die zijn lichaam doneert en iemand die zijn organen doneert zijn in deze bij dezelfde groep te rekenen. Overigens ga ik er vanuit dat als iemand EN als orgaandonor en als lichaam vdw donor geregistreerd staat dat gewoon kan en er een afweging gemaakt wordt door de artsen wat op dat moment een goede keuze is. (wellicht zelfs een combinatie, nier eruit, de rest voor de wetenschap).