Mag een boete van 34 euro verhoogd worden naar 254 euro?

@gast154364 Met het excuus dat men de boete over het hoofd heeft gezien, komt men niet weg. Voordat er een exploot komt is er een lang traject afgelegd en dient er binnen twee dagen betaald te worden. Als u niet betaalt of te laat betaalt, zal het CJIB opnieuw een gerechtsdeurwaarder inschakelen die zonder tussenkomst van de kantonrechter beslag kan (laten) leggen op uw goederen, uw vermogen of inkomsten.
Ik gok erop dat de boete is gebaseerd op een gecorrigeerde snelheid. Bij alsmaar niet betalen, wordt het bedrag alsmaar hoger en de narigheid alleen maar erger.

Dit is jammer genoeg legaal. Mensen die rekeningen niet kunnen betalen geraken zo vaak in grote moeilijkheden.
Het is altijd beter even contact op te nemen en te zeggen dat je bv. liquiditeitsproblemen hebt en samen met de schuldeiser een oplossing te zoeken. in vele gevallen wordt dit toegestaan. een schuldeiser heeft ook niet graag extra werk door te laten betalingen, dus zal vaak een aflossingsplan of uitstel van betaling toestaan.
Is het door slordigheid of vergeetachtigheid dan betaal je hiervoor wel een hoge prijs. maar legaal is het zeker.
Als je die hoge kosten niet kan betalen, neem dan contact op met een hulpverlenende instantie (bv. in België CAW of OCMW). zij kunnen vaak nog bemiddelen, waardoor je bv. in schijven kan betalen.
wat je zeker niet mag doen, is niet reageren. dan wordt het altijd maar erger, zoals je in de andere reactie kan lezen....

@liveisgreat, het is allemaal begonnen met € 35,00.
Een betalingsregeling bij het CJIB is niet mogelijk als de vervaldatum van de tweede aanmaning is verstreken.
Dat houdt automatisch in dat men al helemaal geen betalingsregeling kan krijgen als voor de inning van de boete een dwangbevel is opgemaakt, zoals hier het geval is.

Toch bijzonder. Eerst bij herhaling de boete niet betalen en dan nu mauwen dan de kosten oplopen. De mensen die jou achter je broek hebben gezeten met herinneringen en aanmaningen moeten ook salaris betaald worden.
Gewoon op tijd betalen, is er niets aan de hand. Lesson learned.

Goed punt Utrecht.... ja over het hoofd gezien, ja vergeten, ja dit, ja dat en vervolgens schrikken van het hoge bedrag? Dat schrikken had al veel eerder kunnen gebeuren.

sjeezes.... wat een moraalridderreacties. Okee, vraagsteller heeft een foutje gemaakt. ik heb ook al periodes gehad waarin ik zelfs 35 euro niet kon betalen. Je kan dan best bellen en zeggen dat het even niet lukt. 9/10 keer krijg je betalingsuitstel. Men heeft liever een latere betaling dan te moeten schrijven/bellen enz...
een schuldbemiddelaar kan wel zeker een steun zijn als je het bedrag met boete niet kan betalen. zeggen dat vraagsteller nu maar zijn/haar plan moet trekken is te kort door de bocht. dat is een mens in moeilijkheden nog een trap bijgeven....
Ik zou zeker naar een hulpverlenende instantie gaan met het probleem. iedereen maakt fouten, en iedereen kan in problemen geraken door deze fouten. we zijn allemaal menselijk.
het is typisch bij mensen in armoedesituaties dat ze de facturen onder in hun schuif stoppen en denken dat deze wel zullen verdwijnen. hulp vragen of uitstel van betaling vragen is heel genant. Men zegt dan dat men de factuur niet gekregen heeft, of ze vergeten is. Uit schaamte, al wordt dan nooit toegegeven. Die schaamte is niet nodig.
the lesson to be learned is : leg nooit nog een factuur onderin je schuif, schaam je niet als je te weinig geld hebt (dat is geen schande. mensen met veel geld zijn per definitie geen "betere" mensen dan mensen met weinig geld). negeer nu vooral deze aanmaning niet, want dan halen ze je meubels op. ga asap naar iemand die je kan adviseren. ocmw kan bemiddelen en schiet soms ook het geld voor (zodat je het in schijven aan hen kan terugbetalen). maar zo een dossier erdoor krijgen kost tijd. dus hoe rapper je hulp zoekt, hoe beter.
ik heb persoonlijk een nare ervaring gehad met een deurwaarder. iemand had zijn adres niet veranderd, en stond dus zogezegd bij mij als samenwonend. ik woonde er pas, en de huisbaas had al de rekeningen die op naam van de vorige huurder kwamen gewoon in de vuilnisbak gegooid. de deurwaarder kwam mijn boel opladen, gelukkig was ik thuis en kon verklaren dat ik betrokkene niet kende en dat de deurwaarder hierover de huisbaas kon contacteren. Ik ben een goed onderhandelaar en mondig, dus het is gelukt. ik moest de volgende dag wel met een bewijs komen van domicilie en aan de bevolkingsdienst verklaren dat ik er alleen woonde. de deurwaarder was heel menselijk, maar moest zich natuurlijk aan de wet houden.
dus panikeren is niet nodig. schaamte nog minder.
in actie schieten wel.

