Wanneer spreekt men van bendevorming?

Als men tijdens het gaan bezoeken van een discotheek samen lacht en muziek maakt kan de groep niet aangeklaagd worden wegens bendevorming, noch in Nederland noch in België.
Afhankelijk van de plaats, de tijd en het aantal decibellen dat geproduceerd wordt door de groep, kunnen personen die het als zeer hinderlijk ondervinden een klacht indienen wegens geluidshinder. Niet omdat het maar een keertje gebeurt, maar wanneer de als overlast voelende pleziermakerij structureel plaatsvindt. De gemeenten kunnen reglementen uitvaardigen inzake geluidsoverlast.
Geluidshinder is een kwestie van hoe men iets beleeft. Wel is bekend dat geluidshinder door een persoon die niet is betrokken bij het “feestgedruis”, sterker en soms irritanter wordt ervaren dan door de personen in de groep die het geluid produceren.
De ene persoon zal het geluid midden in de nacht van de uitlaat van een voorbij scheurende motorfiets als aangenaam en spannend ervaren als hij net het laatste biertje drinkt, een ander ervaart het als storend en onaangenaam lawaai als hij net aan de nachtrust is begonnen.
Muziek wordt door uitgaand publiek meestal wel gewaardeerd, doch degene die zojuist naar zijn zelf gekozen muziek via de radio luistert duidt het aan als lawaai.
Een individueel persoon kan een bepaald geluidsniveau als hinderlijk ervaren, het doet er dan niet toe of dat geluidsniveau onder of boven de in de wet toegestane maximale waarde ligt, zeker als degene het gaat ervaren als treiteren, want dat komt ook voor.

Toegevoegd na 19 minuten:
Belgische gemeenten kennen het systeem van gemeentelijke administratieve sancties. Een gemeentelijke administratieve sanctie (GAS) is in België meestal een boete, die door een gemeente kan worden opgelegd voor inbreuken op zijn gemeentereglement. Het doel van de GAS is om op lokaal niveau het gevoel van straffeloosheid tegen te gaan door bepaalde minder ernstige gedragingen, die tóch als overlast worden ervaren, af te doen door middel van een administratieve sanctie.