Na restauratie en twee jaar eigenaar zijn van een artikel is deze dan van mij?

Ik begrijp dat het probleem zich toespitst op het zadel. Alle geschiedenis met het paard en de bijbehorende kosten daarvan zijn geen onderdeel van het zadel en doen er verder niet toe.

Juridisch gesproken is een mondelinge toezegging in Nederland geldig. Het zadel is van jou.

Maar die toezegging moet wel bewezen kunnen worden. B.v. middels getuigen.
Zijn die er niet, dan is het het woord van de eiser tegen het jouwe. In dat geval zal de rechter uit moeten maken wie eigenaar is. Jij hebt met het bezit van 2 jaar en een bonnetje waarmee je kunt bewijzen dat je het zadel hebt laten restaureren een redelijk overtuigend verhaal.

Je maakt m.i. een goede kans in de rechtzaal.

Overigens is van diefstal sowieso geen sprake. Dan zou je het zonder toestemming van de eigenaar meegenomen moeten hebben. En dat is, blijkens het feit dat u met zijn medeweten en goedkeuring met dat zadel het paard hebt bereden. D.w.z. als het zadel al die tijd bij u thuis is opgeslagen. Heeft het zadel altijd in de stal van het paard gelegen en is die stal van de ex van uw zus, dan wordt uw zaak een stuk moeilijker aannemelijk te maken.

Het is een gebruikelijke uitdrukking als men het paard van iemand anders gaat berijden. "Hier, je krijgt het zadel erbij" of "Het zadel mag je er ook bij hebben", maar daarmee wordt het niet jouw eigendom, net zo min als een paard voor de helft eigendom. Ook niet als men de kosten samen deelt, of geheel voor je rekening neemt.
Ook niet als de eigenaar bij de afspraak om het te berijden iets zegt in de trant van: Alsjeblieft, je mag hem hebben. Dat is de gebruikelijke taal in de paardenwereld.

Het is niet de bedoeling dat de ruiter zelf een tweede zadel aan gaat schaffen, aangezien bij verkoop van het paard dit tweede zadel in de meeste gevallen waardeloos is geworden. In het gunstigste geval kan men het nog zwaar onder de prijs verkopen. Is een zadel of harnachement aan reparatie toe, dan regelt men dat in overleg met de eigenaar, aangezien deze kosten voor de eigenaar van het paard zijn. Dat men een zadel laat repareren buiten de eigenaar om, is een eigen keuze die gemaakt is naar aanleiding van een verkeerde aanname. Wees verstandig, neem je verlies en geef het zadel terug. Het is een goede leer voor een volgende keer.
De eigenaar van het paard heeft nl het volste recht het bijbehorende zadel terug te vragen, zolang nergens uit blijkt dat jij het als een cadeau hebt gekregen.
Het harnachement en het zadel horen bij het paard, en horen precies bemeten te zijn. Bit-fitting hoort bij de paardenmond en bij een rugmaat hoort een inchmaat.

Terzijde, het is heel normaal dat men een "leen"-paard mag blijven berijden, een relatie van de eigenaar staat overal buiten, zolang het geen frictie geeft en jij bent ook niet de eerste die 's avonds op stal komt en dan hoort dat het paard verkocht is.