@liveisgreat, De vraag gaat trouwens hoofdzakelijk of het wettig is dat de boete zo hoog kan oplopen, en dan is het antwoord "ja". Ik ben mij niet bewust van moraliseren of ergens een verwijt te hebben gemaakt.
In Nederland kan men geen betalingsregeling krijgen via het CJIB, nadat de tweede aanmaning is verlopen. Geen enkel excuus wordt nog aanvaard.
Via de Sociale Dienst van de gemeente kan men proberen een oplossing te vinden voor een schuldprobleem, maar dan zit men al een tijdje in een problematische schuldensituatie. Het zou zelfs nog kunnen dat men voor een opgelopen verkeersboete niet in aanmerking komt voor het schuldsaneringstraject op grond van de Wsnp (schuldsanering natuurlijke personen). In België ligt het iets anders dan in Nederland. In België kan men in noodgevallen bij opgelopen boetes nog aankloppen bij het OCMW. Maar betalingshulp wegens een hoog opgelopen verkeersboete wordt niet zomaar verleend. Voordat het OCMW hulp verleent, wordt een onderzoek gedaan naar de inkomsten (bestaansmiddelen) van de aanvrager.

@joanDArc
Dit klopt. Maar ik denk even vanuit de psychologie van betrokkene. Krijgt een rekening die hij/zij niet kan betalen (of naar eigen zeggen vergeet). Krijgt een herinnering, die ook niet wordt betaald. Krijgt een incassobureau op zijn/haar dak en doet er niks mee. Krijgt tenslotte een exploot en schiet wakker. En vraagt zich dan af of dat wettelijk is.
En dan zijn/haar kop in het zand steekt. En als het helemaal te erg wordt zich afvraagt of hetgeen er gebeurt wel "wettelijk is".
Dat noemt men ontkenningsgedrag. Betrokkene ontkent voor zichzelf dat er iets misgelopen is. de vraag is inderdaad niet "hoe kan ik nu best reageren" maar "is dit wettelijk". Waarmee hij/zij de schuldvraag dus buiten zichzelf plaatst.
Iemand met dergelijk gedragspatroon zal normaal gezien verder de toestand negeren.
Als betrokkene de schuld kan betalen, is er nog de vraag of dit effectief ook zal gebeuren (de schuld voor het hoge bedrag wordt immers elders gezocht). Er kan een pathologie spelen waardoor betrokkene zodanig de schuld buiten zichzelf legt, dat ook deze schuld niet betaald wordt.
Maar ik ga ervan uit dat hier sprake is van armoede en schaamte. Omdat ik werk met mensen in armoede en hen hetzelfde zie doen: de boel voor zich uit schuiven (uit schaamte omwille van de armoede) meer problemen op hun nek halen en dan de armen in de lucht gooien als de deurwaarder komt.
Het zou in beide gevallen voor betrokkene dan ook een "lesson to learn" zijn om nu wél hulp te gaan zoeken. Om voor zichzelf toe te geven dat er iets misliep en dat deel door eigen verantwoordelijkheid kwam (waarmee ik niet wil zeggen : door eigen schuld).
Daarom zette ik mijn reactie ook niet bij antwoorden. het antwoord op de vraag is duidelijk : het is compleet wettelijk wat er gebeurd is. Maar hij/zij moet in actie schieten. Met moraalridderpraat bereik je het omgekeerde: betrokkene zal het nog meer ontkennen en dus niets doen.
Jouw info was duidelijk en objectief, zeker niet verwijtend.
Punt is echter dat we niet mogen uitgaan van "het zal toch niet helpen". Dat bevestigt hem/haar in het bestaande psychologisch patroon. Nu is actie nodig. Ik ken verschillende mensen die wél geholpen werden na sociaal onderzoek. En als er een hulpverlener bemiddelt, kan er vaak ook een betalingsregeling worden overeen gekomen.

@liveisgreat, de vragensteller zal zich echt moeten realiseren: er moet betaald worden, niet rechtsom, dan linksom. Daar helpt geen moedertje lief meer aan.
Nergens zegt de vs dat hij het niet kán betalen.
Misschien heeft hij wel te lang in het sprookje geloofd: Joh, als jij maar lang genoeg niet betaalt, hoor je nooit meer wat.
Een strijd verliest men niet graag, en men probeert misschien via een andere strategie te winnen. Ik zeg niet dat het zo is, maar het zou zomaar kunnen.
Het is gissen naar de beweegredenen van de vragensteller waarom hij het er na de eerste aanmaning ook bij heeft laten zitten. Tot nu weten wij niets over de redenen en daarom niet relevant.