Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Welke wettelijke verplichtingen heb ik in onderdak verlenen aan mijn volwassen dochter?

Mijn dochter woont sinds kort bij me in. Ze verkeert in een crisissituatie en twijfelt constant aan alles. Ze komt niet tot beslissingen en verandert voortdurend van gedachte.
Ze had dan een mooie woonst gevonden voor april, maar wil dan weer in een cohousing stappen. Legt contacten met cohousing, maar wil dan weer liever alleen wonen. Vind iets in het centrum maar wil dan op de buiten en vise versa. Koopt een nieuwe auto maar weet nu niet of ze hem niet beter opzegt.Ze is zwanger en twijfelt of ze het kind zal houden. Ik begrijp nu wel dat dat een heel moeilijke beslissing is, als ze het kind houdt zal de vader lastig gaan doen, laat ze het wegnemen dan doet ze zichzelf geweld aan.
Ze had al gedacht dat ik wel samen met haar voor de opvoeding zou instaan, zoals de moeder van één van haar vriendinnen. Maar dat kan ik niet aan, ik ben nu al burnout. Alleen in noodsituaties en sporadisch wil ik wel inspringen.
Dat zij geen knopen doorhakt werkt echt op mij.
Nu is het zover dat ik iets heb van: ik wil dat ze in mei hier weg is. Ten laatste. Zodat ik opnieuw met mijn herstel kan beginnen. Met haar erbij lukt dat niet op dit moment, omdat ze zo een vat vol emoties is en heel veel aandacht vraagt, constant over zichzelf praat, nooit naar me luistert, mijn grenzen niet respecteert en me kleineert als ik deze aangeef enz...
Ze heeft ook andere normen in het huishouden enz... Soit.
Maar zij zegt dat ik gehouden ben haar in huis te houden, dat ik onderhoudsplicht heb.

Geef jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Het beste antwoord

Wettelijk hebben ouders de plicht om voor hun kind te zorgen tot het 21 is. Het is dan geen kind meer maar volwassen en wordt geacht voor zichzelf te kunnen zorgen.
In het algemeen bestaat de verplichting tot het verstrekken van levensonderhoud alleen in het geval van behoeftigheid, dus als het kind niet zelf in het eigen levensonderhoud kan voorzien.
De verplichting van ouders voor hun minderjarige- en jongmeerderjarige kinderen (tussen 18 en 21 jaar) bestaat echter ook als er geen sprake is van behoeftigheid. Heeft dit kind zelf inkomsten kan dit toch betekenen dat het bedrag dat hij/zij van de ouders nodig heeft lager is.
De onderhoudsplicht van ouders voor hun kinderen bestaat dus sowieso tot het kind 21 is.

De verplichting tot levensonderhoud eindigt echter niet als het kind 21 is en zelf niet in het eigen levensonderhoud kan voorzien omdat het bijv. nog studeert en het met een bijbaantje niet redt om van te leven. Dan blijft de onderhoudsplicht dus nog even doorgaan. Zou het kind er alsnog een zooitje van maken en niet serieus studeren of keuzes maken waar de ouders het zozeer oneens zouden zijn dat het in redelijkheid niet van hen verlangd kan worden dat ze die keuzes volop financieren, dan hebben de ouders het recht om een beroep op matiging van de onderhoudsplicht te doen.

In jouw geval heeft het kind genoeg eigen inkomen om van te kunnen leven en ben je dus niet langer verplicht haar te steunen. Je hebt dus wel degelijk het recht om haar te laten vertrekken. Ze pleegt nu eigenlijk emotionele chantage op jou, maar misschien denkt zij echt dat je jouw leven lang voor haar moet zorgen....maak haar goed duidelijk dat dit niet zo is! Echt, het is voor haarzelf het beste om zelf eens aan haar leven te beginnen. Als jij er niet meer zou zijn zou ze wel MOETEN en hoe langer je haar blijft verzorgen, hoe moeilijker dit wordt voor haar.
Het wordt overigens eens tijd dat je aan jezelf gaat denken en voor jouw eigen gezondheid opkomt en zij zou dit moeten begrijpen.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden

Andere antwoorden (1)

Ze is een grote meid, een grote volwassen dochter. Zij is allang de leeftijd voorbij dat haar ouders voor haar MOETEN zorgen.

Wat haar probleem is, zeg ik op afstand, is dat ze een veilig plekje zoekt om al haar ellende uit te zitten. ...en laten we eerlijk zijn : het is niet niks , maar het is wel HAAR ellende en ze zal toch een eigen huis moeten zoeken en vinden.

Natuurlijk is het zo dat jij als moeder haar wilt opvangen en verzorgen , dat is een hele normale reactie, echter of jij het nu wilt of niet, jij kunt dit nu NIET , je hebt al je tijd / aandacht en kracht nodig om zelf beter te worden , gezond te worden . Gelukkig besef je dit zelf ook. Een burn-out is niet niets, ook dat is ziek zijn.

Wat is hier de oplossing?

Je dochter zal echt een eigen optrekje / flatje moeten zoeken , zo snel mogelijk. Nu zij zwanger is, zal ze toch een en ander moeten regelen , organiseren en niet op haar moeder moeten terugvallen. Nee, zij ZELF zal knopen moeten doorhakken en moeten kiezen en dingen moeten REGELEN, instanties moeten bellen indien noodzakelijk.

Ik heb geen idee hoe het met de financiën staat, of zij een inkomen heeft, dan wel zoekende naar werk is of een ex-man op de achtergrond heeft die haar alimentatie stuurt? Dit is allemaal een vraag, waar toch ook veel van afhankelijk is.

Heeft zij een goed inkomen is het probleem van een woning sneller opgelost. Heeft zij een goed inkomen , dan kan ze van alles aanschaffen voor het kind dat ze naar alle waarschijnlijkheid zal krijgen.

Ik wens je sterkte toe en ben het met je eens dat je in JOUW HUIS uiteraard JOUW regels gelden en dat zij zich heeft aan te passen en blij mag zijn dat ze voorlopig door haar moeder wordt opgevangen.

Een termijn stellen van één of twee maanden maximaal om een huis te vinden is zeker niet onlogisch en misschien verstaat zij deze taal wel.

[Jezelf aanbieden als noodopvang is ook weer logisch maar misschien is haar idee van CRISIS wel heel anders dan dat van jou, verkijk je daar niet op. Je zou niet de eerste zijn , die deze fout maakt.]
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Deel jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Bekijk alle vragen in deze categorieën:

logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing